ကိုေထြး | စက္တင္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၀၈
လက္ရွိ ႀကဳံေတ႔ြေနရေသာ အစာေရစာရွားပါးသည့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္အတြက္ ခ်င္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဇာတိေျမကို စြန္႔ခြာၿပီး အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္္ မီဇိုုရမ္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္၍ အလုပ္အကိုင္မ်ား ရွာေဖြ ေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔မွ ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္သူ ဗစ္တာ ဗိုက္ လီယန္က“ေန႔စဥ္လိုလို ခ်င္းလူမ်ိဳးဒုကၡသည္ေတြဟာ အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြဖို႔ အတြက္ နယ္စပ္ကိုု ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး မီဇိုရမ္ကို ေရာက္လာၾကပါတယ္၊ အခုဆိုရင္ အလုပ္လာရွာတာ ခန္႔မွန္းေျခ လူ၂၀၀၀ေလာက္ ရွိသြားပါၿပီ၊ ေနာက္္လည္း ခ်င္းလူမ်ိဳးအေတာ္မ်ားမ်ားက ထပ္ၿပီးေရာက္လာဖို႔ ရွိပါတယ္”ဟု ဧရာ၀တီ သို႔ေျပာသည္။
ယခင္ သီတင္းပတ္က အဆိုပါျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္အတြက္္ ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ ရြာ ၁၅ ရြာမွ ရြာလူႀကီးွ မ်ားသည္ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္ကာ ႏုိင္ငံတကာမွ အကူအညီကို ေတာင္းခံခ့ဲေၾကာင္းႏွင့္ အစာေရစာျပတ္လပ္မႈေၾကာင့္ ကေလးသူငယ္ ၁၅ ဦး အသက္ဆုံး႐ႈံးသြားေၾကာင္း သိရသည္။
“ခ်င္းျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ ရြာ ၁၅ရြာကလူႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာက အလွဴရွင္ေတြကို သူတုိ႔ေဒသမွာ လက္ရွိ ျဖစ္ေနတဲ့ အစာေရစာရွားပါးတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ အေျခအေနေတြကို တင္ျပခဲ့ၿပီးေတာ့ အကူအညီေတြေပးဖို႔ ေတာင္းခံခဲ့ပါတယ္၊ အခုခ်ိန္အထိ ရြာသားအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘာအကူအညီမွ မရေသးဘူး”ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ အစာေရစာရွားပါးသည့္ ျပႆနာမွာ တေန႔တျခား ပိုမိုုဆိုး၀ါးလာေနေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားက တစုံတရာတာ၀န္ယူေျဖရွင္းေပးျခင္း မရွိသည့္အျပင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ ျမန္မာလူမ်ဳိး မ်ားက ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးအပ္ေနေသာ အကူအညီမ်ားကိုလည္း တားျမစ္ထားေၾကာင္း ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။
“လက္ရွိအေျခအေနက အရင္ကထက္ ပိုဆိုးလာတယ္၊ အာဏာပိုင္ေတြက ဘာတခုမွ အကူအညီမေပးဘူး၊ သူတို႔ေျပာေတာ့ ေက်းရြာေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ဟာေတြကို သတင္းပို႔ပါ၊ သတင္းပို႔ေတာ့လည္း သက္ဆိုုင္ရာ ေတြက အထက္ကို တင္ျပတာပဲရွိတယ္၊ ဘာမွမလုပ္ေပးဘူး၊ ာရြာက လူႀကီးေတြနဲ႔ ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္း ေတြက ကိုယ့္ရြာအခက္အခဲကိုု ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲ ေျဖရွင္းေနတယ္၊ မေျဖရွင္းႏုိင္ရင္ေတာ့ ဒီအတုိင္းပါပဲ၊ အစိုးရကေန ေျဖရွင္းေပးတာေတာ့ မရွိေသးဘူး၊ အခ်ိန္ၾကာေလေလ ပိုဆိုးလာ ေလေလပဲဲ”ဟု ဟားခါးမွ အစိုးရ၀န္ထမ္း တဦးက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
မီဇိုရမ္ အေျခစိုက္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ကူညီကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ (Chin Famine Emergency Relief Committee)က ခ်င္းျပည္နယ္ရွိ လူဦးေရ ငါးသိန္းရွိသည့္ အနက္ တသိန္းခန္႔မွာ အစာေရစာရွားပါးသည့္ ျပႆနာကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီး အဆိုပါျပႆနာမွာ ၂၀၀၇ ခု ဒီဇင္ဘာလမွ စတင္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ လူအမ်ားစုမွာ ဆန္ျပဳတ္၊ သစ္သီးသစ္ဥႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကို စားေသာက္၍ အသက္ဆက္ေနရေၾကာင္း ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ လပိုင္းက ခ်င္းျပည္နယ္၌္ လူအမ်ားစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ စိုက္ခင္းအတြင္းရွိ သီးႏွံမ်ားကုိ ၾကြက္မ်ား၀င္ေရာက္စားေသာက္ ဖ်က္ဆီးခဲ့ရာမွ စတင္ကာ အဆိုပါအစာေရစာ ရွားပါးသည့္ ျပႆနာ စတင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ၾကြက္ႏွိမ္နွင္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေက်းရြာရွိရြာလူႀကီးမ်ားႏွင့္္ ဘာသာေရးအဖြဲ႔အစည္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ကိုယ္႔အစီအစဥ္ျဖင့္ ၾကြက္သတ္ေဆးမ်ား၊ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား ၀ယ္ယူ၍ရြာမွ စိုက္ပ်ိဴးေရးလုပ္ကိုင္သူမ်ားကို ျပန္လည္ျဖန္႔ခ်ိေပးခဲ့သျဖင့္ အေျခအေနမွာ အနည္းငယ္ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္လာခဲ့ေသာ္လည္း ယခုလက္ရွိ အေနထားမွာ ပိုမိုဆိုး၀ါးလာေၾကာင္း သိရသည္။
အဆုိပါငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးသည့္ ကပ္ေဘးဒဏ္သည္ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၅၀ ခန္႔က တႀကိမ္ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ ၀ါးအပြင့္မ်ားကို စားသုံး၍ၾကြက္မ်ား ပိုမိုမ်ဳိးပြားလာကာ ဆန္စပါးစိုက္ခင္းမ်ားႏွင့္ သီးႏွံစိုက္ခင္းမ်ားကုိ၀င္ေရာက္ ဖ်က္ဆီးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၀ါးေပါသည့့္ ေနရာေဒသမ်ားတြင္ အဆိုပါျပႆနာမွာ ပိုမိုဆိုး၀ါးေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။
ထိုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဆန္စပါးသုေတသန အဖြဲ႔ႀကီးကလည္း ခ်င္းျပည္နယ္၏ အစာေရစာရွားပါးသည့္ ျပႆနာမွာ ပို၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္း သတိေပးေျပာၾကားထားသည္။
No comments:
Post a Comment