ႏြယ္ေလး။
ေအာက္တိုဘာလ ၃၁ ရက္၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရတပ္ႏွင့္ ဒီေကဘီေအ ပူေပါင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားက ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး (ေကအဲန္ယူ) လက္ ေအာက္ခံ တပ္မဟာ (၆) တပ္ရင္း ၂၀၁ စခန္းတခုအား ယေန႕ နံနက္တြင္ ထပ္မံ၀င္ေရာက္ ထုိးစစ္ဆင္ တိုက္ ခုိက္ရာ တပ္စခန္းကို လက္လြတ္လုိက္ရ သည္ဟု ေကအဲန္ယူက ေျပာသည္။
ေကအဲန္ယူ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း ၂၀၁၊ တပ္ခြဲ ၃ စခန္းကို ဒီေကဘီေအက ယေန႕ နံနက္ ၁၁ နာရီတြင္ စခန္းသိမ္း တုိက္ပြဲအျဖစ္ ၀င္ေရာက္ ထုိးစစ္ဆင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေကအဲန္ယူ တြဲဖက္ အေထြေထြ အတြင္းေရး မွဴး (၁) ပဒို ေစာလွေငြက ေျပာသည္။
“အေျခအေနကေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ။ ပြဲကေတာ့ ၿပီးသြားၿပီေပါ့။ ၿပီးသြားၿပီဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဆီ မွာ သူတို႕က ၀င္လာၿပီေလ။ လက္နက္ႀကီးနဲ႕ ဖိၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဖက္ကေန ညွပ္ၿပီး၀င္လာေတာ့ က်ေနာ္ တို႕ဆီကလူ ထြက္ေပးလိုက္ရတယ္။ ေျပာက္ၾကားဆိုေတာ့ ဒီေနရာက ထြက္ရင္ ဒီေနရာပတ္၀န္းက်င္ မွာပဲ ရွိေနၾကေတာ့ ဆက္လႈပ္ရွားရင္ ဆက္ျဖစ္ရင္ လည္းျဖစ္မွာပဲ။ ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ စခန္း သိမ္းတုိက္ပြဲပံုစံအေနနဲ႕ စခန္းကို ကာကြယ္ တာကေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ ကာကြယ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ေတာ့ အရင္းအႏွီးနဲ႕ မမွ်ဘူး၊ အင္အား မမွ်ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဆီက ထြက္ေပးလုိက္ရတာေပါ့။”
ေကအဲန္ယူ၏ တပ္ရင္း ၂၀၁၊ တပ္ခြဲ ၃ စခန္း ဖလယ္ေလာ္ဆယ္သည္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၁၄၀ အကြာတြင္ တည္ရွိၿပီး ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕ နယ္ မယ္ပေလာခီးေက်းရြာအနီးတြင္ ရွိသည္။
ေရရွည္ ထိုးစစ္ဆင္မႈျဖစ္ပြားပါက ေက်းရြာလူထုမ်ား ကူးသန္းသြားလာမႈ၊ စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ စားေသာက္မႈနွင့္ ေန႕စဥ္ဘ၀ကို ထိခုိက္လာနိုင္သည္ဟု ပဒို ေစာလွေငြ ကေျပာသည္။
“ျပည္သူလူထုကို က်ေနာ္တို႕ အမ်ားႀကီးအားနာတယ္။ စစ္ကို က်ေနာ္တို႕က လိုလားတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္ကို ေရွာင္လို႕မရပဲ တစ္ဘက္သတ္ ထိုးစစ္ဆင္တာေၾကာင့္ မမွ်တတဲ့ အင္အားစုနဲ႕ ခုခံစစ္ဆင္ရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၾကားထဲက ေျမစာပင္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထုကို က်ေနာ္တို႕ အမ်ားၾကီးစာနာတယ္။”
ဒီေကဘီေက အင္အား ၁၅၀ ခန္႕က ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ၿပီး ျမန္မာအစိုးရပ္တပ္က လက္နက္ၾကီးျဖင့္ ေနာက္တန္းမွ ကူပစ္ေပးသည္ဟု ဆိုသည္။
တပ္စခန္းတခု ဆံုးရံႈးခံလုိက္ရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပဒိုေစာလွေငြက ယခုလို ေျပာသည္။
“စခန္းကို ကိုယ္လံုၿခံဳေရးယူတဲ့အခါမွာ ဘက္စံုေအာင္ မယူပဲနဲ႕ ေနာက္ေက်ာကလည္းပဲ ထုိင္းဘက္မွာ ဟာေနရင္ အခ်ိန္မေရြးဒီဟာကို ထုိင္းကလည္းပဲ လံုၿခံဳေရးကို အခ်ိန္ျပည့္ တာ၀န္မယူထားႏုိင္ရင္ ကုိယ့္ေနာက္ေက်ာက ေပါက္လာႏုိင္တယ္။ ထိုနည္းလည္းေကာင္းပဲ ကိုယ္က တပ္အင္အား နည္း နည္းနဲ႕ ခံစစ္ေတြ နည္းနည္း ခံသြားရလို႕ရွိရင္ သူမ်ားအခ်ိန္မေရြး ၀င္လာလို႕ရွိရင္ ကုိယ္က ကာကြယ္ ရတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္က အဲဒါနဲ႕ တန္ေအာင္ ကာကြယ္မႈ မလုပ္ထားဘူးဆိုရင္ သူမ်ားလြယ္လြယ္နဲ႕ ရသြားတယ္ဆိုတဲ့ သခၤန္းစာေတာ့ ရသြားတာေပါ့။”
ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႕က ယမန္ေန႕က ထိုးစစ္ဆင္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ ေကအဲန္ယူက တပ္စခန္းတခု လက္လြတ္ ဆံုးရံႈးခဲ့ရၿပီး ဒီေကဘီေအ တပ္ဖြဲ႕မွ ၇ ဦး ဒဏ္ရာရွိသည္ဟု ေကအဲန္ယူက ေျပာသည္။
Friday, October 31, 2008
ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၆) ခလုန္ေလာင္ခ်ယ္ စခန္းကို ဒီေကဘီေအသိမ္းပုိက္ ေကအန္အယ္ေအတပ္သားႏွစ္ဦးက်ဆုံး
NEJ/ ၃၁ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၈
ဒီေကဘီေအ ႏွင့္ နအဖ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ယမန္ေန႔က တုိက္ခဲ့သည့္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း (၂၀၁)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)စခန္း (ခလုန္ေလာင္ခ်ယ္)အား ယေန႔နံနက္ (၆)နာရီမွာ အင္အားအလုံးအရင္းႏွင့္ မိုးထဲေရထဲ ထပ္မံဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ စခန္းကို လက္လႊတ္ခဲ့ရေၾကာင္း ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ယေန႔နံနက္ (၁၁)နာရီ အခ်ိန္တြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၆) တပ္ရင္း (၂၀၁) စခန္း၏ လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃) စခန္းကုိ ဒီေကဘီေအက သိမ္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မၾကာခင္မိမိတို႔ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရန္ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္မည္ဟု ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက ေျပာသည္။
တပ္ရင္း (၂၀၁) လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)မွ ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက “မေန႔မနက္ကေနစၿပီးေတာ့ သူတို႔ တိုက္တာ မရဘူး။ ဒီမနက္ (၆)နာရီမွာ က်ေတာ္တို႔ စခန္းကိုအင္အား အလုံးအရင္းနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ဗမာစစ္တပ္က အေနာက္ ထိုင္ၿပီး(၆၀)မမ၊ (၈၁)မမ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ကူပစ္ေပးတာ အလုံး(၅၀)ေလာက္ ရွိတယ္။ ဒီမနက္ (၁၁)နာရီက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စခန္းကို ယာယီလက္လြတ္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစခန္းက ယာယီစခန္းပဲ။ တပ္ရင္း ဌာနခ်ဳပ္ ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ အေသအေပ်ာက္ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ ရတာေတြကေတာ့ အေသးစိပ္မသိရ ေသးဘူး”ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
(၂၀၁)တပ္စခန္းလက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)အေျခစိုက္ရာ ခလုန္းေလာင္ခ်ယ္စခန္းသည္ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ (၁၄၀)အကြာ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္တဖက္ကမ္း နယ္စပ္မ်ဥ္းမွ ျမန္မာဘက္ျခမ္း (၅)ကီလိုမီတာ အကြာအေဝးတြင္ရွိသည္။ ထိုင္းဘက္ျခမ္းရြာမွာ မယ္ပေလာခီးထိုင္းရြာ ျဖစ္သည္။
ယမန္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တိုက္ခိုက္မႈတြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ဖက္မွ ထိခိုက္က် ဆုံးမႈ မရွိေၾကာင္း ေကအန္ယူက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ မဲေဆာက္အေျခစိုက္ STV ရုပ္ျမင္သံ ၾကားလိုင္းမွ ယမန္ေန႔ည ထုတ္ျပန္သည့္သတင္းတြင္မူ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ဖက္မွ စစ္သည္ႏွစ္ဦး တိုက္ပြဲတြင္ က်ဆုံးသည္ဟု သတင္းထုတ္လြင့္ခဲ့သည္။
ဒီေကဘီေအ ႏွင့္ နအဖ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ယမန္ေန႔က တုိက္ခဲ့သည့္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း (၂၀၁)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)စခန္း (ခလုန္ေလာင္ခ်ယ္)အား ယေန႔နံနက္ (၆)နာရီမွာ အင္အားအလုံးအရင္းႏွင့္ မိုးထဲေရထဲ ထပ္မံဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ စခန္းကို လက္လႊတ္ခဲ့ရေၾကာင္း ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
ယေန႔နံနက္ (၁၁)နာရီ အခ်ိန္တြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၆) တပ္ရင္း (၂၀၁) စခန္း၏ လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃) စခန္းကုိ ဒီေကဘီေအက သိမ္းလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မၾကာခင္မိမိတို႔ ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရန္ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္မည္ဟု ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက ေျပာသည္။
တပ္ရင္း (၂၀၁) လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)မွ ဒုအရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက “မေန႔မနက္ကေနစၿပီးေတာ့ သူတို႔ တိုက္တာ မရဘူး။ ဒီမနက္ (၆)နာရီမွာ က်ေတာ္တို႔ စခန္းကိုအင္အား အလုံးအရင္းနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ဗမာစစ္တပ္က အေနာက္ ထိုင္ၿပီး(၆၀)မမ၊ (၈၁)မမ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ကူပစ္ေပးတာ အလုံး(၅၀)ေလာက္ ရွိတယ္။ ဒီမနက္ (၁၁)နာရီက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ စခန္းကို ယာယီလက္လြတ္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစခန္းက ယာယီစခန္းပဲ။ တပ္ရင္း ဌာနခ်ဳပ္ ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္ အေသအေပ်ာက္ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ ရတာေတြကေတာ့ အေသးစိပ္မသိရ ေသးဘူး”ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
(၂၀၁)တပ္စခန္းလက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)အေျခစိုက္ရာ ခလုန္းေလာင္ခ်ယ္စခန္းသည္ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ (၁၄၀)အကြာ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္တဖက္ကမ္း နယ္စပ္မ်ဥ္းမွ ျမန္မာဘက္ျခမ္း (၅)ကီလိုမီတာ အကြာအေဝးတြင္ရွိသည္။ ထိုင္းဘက္ျခမ္းရြာမွာ မယ္ပေလာခီးထိုင္းရြာ ျဖစ္သည္။
ယမန္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ တိုက္ခိုက္မႈတြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ဖက္မွ ထိခိုက္က် ဆုံးမႈ မရွိေၾကာင္း ေကအန္ယူက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ မဲေဆာက္အေျခစိုက္ STV ရုပ္ျမင္သံ ၾကားလိုင္းမွ ယမန္ေန႔ည ထုတ္ျပန္သည့္သတင္းတြင္မူ ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ဖက္မွ စစ္သည္ႏွစ္ဦး တိုက္ပြဲတြင္ က်ဆုံးသည္ဟု သတင္းထုတ္လြင့္ခဲ့သည္။
ေမာင္စူးစမ္းနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ
ဒီလူ ဒီမိုကေရစီခ်စ္ပံုမ်ားျဖင့္ ေၾကာက္မ်ားေၾကာက္ပါဘိလို႔ စလိုက္ရရင္ေကာင္းမလား မသိ။
တခ်ိန္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို လက္နက္နဲ႔ဒီမိုကေရစီလဲဖို႔ တရားျပခဲ့သူႀကီး ဟာ အခုအခါမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုလည္း သူတို႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ "စည္းကမ္း ႐ွိတဲ့ ဒီမိုကေရစီ" လဲသင့္တယ္လို႔ တရားျပေနျပေနျပန္ၿပီ။
ခုတေလာ လူေျပာမ်ား၊ လူဆဲမ်ားေနတဲ့ ေမာင္စူးစမ္းရဲ႕ေဆာင္းပါးတပုဒ္ထဲက အသံုး အႏႈန္းတခုက ဒီလိုျဖစ္ပါတယ္။ "စစ္တပ္၏ အျပဳက႑ကို အသိအမွတ္ျပဳရန္ျဖစ္သည္” ဆိုတာ ပါပဲ။
နအဖစစ္တပ္မွာ ေမာင္စူးစမ္းေျပာသလို “အျပဳက႑”႐ွိသေလာက္႐ွိတယ္လို႔ပဲ ဆိုၾက ပါစို႔။ စစ္တပ္ရဲ႕အဖ်က္က႑ကိုေရာ ဘယ္လိုသေဘာထားၾကမလဲ။ ေမာင္စူးစမ္းဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ အဖ်က္က႑ကို လံုးဝမေျပာဘူး။ ဒီေန႔ဗမာျပည္ႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သူမသိ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ထားတဲ့ ကိန္းဂဏန္းမ်ိဳးစံုကိုလည္း သူလက္လွမ္းမမွီတာမဟုတ္။ အျဖစ္မွန္ကို သူသိတယ္။ မေျပာရဲတာလို႔ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔အေပၚ ညႇာညႇာတာတာစဥ္းစားရာ က်လိမ့္မယ္ထင္တယ္။
တခ်ဳိ႕နီးစပ္သူမ်ားအဆိုအရ ေမာင္စူးစမ္းရဲ႕ ဒီအယူအဆဟာ အခုမွမဟုတ္၊ အမ်ိဳး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တည္ေထာင္စ ကာလကတည္းက သူ႔ေခါင္းထဲမွာ႐ွိခဲ့ၿပီး ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကိုေတာင္မွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖူး၊ တရားခ်ဖူးတယ္လို႔ သိရတယ္။ သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ လည္း သူေျပာခဲ့တာေတြကို ေရးသေလာက္ေရးထားတယ္။ က်န္တဲ့လူေတြက ဘာျပန္ေျပာ တယ္ဆိုတာကိုပဲ မေရးတာ။
အခုတေလာ ေမာင္စူးစမ္းေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားအရဆိုရင္ သူဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ မဆလစနစ္ကို ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ သူဟာ အဲဒီတုန္းက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းထားတာ မေကာင္းဘူး၊ စစ္တပ္တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ မေကာင္းဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာခဲ့တာ ေသခ်ာတယ္။ သူ အဲဒီလိုဆိုခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းလည္း မ႐ွိ ဘူး၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း ထုတ္မေျပာဖူးဘူး။ သူေျပာခဲ့တာဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္အစိုးရ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ပိုတည္ၿမဲႏိုင္မယ္ဆိုတာပဲ။ မဆလအစိုးရက်ဆံုးတာဟာ သူေျပာသလို မဆလ လမ္းစဥ္ကို မစြန္႔လႊတ္လို႔ ဆိုခ်င္ဟန္တူတယ္။ ျပန္မေျပာႏိုင္သူရဲ႕ ေျမပံုေပၚမွာခြရပ္ၿပီး “အစက ငါမေျပာဘူးလား”လို႔ ဆိုေနတာနဲ႔ တူေနတယ္။
မဆလအစိုးရကို(အခုမွ)ေဝဖန္ရာမွာ ေမာင္စူးစမ္းက “အာဏာ႐ွိလွ်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ကို ေျပာင္းပစ္ႏိုင္သည္ဟူေသာ အယူအဆကိုလည္း စာေရးသူက ေဝဖန္ခဲ့ရသည္”ဆိုတာလည္း ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာနည္းဟာ နအဖအစိုးရအတြက္ေရာ အက်ံဳးမဝင္ဘူးလား။ အာဏာသံုးၿပီး အေျခခံဥပေဒကိုေရးဆြဲ၊ အတည္ျပဳ၊ သူတို႔ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ “စည္းကမ္း႐ွိတဲ့ဒီမိုကေရစီ”ဆိုတာကို ထူေထာင္၊ ဒါေတြကို ေမာင္စူးစမ္းက သူ႔ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာ႐ႈေဒါင့္ကေနၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုေျပာ မလဲ။ “အရွင္းမင္းႀကီးရဲ႕ ျခေသၤ့ႀကီးေတြက ဟိုဖက္ကမ္းကို ခုန္ကူးေတာ့မလိုလိုပဲ”လို႔ ေျပာမယ္နဲ႔ တူတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေမာင္စူးစမ္း ဒီတေလာေရးေနတာေတြဟာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းထားမႈ ခိုင္မာေရးအတြက္ သေဘာတရားေတြသာ ျဖစ္ေနတယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲ နအဖ စစ္အာ ဏာ႐ွင္ေတြအဖို႔ အခုအခါ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနတာတခုက သူတို႔ အာဏာကို လက္မလႊတ္ တာဟာ တရားနည္းလမ္းက်ေၾကာင္း ေထာက္ခံတဲ့ သေဘာတရားတစံုသာျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းမွာက ဟုတ္တာမဟုတ္တာအပထား၊ ဦးဘညိန္လို၊ ဦးခ်စ္လိႈင္လို သေဘာတရား ဆရာေတြ ရွိတယ္။ နအဖမွာက တဦးမွမရွိဘူး။ အခု ဆရာေမာင္စူးစမ္းဟာ အဲဒီ ဟာကြက္ကို ျဖည့္ေလသလား စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနတယ္။ သူ ဝန္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ ဝန္မခံသည္ျဖစ္ေစ၊ ရဲရင့္ တင့္ေဆြလို႔ ကေလာင္နာမည္ခံထားတဲ့ စာေပစီစစ္ေရးက စာေပကင္ေပတိုင္လို႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဗိုလ္မႉးတင့္ေဆြဆိုသူကေတာ့ ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ထဲက သူ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးတေစာင္ထဲမွာ ဆရာ ေမာင္စူးစမ္းေရးတာေတြကို က်မ္းႀကီးက်မ္းဂန္သဖြယ္ ကိုးကားထားတယ္။
ေတြ႔ေနရတာက ဆရာေမာင္စူးစမ္းဟာ သာမန္စာဖတ္သူေတြကိုဆိုရင္ ကမၻာမွာ ေနာက္ဆံုးေပၚတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ အယူအဆေတြကို ကိုးကားၿပီး ထုတယ္။ နည္းနည္းလက္ဝဲ ႏြယ္သူေတြလို႔ ထင္ရသူေတြကိုဆိုရင္ လက္ဝဲစာေပေတြထဲက သူ အသံုးတည့္ရာေတြ ေကာက္ ႏႈတ္ၿပီး ထုတယ္။ ဘယ္ကဟာကိုပဲ ကိုးကား-ကိုးကား အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ လက္ရွိတည္ရွိေနတဲ့ အေျခအေန၊ တနည္းအားျဖင့္ အစိုးရကိုသာ လက္ခံၾက၊ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အံတုဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႔ ဆိုတာပဲ။ တည္ရွိေနတဲ့စနစ္၊ တည္ရွိေနတဲ့အစိုးရကို လက္ခံၾက၊ တည္ရွိေနတဲ့ ကိုယ့္ဘဝအတိုင္း တင္းတိမ္ၾကလို႔ ေရးတာပဲ။
ဖူကူးယားမားက သမိုင္းဟာ အဆံုးတိုင္သြားၿပီ၊ ကမၻာႀကီးကို အေမေရိကန္ႀကီးစိုးတဲ့ စနစ္ကိုသာ လက္ခံၾကေပေရာ့လို႔ တရား ထူေထာင္ခဲ့တာကို သတိရစရာပဲ။
ေမာင္စူးစမ္းေရးတာေတြကို ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ရင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဦးတည္ဆံုးမေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရပါမယ္။ တခ်ိန္က သူကိုယ္တိုင္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔မွာပါခဲ့တဲ့ ဆရာေမာင္စူးစမ္းဟာ အခုအခါမွာ ဘာျဖစ္လို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အဓိကထား ထိုးစစ္ဆင္ေနသလဲလို႔ ေမးေကာင္းေမးၾကပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိန္တုန္းက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီရဲ႕ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ေျမေအာက္တာဝန္ခံအျဖစ္ကေန ထြက္၊ လက္နက္ခ်ၿပီး ဗမာျပည္ကြန္ျမဴ နစ္ပါတီကို တိုက္ခိုက္တဲ့စာေတြ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔သမိုင္းကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ေတာ့ ဒါဟာ မဆန္းဘူးလို႔ပဲ ဆိုရမွာပဲ။
ဆရာေမာင္စူးစမ္းေရးတဲ့အထဲမွာ “လြတ္လပ္ေရးမရမီ ၾကားကာလသမၼတျဖစ္သူ ေဒါက္တာဘဦးမွလြဲ၍ မည္သည့္သမၼတ၊ မည္သည့္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မွ ခပ္ေအးေအးျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚမွ ဆင္းသြားရသည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ေပ”လို႔ ပါရွိပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ဒီအခ်က္ဟာ လံုးဝ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေမာင္စူးစမ္းဟာ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္ကိန္းဆိုက္ကုန္ၾကတယ္၊ ဘယ္သူ၊ ဘယ္စနစ္ကေန ေထာင္ထဲဆြဲထည့္လိုက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ တခြန္းမွမေျပာဘူး။ သူတို႔ထိုက္နဲ႔သူတို႔ကံလို႔မ်ား ေျပာခ်င္သလားမသိဘူး။ ဒါဟာ ဗမာျပည္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္လို႔လည္း သူက ေျပာပါေသးတယ္။
ဟုတ္တယ္။ ဗမာျပည္ရဲ႕ထူးျခားခ်က္ဟာ စစ္အုပ္စုေတြက ႏိုင္ငံ့အာဏာကို ရာစုႏွစ္ တဝက္နီးပါး လုယက္ဆုပ္ကိုင္ထားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒါခ်ည္းသက္သက္ေျပာရင္ မျပည့္စံုဘူး။ တဖက္မွာ အဲဒီစစ္အစိုးရေတြကို တရက္မျခား နည္းနာမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကို ဖယ္ရွားေနတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုလည္း ေျပာမွျဖစ္မယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ဗမာျပည္ႀကီးနဲ႔ ဗမာျပည္သားေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ တသားတည္း ေနထိုင္ၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေရာက္တယ္။
သူက “ယခုမွ ဒီမိုကေရစီကိုျပန္စသည္”လို႔လည္း တေနရာမွာ ေရးတယ္။ သူဆိုလိုတာ နအဖအစိုးရ လုပ္ေနတာကို ေျပာတာ။ သူေျပာတဲ့ ဒီမိုကေရစီစတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူ႔ရဲ႕ နအဖ စစ္အစိုးရဟာ သံဃာေတြ၊ သီလရွင္ေတြအပါအဝင္ ဆယ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေထာင္ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်ခဲ့တယ္။
အစမို႔ေတာ္ေတာ့တယ္လို႔ ဆိုရမလားပဲ။
ဤခရီး… နီးသလား
မဲေဆာက္မွ အုန္းဖ်န္သို႔ ထြက္သည့္ ခရီးသည္တင္ကားမ်ားက ေန႔စဥ္နံနက္ ၇-နာရီခြဲတြင္ မဲေဆာက္မွစ၍ ထြက္သည္။ တနာရီျခားတစီး ပံုမွန္ထြက္၏။ မြန္းလႊဲပိုင္း သံုးနာရီခြဲအထိ ရွိသည္။ လုိင္းကားမ်ားက `တိုယိုတာ ဟုိင္လက္ ၅-ခ်ိပ္`ကားငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္သည္။ လမ္းက ….အတက္၊ အဆင္း၊ အေကြ႔၊ အေကာက္မ်ား၏။ …..လႈိင္းလံုးႀကီးမ်ားသဖြယ္ …..။ ေစြ႔ခနဲ ေျမာက္၍ တက္သြားသည္လည္း ရွိ၏။ ၿပီးလွ်င္ ….. ၿငိမ္႔ခနဲ ျပန္၍ ဆင္းျပန္၏။ တက္ရင္းႏွင့္ ေကြ႔သည္။ ေကြ႔ရင္းႏွင့္ ဆင္းျပန္၏။ မလြယ္…..။
မဲေဆာက္မွ ၄၈-ကီလိုအထိမူ လမ္းက ေျမျပင္ညီလမ္းျဖစ္သည္။ လမ္းေကာင္း၏။ ၄၈-ကီလိုလြန္လွ်င္ လမ္းသည္ ေတာင္ေပၚသို႔ တက္ၿပီ။ အေကြ႔အေကာက္ အဆင္းအတက္မ်ားအား ျဖတ္ရၿပီ။
ယခင္ကမူ ဤလမ္းေၾကာင္း၌ ခရီးသည္ အသြားအလာ မမ်ားလွ…..။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာတြင္ မဲေဆာက္ UNHCR ရုံး၌ အမည္စာရင္း တင္သြင္းထားၾကသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအား အုန္းဖ်န္ ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ ႏို႔ဖိုး ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသို႔ PAB ႏွင့္ UNHCR မွ ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ဤလမ္း၊ ဤခရီးသည္ အသြားအလာ မ်ားလာခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း PAB ႏွင့္ UNHCR ၏ အစီအစဥ္ႏွင့္ မဟုတ္ဘဲ မိမိဘာသာမိမိ ၀င္ေရာက္ ေနထုိင္ၾကသည့္ သူမ်ားႏွင့္ …..ဤခရီးလမ္းက `သာ` ၍ေနေတာ့သည္။
ကားေဘးသို႔ `စံမေလာ့` ႏွစ္စီး ဆုိက္လာသည္။ `စံမေလာ့` ေပၚမွ ပစၥည္းမ်ား ကားေပၚသို႔ တင္ၾကသည္။ ပစၥည္းမ်ားက မ်ား၏။ အိမ္ေထာင္ ေျပာင္းသကဲ့သို႔ …..။ လူကလည္း မ်ားသည္။ ခေလးငယ္မ်ားက ေလးေယာက္၊ ဆယ့္သံုးႏွစ္ ဆယ့္ေလးႏွစ္အရြယ္ မိန္းမငယ္မ်ားက သံုးေယာက္ ….။ ၿပီးလွ်င္ ….အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ အမ်ဳိးသမီးက ႏွစ္ေယာက္ …..။ ကားငယ္ေလးအတြင္း လူျပည့္သြား၏။ သူတုိ႔ကား …. အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ျမန္မာႏုိင္ငံသား အစၥလမ္ ဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္သည္။
လူျပည့္ၿပီျဖစ္၍ ကားသည္ဂိတ္မွ စ၍ ထြက္သည္။ မိုးမရြာသျဖင့္ ကားေဘးမိုးကာမ်ားအား လိပ္တင္ထားသျဖင့္ ေလ၀င္ေလထြက္ ေကာင္း၏။ အ၀ိုင္းတခုအား ပတ္၍ ကားသည္ အာရွလမ္းမေပၚသို႔ တက္သည္။ ၿမိဳ့ျပ၏ လမ္းမမ်ားေပၚမွ ဆင္ေျခဖံုး…..။ ကတ္ပိဘန္းရြာေလးအား ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ကတ္ပိဘန္းရြာက မဲေဆာက္၏ အ၀င္အ၀ရြာငယ္ေလး….။ ၿမိဳ့ႏွင့္တဆက္တည္း ထိစပ္ေနသည့္ရြာ….။ ကတ္ပိဘန္းလြန္လွ်င္….မယ္ကု….။
ကားငယ္ေလးအတြင္း၌ ထိုင္းလူမ်ဳိး ခရီးသည္တဦးမွ်မပါ။ အားလံုး ျမန္မာျပည္သားမ်ား….။ အုန္းဖ်န္ ဒုကၡသည္သို႔ သြားမည့္သူႏွင့္ ႏုိ႔ဖိုးဒုကၡသည္ စခန္းသို႔ သြားၾကမည့္သူမ်ားသာ …..။ ကားေပၚ၌… ေနာက္ဆံုး တက္လာခဲ့ၾကသည့္ ခေလးေတြ အမ်ားႀကီးႏွင့္ သူတုိ႔ မိသားစုက စိတ္၀င္စားစရာ။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာေနသည့္ စကားသံမ်ားအား နားစြင့္၍ ေနမိေတာ့သည္။
`ညက ငါတုိ႔အိပ္တဲ့အိမ္နဲ႔ ကားဂိတ္… နီးနီးေလးကို စံမေလာ့သမားက လုိက္ပတ္နင္းေနၿပီး ႏွစ္ရာေတာင္ ေတာင္းတယ္`
`အေဒၚက ေပးလုိက္တာကိုး`
`ဟဲ….. မေပးလုိ႔ ရမလား။ စံမေလာ့သမားက မေပးရင္ ….ရဲကို အေၾကာင္းၾကားလုိက္မယ္လုိ႔ ေျပာတာကိုး…..`
သူတုိ႔အထဲမွ ၁၂-ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးႏွင့္ အသက္ေလးဆယ္ခန္႔ရွိ ခပ္၀၀ သားသည္ မိခင္တုိ႔ ေျပာေနၾကသည့္အား ၾကားရ၏။
`နင္တုိ႔က ဘယ္သြားၾကမလုိလဲ….`
ကားေပၚမွ အသက္ေျခာက္ဆယ္ခန္႔ရွိ အမ်ဳိးသမီးႀကီးတဦးက သူတုိ႔အား စပ္စုလုိက္သည္။ ဤအမ်ဳိးသမီးႀကီးက ႏုိ႔ဖုိး ဒုကၡသည္မွ ျဖစ္သည္။ စခန္းသစ္က်ၿပီး ႏုိ႔ဖိုး ဒုကၡသည္စခန္း စတည္ကတည္းက ႏို႔ဖိုးတြင္ပင္ ေနလာခဲ့သည့္သူ….။ သူမသည္လည္း အိႏၵိယႏြယ္ဖြား ျမန္မာျပည္သား အစၥလမ္ ဘာသာ၀င္တဦးပင္ ….။ ႏုိ႔ဖိုးတြင္ ေစ်းဆုိင္ တည္ထား၏။ သူ႔ဆုိင္က …. ေရဒီယို၊ ကက္စက္၊ နာရီမွအစ အုိးခြက္ ပုဂံအထိ ေရာင္းသည္။ သူမသည္လည္း UNHCR အစီအစဥ္ႏွင့္ တတိယႏုိင္ငံ တခုသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ အေျခခ်ရန္ စီစဥ္ထား၏။ အေမရိကန္က ျငင္းပယ္ခဲ့သျဖင့္ ၾသစေၾတးလ်သို႔ ခုိလႈံခြင့္ရရန္ အဆိုျပဳထားသည္။
`က်မတုိ႔က မုဒံုကပါ…. မေန႔ညကမွ မဲေဆာက္ကို ေရာက္တယ္။ ေမာင္က ဖုန္းဆက္ၿပီး လွမ္းေခၚလို႔ေလ…. ေမာင္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ပ်က္ေနတာၾကာၿပီ၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ရွိၿပီ။ သူတုိ႔လည္း ႏုိင္ငံျခား သြားေတာ့မယ္။ နင္တုိ႔လည္း သြားခ်င္ရင္လာ ဆိုတာနဲ႔ လာခဲ့တာ …..။ သူက က်မနဲ႔ အတူတူ မုဒံုမွာ ေစ်းေရာင္းေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ….။ သူကလည္း နင္တုိ႔သြားရင္ ငါလည္းလုိက္မယ္ ဆုိတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ခေလးေတြေခၚၿပီး ထြက္လာခဲ့တာ….`
ခပ္၀၀ႏွင့္အမ်ဳိးသမီးက သူမ၏ေဘးတြင္ ထိုင္ေနသည့္ ပိန္ပိန္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးအား လက္ႏွင့္ပုတ္ရင္း ေျပာသည္။ ပိန္ပိန္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးက ခေလးငယ္အား ရင္ခြင္အတြင္း ေပြ႔ခ်ီထားရင္း …. ၿပံဳး၍ ေခါင္းညိတ္ျပသည္။
`ဒါ အားလံုးက က်မ ကေလးေတြပဲ….သူ႔ခေလးက ဒီႏုိ႔စို႔တေယာက္ပဲ….။ သူ႔ေယာက်္ားလည္း မရွိေတာ့ဘူး….. က်မေယာက်္ားလည္း ဘန္ေကာက္တက္မယ္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားတာ ေလးငါးႏွစ္ရွိၿပီး ျပန္လည္း မဆက္သြယ္ဘူး…. က်မတုိ႔ဘာသာ လုပ္စားေနၾကရတာ….`
`မုဒံု…. ကားဂိတ္မွာ အေႀကာ္ေႀကာ္တယ္။ သူတုိ႔ေတြက ေရာင္းေပါ့….`
ဝဝႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးက အပ်ဳိေဖာ္၀င္စ သမီး ၃-ေယာက္ကို လက္ညဳိးထိုးျပရင္း ေျပာ၏။ မုဒံုကားဂိတ္က စည္ကားသည့္ ကားဂိတ္တခု ျဖစ္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္၊ သံျဖဴဇရပ္၊ ထား၀ယ္လမ္းေၾကာင္းေပၚ၌ ရွိသည္။ ၿပီးလွ်င္ ….တံခြန္တိုင္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီး လမ္းပိုင္းသို႔ ထြက္သည့္ ကားမ်ားလည္း ဂိတ္ထိုးရာ ျဖစ္သည္။ ဤကားဂိတ္၌ သူတုိ႔သည္ အေႀကာ္ေႀကာ္၊ အေႀကာ္ဗန္း ေခါင္းေပၚတင္၍ လွည့္ေရာင္းၾက၏။ ဤနည္းႏွင့္ …. ဤမုဆုိးမ၊ ဤတခုလပ္တုိ႔သည္ သားသမီး ခုႏွစ္ေယာက္၊ ရွစ္ေယာက္အား ရွာေဖြ ေကၽြးေမြးေနခဲ့ၾက၏။ ယခုမူ …. အားလံုးကို ထားရစ္ၿပီး ေမာင္ေခၚရာ အရပ္ဆီသို႔ ထြက္ခဲ့ၾကၿပီ…..။ မည္သည့္အရပ္ဟူ၍ မသိ….။ မည္သုိ႔ သြားရမည္နည္း….။ ေနရာသစ္တြင္ မည္သို႔ အေျခခ်ေနရမည္နည္း….။ မသိ….။ ေမာင္ေခၚရာသို႔ လုိက္လာျခင္းမွ်သာ ….။ သူတုိ႔ေတြအား မဲေဆာက္တြင္ လာေရာက္ႀကိဳသည္က ဆယ္ႏွစ္ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္၏သား….။ သူမ၏တူ ….။
`ဘာလက္မွတ္ပါလဲ ….`
တေယာက္က ေမးသည္။ သူတုိ႔က …. မေန႔က ျမ၀တီမွ မဲေဆာက္သို႔ ျဖတ္ကူးခဲ့သည္။ နယ္စပ္ျဖတ္ကူးခြင့္ လက္မွတ္ အျပာေရာင္ကဒ္ေလးအား ထုတ္ျပသည္။ ဤကဒ္ျပားက မေန႔ကပင္ သက္တမ္း ကုန္ဆံုး၍ သြားၿပီ။ သံုး၍မရေတာ့….။ ဤလက္မွတ္ႏွင့္လည္း ဤလမ္းခရီးအား သြား၍မရ….။ သူတုိ႔ ဘာမွ်မသိၾက….။ ဤလမ္းခရီးတြင္ ထုိင္းပုလိပ္ ဂိတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိသည္။ ထိုင္းအာဏာပိုင္ တေယာက္ေယာက္၏ ခရီးသြားခြင့္ လက္မွတ္ မပါလွ်င္ သြား၍ မရ…။ ဆြဲခ်ထားလိမ့္မည္။ အခ်ဳပ္သို႔ ပို႔မည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္း တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္မႈႏွင့္ ရုံးတင္မည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ၁၂-ရက္ ေထာင္ခ်ျခင္း ခံရမည္။ ၿပီးလွ်င္မူ …. ျမ၀တီသို႔ ျပန္ပို႔မည္။ ဤသည္တုိ႔အား သူတုိ႔ သိပံုမရ….။ေၾကာက္ေၾကာက္ရႊံရႊံေတာ့ ျဖစ္ေနပံုရသည္။ မ်က္၀န္းမ်ားအတြင္း စုိးရႊံမႈမ်ားအား ေတြ႔ရ၏။ အေရွ႔တြင္ …. မယ္ကုရြာအ၀င္ရွိ ပုလိပ္ဂိတ္အား ျဖတ္ရမည္။ ကားသည္ `ဘြန္ခ်ဳိင္း` အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံအား ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီ။ `ဘြန္ခ်ဳိင္း` စက္ရုံလြန္လွ်င္ …..`မယ္ကု`….ဂိတ္။ မယ္ကုဂိတ္က လမ္း၏ လက္ယာဖက္တြင္ ရွိသည္။ ယာဥ္ေၾကာ၏ လက္ယာယာဥ္ေၾကာ၌…..။ ကားက လက္၀ဲဖက္ယာဥ္ေၾကာမွ ေမာင္းလာ၏။ လက္၀ဲဖက္ယာဥ္ေၾကာမွ ကားမ်ားအား စစ္လွ်င္မူ ပုလိပ္ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္သည္ ပုလိပ္ဂိတ္၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရွိ ဗံဒါပင္ေအာက္၌ ခံုမ်ားႏွင့္ ထိုင္ေစာင့္၍ စစ္ၾက၏။ မိုးရြာလွ်င္မူ သူတုိ႔မထြက္ ….။
ကားသည္ အရွိန္အား ေလ်ာ့လုိက္၏။ ဂိတ္အေရွ႔ ယာဥ္ေၾကာတြင္ ခ်ထားသည့္ သံဆူးႀကိဳး တံတုိင္းငယ္မ်ားအတြင္း ေကြ႔၍ ေကာက္၍ ေမာင္း၀င္ေနသည္။ ေကာင္းကင္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရအုိးအား သြန္ခ်လုိက္သကဲ့သို႔ ….. မိုးရြာခ်လုိက္သည္။ ဗံဒါပင္ေအာက္၌ ပုလိပ္မ်ားမရွိ….။ သံဆူးႀကိဳး တံတုိင္းငယ္မ်ားအား လြန္ေလၿပီ….ကားအရွိန္အား ျမွင့္လုိက္၏။
သူတုိ႔အားလံုး သက္ျပင္းရွည္အား ခ်လုိက္ၾကသည္။ မယ္ကုဂိတ္ေတာ့ လြန္ၿပီ…..။
`တဂိတ္ေတာ့ လြန္သြားၿပီ၊ အုန္းဖ်န္အထိဆုိရင္ အေရွ႔မွ ပုလိပ္ဂိတ္ ၃-ဂိတ္ က်န္ေသးတယ္….`
ကားအတြင္း စကားသံမ်ား ျပန္၍ ထြက္လာသည္။ အသက္ရႈသံတို႔ ျပန္၍ မွန္လာၾကၿပီ။ မယ္ကုဂိတ္ အနားျဖတ္ခါနီးခ်ိန္၌ ေရအိုးေမွာက္ရြာခ်ခဲ့ေသာ မိုးသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ တိတ္၍ သြားျပန္သည္။
`အေရွ႔မွာ `ၾကာေလခို႔` ပုလိပ္ဂိတ္ရွိတယ္။ အရမ္းဆိုးတယ္။ …. လက္မွတ္မပါလုိ႔ကေတာ့ အတင္းဆြဲခ်တာပဲ …။ ... ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား မေတြ႔ေစနဲ႔ ``
အသက္ႀကီးႀကီး အစၥလမ္ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက သူတုိ႔တေတြအား ေျပာေနသည္။
`မုဒံုမွာရွိတဲ့ အိမ္ေလးေရာင္းလာတာ…. သံုးသိန္းေလာက္ ရတယ္။ အဲ့ဒါ အေၾကြးေလးဘာေလး ဆပ္ၿပီး ႏွစ္သိန္းေလာက္ေတာ့ ပါလာတယ္။ ကားခနဲ႔…..ၿပီးေတာ့ ….မွတ္ပံုတင္မရွိေတာ့ တလမ္းလံုးကားတခါရပ္၊ တေယာက္ကို တေထာင္ေပးလုိက္နဲ႔ ျမ၀တီေရာက္ေတာ့ …..တသိန္းနဲ႔ သံုးေသာင္းပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒါေလးကို ဘတ္ေငြလဲၿပီး လာခဲ့တာ….``
ေျပာရင္း ….. ခပ္၀၀ အမ်ဳိးသမီးသည္ ဘတ္ေငြတေထာင္တန္ေလး ႏွစ္ရြက္အား ေခၽြးခံအင္က်ီအတြင္းလိပ့္၍ ထုိးထဲ့ေန၏။
ကားသည္ `ဖုတ္ဖၿမိဳ့`လမ္းခြဲသို႔ လြန္ခဲ့ေလၿပီ။ ဖုတ္ဖလမ္းခြဲအား လြန္လွ်င္ …..နာမည္ႀကီးသည့္ `ၾကာေလးခို႔`ပုလိပ္ဂိတ္…..။ မိုးကမသည္း…..ဖြဲဖြဲႏွင့္သာ ေစြေနသည္။ ကားေဘးရွိ မိုးကာမ်ား ခ်ထားသျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္အား မျမင္ရ….။ ကား၏ အေနာက္ပိုင္း…. မွတဆင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီးသည့္ ပတ္၀န္းက်င္ကိုသာ ေတြ႔ရ၏။ အေရွ႔ကိုမူ မေတြ႔ရ….။ `ၾကာေလးခို႔` ဂိတ္က လမ္း၏ လက္၀ဲဖက္တြင္ ရွိသည္။ လမ္းမႀကီးက အသြားလမ္း၊ အျပန္လမ္း…. ႏွစ္လမ္းေမာင္း လမ္းမႀကီး ျဖစ္သည္။ ယခုသြားေနေသာ ယာဥ္ေၾကာလမ္းက လက္၀ဲဘက္ ယာဥ္ေၾကာမွ ျဖစ္သည္။ ပုလိတ္ဂိတ္ႏွင့္ တဖက္တည္း….။ မုိးက ထင္သေလာက္မသည္း….။ ၿပိဳပါေတာ့လား မိုးရယ္….။ ကားသည္ တျဖည္းျဖည္း`ၾကာေလးခုိ႔`ဂိတ္ႏွင့္ နီးလာၿပီ။ သံုးမိစ္…. ႏွစ္မိနစ္… တမိနစ္…. စကၠန္႔ ၆၀… စကၠန္႔ ၅၀….။ ကားအရွိန္က ေလ်ာ့ခ်လုိက္ၿပီ….။ စကၠန္႔ ၃၀….။ စကၠန္႔ ၂၀….။ ဘရိတ္နင္းလုိက္သျဖင့္ ကားသည္ တန္႔ခနဲ ရပ္သြား၏။ ဇက္ႀကိဳးအား သတ္လုိက္သကဲ့သို႔ ….။ သူတုိ႔သည္ တခုခုအား တတြက္တြက္ႏွင့္ ရြတ္ေနၾက၏။ `သံဗုေဒၵ`ဂါထာကဲ့သို႔ ကိုရမ္က်မ္းလာ…. အႏၱရာယ္ကင္း က်မ္းစာ တပုဒ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ပုလိပ္မ်ား….ႏွစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ သံုးေယာက္ ထီးေဆာင္း၍ ကားဆီသို႔ လာၾကလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ …. ကားေပၚတတ္၍ ထုိင္ၿပီး ခရီးသြားလက္မွတ္မ်ားအား စစ္ေဆးၾကမည္။ လက္မွတ္ မပါသည့္သူမ်ားအား ဆြဲခ်မည္….။ ဖမ္းမည္။ ေငြေတာင္းမည္။ ေငြေပးႏုိင္လွ်င္မူ….။
စကၠန္႔ငယ္တုိ႔၏ ေရႊ႔လ်ာမႈသည္ ေႏွးေကြးလွေပစြ….။ ခဏငယ္တုိ႔ကား ၾကာရွည္လွေပစြ….။ ကားအေနာက္၌ အရိပ္တစ္ခု ၀င္လာ၏။ သြားၿပီ….။ သံလြင္ေရာင္ ဂ်ာကင္ထားသည့္ ထိုင္းအမ်ဳိးသားတေယာက္။ ေဘာင္းဘီ၏ အေရာင္ကမူ ပုလိပ္တုိ႔ ၀တ္သည့္ ယူနီေဖာင္းအေရာင္မဟုတ္ ….။ အျဖဴေရာင္ ေပ်ာက္က်ားေဘာင္းဘီ….။ ထီးကုိပိတ္ၿပီး ကားေပၚသို႔ တက္သည္။ သူတုိ႔ေတြထဲမွ ဆယ္သံုးေလးႏွစ္အရြယ္ အပ်ဳိမငယ္ေလးတဦးအား ထုိင္းလို ေျပာေန၏။ လက္မွတ္ေတာင္းတာ ေနမွာပါ။ အားလံုးျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ႏွင့္ ေၾကာင္ေနၾကသည္။ ထုိင္းလို ထပ္ေျပာၿပီး လက္ဟန္ေျခဟန္ႏွင့္ ေနရာနည္းနည္း ဖယ္ေပးဖို႔ ျပသည္။ သိလိုက္ရၿပီ။ သူထုိင္ဖို႔ေနရာ ေရႊ႔ခိုင္းျခင္း ….။ သူလည္း ခရီးသည္….။
ကားသည္ …. ဂီယာထုိးၿပီ `ၾကာေလးခို႔` ဂိတ္အေရွ႔မွ ထြက္သည္….။ လြတ္ျပန္ၿပီ…. တဂိတ္။ ၾကာေလးခို႔လြန္လွ်င္ အေရွ႔၌ ကီလို-၄၈ တဂိတ္သာ က်န္ေတာ့၏။ ထုိဂိတ္က သိပ္ၿပီး အစစ္အေဆးမရွိ….။ ဤသို႔ သိထားခဲ့ၾက၏။ ကားငယ္ေလးအတြင္း စကားသံမ်ားျပန္၍ ေ၀စီလာသည္။
`နင္တုိ႔ တေတြ ကံေကာင္းတယ္။ ဘာလက္မွတ္မွ မပါဘဲနဲ႔ လာၾကတာ….ဒီဂိတ္က မစစ္လုိ႔ ….စစ္လုိ႔ကေတာ့ နင္တုိ႔အားလံုး ဆြဲခ်ခံထိမွာပဲ …..နင္တို႔ကို စိတ္ပူၿပီး ငါလည္း နင္တုိ႔အတြက္ တခ်ိန္လံုး စိတ္ထဲကေနၿပီး စာဖတ္ေနရတယ္``
ႏို႔ဖိုးသို႔ သြားမည့္ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ဆိုသည္။ သူမသည္လည္း အစၥလမ္ဘာသာ၀င္ တဦးျဖစ္သည္။ သူမေျပာသည့္ စိတ္ထဲကေနၿပီး စာဖတ္ေနတယ္ ဟူသည္မွာ ကိုရမ္က်မ္း စာတပုဒ္ပုဒ္အား ရြက္ဖတ္ေနျခင္းအား ေျပာတာျဖစ္မည္။
ခပ္၀၀ႏွင့္ သားသည္အေမက …``က်မတုိ႔လည္း ဒီမလာခင္ ….မုဒံုမွာကတည္းက ဒီခရီး…ဒီခရီးသြားမယ္။ အလႅာခြင့္ျပဳပါဆိုၿပီး အလႅာဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းလာတာ….``
သူတုိ႔ အားလံုး၏ မ်က္ႏွာမ်ားက ေပ်ာ္ရႊင္၍ ေနၾကသည္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး….။ သားရဲတြင္း အတြင္းမွ လြတ္လာသည့္ ယုန္သူငယ္မ်ားလို….။ ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ နီးလာ၍လား မသိ…..။ ရာသီသည္ ေျပာင္းလဲ၍လာသည္။ မိုးစဲသြားေသာ္လည္း ေကာင္းကင္သည္ လင္းလင္းထင္ထင္မရွိ….။ ေအးစိမ့္မႈက ခ်ည္းႏွင္း၍ ၀င္လာၿပီ။ ယူကလစ္ပင္မ်ားက ကားလမ္း၏ ၀ဲယာတြင္ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္း….။ အေ၀းမွ ေတာင္တန္းႀကီးမ်ားက ျမင့္ျမင့္မားမား….။ အထပ္လုိက္….အထပ္လုိက္….။ ညိဳ႔ညိဳ့မိႈင္းမႈိင္း….။ မႈန္မႈန္၀ါး၀ါး….။ ေျမသားအေရာင္သည္ ပတၱျမားေသြးလည္းမက်….သံေခ်းေရာင္….။ မုိင္တုိင္မ်ားအား တခုၿပီး၊ တခု ျဖတ္ေက်ာ္၍သြားသည္။ ကီလို ၄၀….။ ကီလို ၄၂……. ၄၅….. ၄၆…. ၄၇ …။ ၄၈ ကီလို ပုလိပ္ဂိတ္ႏွင့္ နီးလာေသာ္လည္း ….သူတုိ႔တေတြ၏ စိုးရိမ္မႈက `ၾကာေလးခို႔`ဂိတ္ေလာက္ မပူေလာင္…..။ အရင္ကလည္း ဤဂိတ္က သိပ္၍ စစ္ေဆးသည့္ ဂိတ္မဟုတ္….။ အေပါ့အေလး ဆင္းသြား၍ ရသည္။ ေတာင္ေပၚသို႔ မတက္မွီ ေနာက္ဆံုးဂိတ္….။ တခါတေလတြင္မူ ပုလိပ္တေယာက္တေလ ထြက္လာၿပီး ကားအား လွည့္၍သာ ၾကည့္သည္။ ေမးျမန္း စစ္ေဆးသည္မ်ဳိးက မရွိ….။
ကားသည္ ၄၈-ကီလို ပုလိပ္ဂိတ္ အေရွ႔၌ ထုိးရပ္လုိက္သည္။ ၄၈-ကီလို ပုလိပ္ဂိတ္က ယူကလစ္ပင္မ်ား ေအာက္၌ အရိပ္ခို၍ ေနသည္။ အခ်ဳိ႔က ကားေပၚမွဆင္း၍ အေပါ့အပါး သြားၾကသည္။ ခေလးမ်ားႏွင့္သူတုိ႔ မိသားစုသာ ကားေပၚ၌ က်န္ခဲ့ၾက၏။ ပုလိပ္တေယာက္သည္ ဂိတ္တဲေလးအတြင္းမွ ထြက္လာၿပီး ကားအား လွည့္ပတ္ၾကည့္၏။ ၿပီးလွ်င္ ….. ဆယ့္သံုးေလးႏွစ္အရြယ္ မိန္းမငယ္ေလးမ်ားအား လက္မွတ္ ေတာင္းၾကည့္၏။ မိန္းမငယ္မ်ားက ထိုင္းလုိ ေျပာသည္အား နားမလည္….။ က်ီးၾကည့္ ေၾကာင္ၾကည့္…. ၾကည့္ေနၾကသည္။ ပုလိပ္က သူတုိ႔အား ကားေပၚမွ ဆင္းခိုင္းသည္။ ခေလးငယ္မ်ားကိုလည္း ေမး၏။ လက္မွတ္က မရွိ….။ ခေလးမ်ားအား ဆင္းခိုင္းျပန္သည္။ ပိန္ပိန္ႏွင့္ သားသည္ အေမသည္လည္း ႏို႔စို႔အရြယ္ ကေလးငယ္အား ရင္တြင္ေပြ႔ခ်ီရင္း …. ကားေအာက္သို႔ ဆင္းျပန္သည္။ တေယာက္ကိုေမးလည္း ထုိင္းစကား နားမလည္…..။ လက္မွတ္ေတာင္းလွ်င္လည္း လက္မွတ္ကမရွိ….။ တေယာက္တေလလည္းမဟုတ္….။ အားလံုးေပါင္း ၉-ေယာက္….။
ေသြးဆုတ္၍ ျဖဴေရာ္ေရာ္ ျဖစ္ေနေသာ ထုိင္းပုလိပ္၏ မ်က္ႏွာသည္ အေရာင္တမ်ဳိး ေျပာင္းလာသည္။ ေနာက္ဆံုး က်န္ေနသည့္ ခပ္၀၀ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးအား ကားေပၚမွ ဆင္းခိုင္းသည္။ အမ်ဳိးသမီး၏ ၀ဖိုင့္ေသာ ခႏၶာႏွင့္ ကားမူး၍ သူမ၏ ရင္ခြင္တြင္ လဲေနေသာ ခေလးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ကားေပၚမွ မဆင္းႏုိင္….။ ထိုင္းပုလိပ္သည္ ေဒါသ ထြက္လာ၏။ အမ်ဳိးသမီး၏ေ က်ာကုန္းအား တဘုန္းဘုန္း ရိုက္ႏွက္ၿပီး ဆင္းခိုင္းေန၏။
က်န္ခရီးသည္မ်ားက မ်က္ႏွာ လႊဲထားလိုက္ၾက၏။ ျမင္ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းက စိတ္မသက္သာစရာ…။ မတတ္ႏိုင္….။ သူတုိ႔အားလံုးအား ၄၈ ကီလိုဂိတ္ရွိ အခ်ဳပ္ခန္းအတြင္း ထည့္လုိက္ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ ပစၥည္းမ်ားအား ကားေပၚမွခ်၍ ယူကလစ္ ပင္ရင္း၌ပင္ စုပံုထား၏။ က်န္ခရီးသည္မ်ား ကားေပၚသို႔ ျပန္၍ တက္ၾကသည္။ ယူကလစ္ပင္ အရိပ္မွ ကားငယ္သည္ တျဖည္းျဖည္း လွိမ့္၍ ထြက္လာသည္။ ၄၈-ကီလို ရဲကင္းစခန္းက ယူကလစ္ပင္ အရိပ္ေအာက္၌ ပုန္းခိုရင္း က်န္ရစ္ေလၿပီ….။ ဤ ရဲကင္းစခန္း၏ အခ်ဳပ္ခန္းငယ္ေလးအတြင္း၌ကား ….. သူတုိ႔ မိသားစုမ်ား…..။
ကားသည္ ေတာင္တန္းႀကီးမ်ားဆီသုိ႔ အရွိန္ႏွင့္ တိုး၀င္သြားေန၏။ ျမင့္မားေသာ ေတာင္တန္းႀကီးမ်ားအား ေကြ႔၍ … ၀ုိက္၍… ခ်ဳိး၍… တက္ရေပလိမ့္မည္။
ေရႊအိမ္စည္
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Oct,31st,2008
( 48 )Recovery continues six months after Myanmar cyclone
( 47 )Myanmar Cyclone 6 months on
( 46 )six month anniversary of Myanmar Cyclone Nargis - the worst natural disaster in the country's history.
( 45 )Cyclone orphans forced to work
( 44 )Six months after cyclone Nargis: Malteser International: Provision of safe drinking water still big challenge
( 43 )180 days after Cyclone Nargis: Relief efforts on track but support is still needed
( 42 )Burmese activist crosses boundaries
( 41 )Rumors of Suu Kyi's release prove unfounded
( 40 )ေငြေဆာင္တြင္ ထူးကုမၸဏီမွ ေလဆိပ္ေဆာက္မည္
( 39 )Karen rebel outpost seized
( 38 )ထိုင္းနယ္စပ္မွာ KNU နဲ႔နအဖတိုက္ပြဲျဖစ္ တရုတ္နယ္စပ္မွာ ျငိမ္းအဖြဲ႕ေတြ စစ္ျပင္
( 37 )Chin people plagued with disease with onset of famine
( 36 )လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ညီလာခံေခၚေပးဖို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပဲခူးတိုင္းက ဗဟိုကို ေတာင္းဆို
( 35 )At least two large companies halt rubber purchases; prices continue to drop
( 34 )ေရွ႕ေနေရာ အမႈသည္ပါ နအဖက ေထာင္ခ်
( 33 )Chin State's army Captain prohibits patrolling of Chin area
( 32 )ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းးပန္းမႈမ်ားျပဳလုပ္၍ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ ထြက္ဆိုခိုင္းေန
( 31 )Detained 88 student leaders transferred
( 30 )profiles of village recovery
( 29 )ေဒၚစု လြတ္လာမည္အထင္ျဖင့္ ပါတီလူငယ္မ်ား ႐ုံးခ်ဳပ္ကို သြားၾက
( 28 )Major milestones reached, but more humanitarian work still to be done
( 27 )အစိုးရ႐ံုးမ်ား ဗံုးခြဲခံရမည္ဟု သတင္းထြက္၊ လံုၿခံဳေရးပိုမိုတင္းက်ပ္
( 26 )Min Ko Naing Transferred
( 25 )ကရင္စခန္းတခုကို စစ္အစိုးရ ပူးေပါင္းတပ္က သိမ္းပိုက္
( 24 )Water Shortage Threatens Thousands in Delta
( 23 )Crime on the Increase in Rangoon, Mandalay
( 22 )ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕၀င္ ၈ ဦးကိုေထာင္ေျပာင္း
( 21 )Burmese authorities testing instant coffee for contamination
( 20 )အကူအညီလိုအပ္ေနသူ လယ္သမားမ်ား FAO မွ ကၽြဲမ်ား ရရွိ
( 19 )ေဘာလုံးပြဲမွရသည့္ နာဂစ္ေလေဘးရန္ပုံေငြ ဖ်ာပုံၿမိဳ႕နယ္မွာစာသင္ေက်ာင္းမ်ားေဆာက္မည္
( 18 )၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မအူပင္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕
( 17 )9 Myanmar activists punished with jail terms
( 16 )Myanmar six months-on: Nway's Story
( 15 )Information Minister's plan for censorship (excerpts)
( 14 )ေကာ္ဖီမစ္မ်ားတြင္ မယ္လမင္းပါလွ်င္ ေၾကညာမည္
(13 )Villages linked to Nalanda university located
( 12 )Save the Children Warns Of New Risks
( 11 )ေကအဲန္ယူကို နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖဲြ႔မ်ား ထပ္မံထိုးစစ္ဆင္တုိက္ခိုက္
( 10 )ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၾကြက္မ်ားေသာင္းက်န္း၍ စပါးစိုက္ခင္း အမ်ားအျပားပ်က္စီး
( 9 )ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္မႈ စတင္
( 8 )ႏိုင္ငံေရးေရွ႕ေန ၂ ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္
( 7 )စစ္အစိုးရဘက္က မေျပာင္းလဲလွ်င္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈရပ္မည္မဟုတ္ ခ်က္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခ်က္
( 6 )Indian help sought on Burma
( 5 )ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ေရွ႕ေနကုိယ္တုိင္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရ
( 4 )SOS from Starving Rohingyas in Bangladesh-Burma border
( 3 )ေလေဘးသင့္ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားနဲ႔ မွီခုိရာမဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ UNHCR စိုးရိမ္
( 2 )thousands face a water crisis
( 1 )ေလေဘးသင့္ လယ္သမားမ်ားအတြက္ FAO မွ ကၽြဲႏြားမ်ား ေထာက္ပံ့
( 47 )Myanmar Cyclone 6 months on
( 46 )six month anniversary of Myanmar Cyclone Nargis - the worst natural disaster in the country's history.
( 45 )Cyclone orphans forced to work
( 44 )Six months after cyclone Nargis: Malteser International: Provision of safe drinking water still big challenge
( 43 )180 days after Cyclone Nargis: Relief efforts on track but support is still needed
( 42 )Burmese activist crosses boundaries
( 41 )Rumors of Suu Kyi's release prove unfounded
( 40 )ေငြေဆာင္တြင္ ထူးကုမၸဏီမွ ေလဆိပ္ေဆာက္မည္
( 39 )Karen rebel outpost seized
( 38 )ထိုင္းနယ္စပ္မွာ KNU နဲ႔နအဖတိုက္ပြဲျဖစ္ တရုတ္နယ္စပ္မွာ ျငိမ္းအဖြဲ႕ေတြ စစ္ျပင္
( 37 )Chin people plagued with disease with onset of famine
( 36 )လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ညီလာခံေခၚေပးဖို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပဲခူးတိုင္းက ဗဟိုကို ေတာင္းဆို
( 35 )At least two large companies halt rubber purchases; prices continue to drop
( 34 )ေရွ႕ေနေရာ အမႈသည္ပါ နအဖက ေထာင္ခ်
( 33 )Chin State's army Captain prohibits patrolling of Chin area
( 32 )ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအား ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းးပန္းမႈမ်ားျပဳလုပ္၍ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ ထြက္ဆိုခိုင္းေန
( 31 )Detained 88 student leaders transferred
( 30 )profiles of village recovery
( 29 )ေဒၚစု လြတ္လာမည္အထင္ျဖင့္ ပါတီလူငယ္မ်ား ႐ုံးခ်ဳပ္ကို သြားၾက
( 28 )Major milestones reached, but more humanitarian work still to be done
( 27 )အစိုးရ႐ံုးမ်ား ဗံုးခြဲခံရမည္ဟု သတင္းထြက္၊ လံုၿခံဳေရးပိုမိုတင္းက်ပ္
( 26 )Min Ko Naing Transferred
( 25 )ကရင္စခန္းတခုကို စစ္အစိုးရ ပူးေပါင္းတပ္က သိမ္းပိုက္
( 24 )Water Shortage Threatens Thousands in Delta
( 23 )Crime on the Increase in Rangoon, Mandalay
( 22 )ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕၀င္ ၈ ဦးကိုေထာင္ေျပာင္း
( 21 )Burmese authorities testing instant coffee for contamination
( 20 )အကူအညီလိုအပ္ေနသူ လယ္သမားမ်ား FAO မွ ကၽြဲမ်ား ရရွိ
( 19 )ေဘာလုံးပြဲမွရသည့္ နာဂစ္ေလေဘးရန္ပုံေငြ ဖ်ာပုံၿမိဳ႕နယ္မွာစာသင္ေက်ာင္းမ်ားေဆာက္မည္
( 18 )၈၈ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မအူပင္ေထာင္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕
( 17 )9 Myanmar activists punished with jail terms
( 16 )Myanmar six months-on: Nway's Story
( 15 )Information Minister's plan for censorship (excerpts)
( 14 )ေကာ္ဖီမစ္မ်ားတြင္ မယ္လမင္းပါလွ်င္ ေၾကညာမည္
(13 )Villages linked to Nalanda university located
( 12 )Save the Children Warns Of New Risks
( 11 )ေကအဲန္ယူကို နအဖႏွင့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖဲြ႔မ်ား ထပ္မံထိုးစစ္ဆင္တုိက္ခိုက္
( 10 )ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ၾကြက္မ်ားေသာင္းက်န္း၍ စပါးစိုက္ခင္း အမ်ားအျပားပ်က္စီး
( 9 )ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားအတြက္ နိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ျပဳလုပ္မႈ စတင္
( 8 )ႏိုင္ငံေရးေရွ႕ေန ၂ ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္
( 7 )စစ္အစိုးရဘက္က မေျပာင္းလဲလွ်င္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈရပ္မည္မဟုတ္ ခ်က္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခ်က္
( 6 )Indian help sought on Burma
( 5 )ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ေရွ႕ေနကုိယ္တုိင္ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရ
( 4 )SOS from Starving Rohingyas in Bangladesh-Burma border
( 3 )ေလေဘးသင့္ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားနဲ႔ မွီခုိရာမဲ့ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ UNHCR စိုးရိမ္
( 2 )thousands face a water crisis
( 1 )ေလေဘးသင့္ လယ္သမားမ်ားအတြက္ FAO မွ ကၽြဲႏြားမ်ား ေထာက္ပံ့
Thursday, October 30, 2008
Than Shwe’s Daughter Goes Shopping for Gold
MIN LWIN
A BBC radio report that a daughter of Burmese junta leader Snr-Gen Than Shwe went shopping for gold worth more than US $80,000 is a hot topic of discussion these days at teashop tables in Mandalay.
The London-based BBC’s Burmese service reported that an unnamed daughter of Than Shwe visited the Aung Tharmarde gold shop on Mandalay’s 22nd Street and bought gold worth 100 million kyat ($80,645).
“People were shocked to hear about the extravagance,” said a Mandalay gold dealer. “I’d like to ask her where the money came from when most Burmese people are poor and some are starving.”
The report reignited anger over the extravagance of the marriage in July 2006 of one of Than Shwe’s daughters, Thandar, who draped herself in the precious metal when she married Maj Zaw Phyo Win. The bridal pair were showered with expensive gifts estimated to have cost the equivalent of $50 million.
One Rangoon gold dealer suggested that Than Shwe’s family wanted to invest in the precious metal at a time when the price of bullion had dropped.
A BBC radio report that a daughter of Burmese junta leader Snr-Gen Than Shwe went shopping for gold worth more than US $80,000 is a hot topic of discussion these days at teashop tables in Mandalay.
ႏိုင္ငံေတာ္ သူခိုးၾကီး သန္းေရႊရဲ႕ သမီးမ်ား
The London-based BBC’s Burmese service reported that an unnamed daughter of Than Shwe visited the Aung Tharmarde gold shop on Mandalay’s 22nd Street and bought gold worth 100 million kyat ($80,645).
“People were shocked to hear about the extravagance,” said a Mandalay gold dealer. “I’d like to ask her where the money came from when most Burmese people are poor and some are starving.”
The report reignited anger over the extravagance of the marriage in July 2006 of one of Than Shwe’s daughters, Thandar, who draped herself in the precious metal when she married Maj Zaw Phyo Win. The bridal pair were showered with expensive gifts estimated to have cost the equivalent of $50 million.
One Rangoon gold dealer suggested that Than Shwe’s family wanted to invest in the precious metal at a time when the price of bullion had dropped.
ေကအန္ယူ တပ္မဟာ(၆) နယ္ေျမမွာ ဒီေကဘီေအႏွင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ ေကအန္ယူ(၂၀၁)စခန္းကုိသိမ္းဖို႔ၾကိဳးပမ္းမွဳမေအာင္ျမင္
NEJ/၃၀ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈
ယေန႔ နံနက္(၅)နာရီက ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ၊ တပ္မဟာ(၆)နယ္ေျမအတြင္း ရွိ တပ္ရင္း(၂၀၁)တပ္စခန္းအား DKBAႏွင့္ နအဖ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ ႀကိဳၾကားပစ္ခတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဒသတြင္းအေျခ အေနမွာတင္းမာ လ်က္ရွိသည္။
(၂၀၁)တပ္စခန္းလက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)အေျခစိုက္ရာ (ခလုန္းေလာင္ခ်ယ္)စခန္းသည္ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕မွ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ (၁၄၀)အကြာ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္တဖက္ကမ္း နယ္စပ္မ်ဥ္းမွ ျမန္မာ ဘက္အျခမ္း (၅)ကီလိုမီတာ အကြာအေဝးတြင္ရွိသည္။ ထိုင္းဘက္ျခမ္းရြာမွာ မယ္ပေလာခီးထိုင္းရြာ ျဖစ္သည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း(၂၀၁)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)မွ အရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက
“ဒီမနက္ ငါးနာရီမွာ DKBA တပ္ရင္း (၃၃၃)၊ (၉၀၇)၊ (၉၀၆)၊ နအဖတပ္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး က်ေနာ္တို႔ တပ္ခြဲ(၃)စခန္းေနရာကို တက္သိမ္းဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေထာင္ထားတဲ့ မိုင္း(၅)လုံး ေပါက္ကြဲၿပီး သူတို႔ေရွ႕ဆက္မတက္ရဲေတာ့ဘူး။ နအဖစစ္တပ္က အေနာက္ကေနၿပီး (၈၁မမ)၊ (၇၅မမ)၊ (၆၀မမ) လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔စခန္းထဲ ပစ္ခ်တာ အလုံး(၄၀)ေလာက္ ရွိ ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ခ်ဥ္းကပ္လို႔ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ရရွိတဲ့ၾကားျဖတ္ စက္သတင္းအရ ဒီညသူတို႔စစ္ ကူေတြ လာမယ္။ ၿပီးရင္ က်ေနာ္တို႔စခန္းကို တက္ရွင္းမယ္လို႔ သိရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္ကလည္း သူ တို႔နဲ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ။ DKBAနဲ႔ နအဖစစ္တပ္ေတြဟာ ထိုင္းဖက္ကဝင္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ကိုပိုင္းဖို႔ လုပ္ေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ မရအရခုခံသြားရမွာပဲ”ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
နံနက္လင္းအားႀကီးအခ်ိန္က စတင္ခဲ့သည့္ ပစ္ခတ္မႈမ်ားသည္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ပစ္ခတ္ျခင္းအဆင့္ မ်ိဳးမရွိေသးသည့္အတြက္ ႏွစ္ဖက္အက်အဆုံး အေျခအေနကို မသိရွိရေသးေသာ္လည္း မိမိတို႔မိုင္း(၅) လုံးေပါက္ကြဲခဲ့မႈတြင္ DKBA တပ္ဖြဲ႔ဝင္အခ်ိဳ႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈမ်ား ရရွိႏိုင္သည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာ သည္။
ေနာက္ထိုင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ အကူပစ္ေပးသည့္ လက္နက္ႀကီးက်ည္ အလုံး(၄၀)ခန္႔မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ က်ေရာက္ေပါက္ကြဲျခင္း မရွိေသးဟု အုန္းဖန္ႏွင့္မဲေဆာက္ လိုင္းကားေမာင္းသူတဦးက ေျပာသည္။ အဆိုပါ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ထိုင္းလုံၿခဳံေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား ေဒသတြင္းလုံၿခဳံေရး တိုးျမင့္ခ်ထား ေၾကာင္း ျမန္မာဘက္ျခမ္းမွ ရြာသားမ်ား ထိုင္းဘက္ျခမ္းသို႔ တိမ္းေရွာင္လာမႈမ်ား မရွိေသးေၾကာင္း သိ ရွိရသည္။
ယခုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာေဒသတြင္ နယ္ေျမစိုးမိုးေရးရရွိေရးအတြက္ DKBAႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔သည္ ယခုႏွစ္အတြင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း စခန္းသိမ္းႏိုင္သည့္ အေနအ ထား မရွိေသးေၾကာင္း သိရွိရသည္။
နအဖႏွင့္ DKBA၏ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ဒုတိယစစ္ဦးခ်ဳပ္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဖလဲခို႔(ေခၚ) ေစာေအာ္လီဗာက “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္ကေတာ့ စစ္ေရးနည္းနဲ႔ေျဖ႐ွင္းတာကို မလိုခ်င္ေပမဲ့ သူတို႔ဘက္က ထိုးစစ္ဆင္လာရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္စစ္ရဲ႔့ သေဘာအရ ခုခံံကာကြယ္စစ္ကိုဆင္ႏြဲဘို႔ အရံသင့္႐ွိတယ္ လက္ေအာက္ခံ တပ္မဟာ တပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ညြန္ၾကားထားၿပီးျဖစ္တယ္ အဓိက ခံစစ္႐ွင္ေျပာက္ၾကားစနစ္ကို သံုးၿပီး ရန္သူ ကို ရင္ဆိုင္မွာျဖစ္တယ္”ဟုေျပာသည္။
နအဖအေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို စစ္ေရးနည္းျဖင့္ေျဖ႐ွင္း၍ မရေၾကာင္း KNUႏွင့္ တိုက္ေနသည္မွာႏွစ္ (၆၀)႐ွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေျပာႏွင့္မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚမွသာ စစ္မွန္သည့္ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရမည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို သ ေဘာေပါက္သင့္သည္ ဟုလည္းျဖည့္စြက္ေျပာသည္။
ယေန႔ နံနက္(၅)နာရီက ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ၊ တပ္မဟာ(၆)နယ္ေျမအတြင္း ရွိ တပ္ရင္း(၂၀၁)တပ္စခန္းအား DKBAႏွင့္ နအဖ ပူးေပါင္းတပ္ဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ ႀကိဳၾကားပစ္ခတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဒသတြင္းအေျခ အေနမွာတင္းမာ လ်က္ရွိသည္။(၂၀၁)တပ္စခန္းလက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)အေျခစိုက္ရာ (ခလုန္းေလာင္ခ်ယ္)စခန္းသည္ မဲေဆာက္ ၿမိဳ႕မွ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ (၁၄၀)အကြာ အုန္းဖန္ၿမိဳ႕နယ္တဖက္ကမ္း နယ္စပ္မ်ဥ္းမွ ျမန္မာ ဘက္အျခမ္း (၅)ကီလိုမီတာ အကြာအေဝးတြင္ရွိသည္။ ထိုင္းဘက္ျခမ္းရြာမွာ မယ္ပေလာခီးထိုင္းရြာ ျဖစ္သည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း(၂၀၁)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခြဲ(၃)မွ အရာခံဗိုလ္ ေစာထိခုက
“ဒီမနက္ ငါးနာရီမွာ DKBA တပ္ရင္း (၃၃၃)၊ (၉၀၇)၊ (၉၀၆)၊ နအဖတပ္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး က်ေနာ္တို႔ တပ္ခြဲ(၃)စခန္းေနရာကို တက္သိမ္းဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေထာင္ထားတဲ့ မိုင္း(၅)လုံး ေပါက္ကြဲၿပီး သူတို႔ေရွ႕ဆက္မတက္ရဲေတာ့ဘူး။ နအဖစစ္တပ္က အေနာက္ကေနၿပီး (၈၁မမ)၊ (၇၅မမ)၊ (၆၀မမ) လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔စခန္းထဲ ပစ္ခ်တာ အလုံး(၄၀)ေလာက္ ရွိ ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ခ်ဥ္းကပ္လို႔ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ရရွိတဲ့ၾကားျဖတ္ စက္သတင္းအရ ဒီညသူတို႔စစ္ ကူေတြ လာမယ္။ ၿပီးရင္ က်ေနာ္တို႔စခန္းကို တက္ရွင္းမယ္လို႔ သိရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္ကလည္း သူ တို႔နဲ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ။ DKBAနဲ႔ နအဖစစ္တပ္ေတြဟာ ထိုင္းဖက္ကဝင္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ကိုပိုင္းဖို႔ လုပ္ေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ မရအရခုခံသြားရမွာပဲ”ဟု ေခတ္ၿပိဳင္သို႔ ေျပာသည္။
နံနက္လင္းအားႀကီးအခ်ိန္က စတင္ခဲ့သည့္ ပစ္ခတ္မႈမ်ားသည္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ပစ္ခတ္ျခင္းအဆင့္ မ်ိဳးမရွိေသးသည့္အတြက္ ႏွစ္ဖက္အက်အဆုံး အေျခအေနကို မသိရွိရေသးေသာ္လည္း မိမိတို႔မိုင္း(၅) လုံးေပါက္ကြဲခဲ့မႈတြင္ DKBA တပ္ဖြဲ႔ဝင္အခ်ိဳ႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈမ်ား ရရွိႏိုင္သည္ဟု ၎က ဆက္ေျပာ သည္။
ေနာက္ထိုင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ အကူပစ္ေပးသည့္ လက္နက္ႀကီးက်ည္ အလုံး(၄၀)ခန္႔မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ အတြင္းသို႔ က်ေရာက္ေပါက္ကြဲျခင္း မရွိေသးဟု အုန္းဖန္ႏွင့္မဲေဆာက္ လိုင္းကားေမာင္းသူတဦးက ေျပာသည္။ အဆိုပါ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ထိုင္းလုံၿခဳံေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား ေဒသတြင္းလုံၿခဳံေရး တိုးျမင့္ခ်ထား ေၾကာင္း ျမန္မာဘက္ျခမ္းမွ ရြာသားမ်ား ထိုင္းဘက္ျခမ္းသို႔ တိမ္းေရွာင္လာမႈမ်ား မရွိေသးေၾကာင္း သိ ရွိရသည္။
ယခုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာေဒသတြင္ နယ္ေျမစိုးမိုးေရးရရွိေရးအတြက္ DKBAႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔သည္ ယခုႏွစ္အတြင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း စခန္းသိမ္းႏိုင္သည့္ အေနအ ထား မရွိေသးေၾကာင္း သိရွိရသည္။
နအဖႏွင့္ DKBA၏ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကရင္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ဒုတိယစစ္ဦးခ်ဳပ္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဖလဲခို႔(ေခၚ) ေစာေအာ္လီဗာက “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္ကေတာ့ စစ္ေရးနည္းနဲ႔ေျဖ႐ွင္းတာကို မလိုခ်င္ေပမဲ့ သူတို႔ဘက္က ထိုးစစ္ဆင္လာရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္စစ္ရဲ႔့ သေဘာအရ ခုခံံကာကြယ္စစ္ကိုဆင္ႏြဲဘို႔ အရံသင့္႐ွိတယ္ လက္ေအာက္ခံ တပ္မဟာ တပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ညြန္ၾကားထားၿပီးျဖစ္တယ္ အဓိက ခံစစ္႐ွင္ေျပာက္ၾကားစနစ္ကို သံုးၿပီး ရန္သူ ကို ရင္ဆိုင္မွာျဖစ္တယ္”ဟုေျပာသည္။
နအဖအေနႏွင့္ ျမန္မာျပည္၏ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို စစ္ေရးနည္းျဖင့္ေျဖ႐ွင္း၍ မရေၾကာင္း KNUႏွင့္ တိုက္ေနသည္မွာႏွစ္ (၆၀)႐ွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေျပာႏွင့္မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚမွသာ စစ္မွန္သည့္ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရမည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို သ ေဘာေပါက္သင့္သည္ ဟုလည္းျဖည့္စြက္ေျပာသည္။
ကရင္နီ ဒုကၡသည္တစ္ခ်ိဳ႕ အေျခခ်ေနထိုင္ေရး အစီအစဥ္ ဖ်က္သိမ္း
ကႏၱာရ၀တီတိုင္း( မ္ )
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္အေျခခ် ေနထုိင္ႏုိင္ေရး အစီအစဥ္တြက္ ေလွ်ာက္ထားၾကေေသာ ကရင္နီဒုကၡသည္အခ်ိဳ႕ မိသားစုအတြင္းေရး သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ေလွ်ာက္ထားေသာ အစီအစဥ္အား ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသုိ႕ သြားေရာက္အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးသူမ်ား၏ ေ၀ငွလာေသာ အႀကံမ်ား၊ ႏုိင္ငံတြင္း ေနပုံထုိင္ပုံမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္မ်ားႏွင့္ ေရွ႕ေရး အေျခအေနမ်ားအား လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားမွလည္းေကာင္း၊ စာအုပ္မွလည္းေကာင္း၊ ဖတ္႐ႈေလ့လာၿပီးေနာက္ ယခုလို ဖ်က္သိမ္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ျပီးမွ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းေသာ မိသားစုမ်ားက ေျပာသည္။
ဖ်က္သိမ္းလုိက္သည့္ မိသားစုတစုမွ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတဦးက " ဒီအေမရိကန္ (ရီစက္တမဲ) ေခၚ အေျခခ်ေနထုိင္တဲ့ ပရုိဂရမ္ကုိ က်ေနာ္ စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိဘူးေလ။ အေမရိကန္ အေျခအေနက အခု အေမရိကန္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ လက္ကမ္းစာေစာင္၊ ဗီဒီယုိထုတ္ေခြေတြမွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဖတ္ရတယ္။ (စေပါ့တီး) ေထာက္ပံ့မႈ ကာလလည္း နည္းေနတယ္ေလ " ဟု ေျပာပါသည္။
အေမရိကန္သို႔ စခန္း (၁) မွ မိသားစုဦးေရ ၁၀၃၀၀ ေက်ာ္ ေလွ်ာက္ထားၿပီးေခၚယူ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္း ခံရသည့္ အိမ္ေျခေပါင္း (၇၇၆) အိမ္ထဲမွ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသည့္ အိမ္ေထာင္စု ၁၁၀ အိမ္ေထာင္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသူမ်ားသည္ အေမရိကန္အေျခခ် ေနထိုင္ေရး အစီအစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းအခ်က္အလက္ အျဖစ္မွန္မ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေပးသည့္ ဗီဒီယိုေခြမ်ားအား ၾကည့္႐ႈခဲ့ရၿပီးမွလည္းေကာင္း၊ တကယ္အိမ္တြင္း မိသားစုမ်ား ဆႏၵကြဲျပားေနမႈေၾကာင့္ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည့္ အိမ္ေထာင္မ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း ပင္လယ္ရပ္ျခား လုပ္ငန္းစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေသာအဖြဲ႕ အုိပီအီးမွ ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ယခုလို ကုိယ့္အစီအစဥ္ကုိ ဖ်က္သိမ္းလုိပါက စာျဖင့္ ပထမဦးစြာ ေလွ်ာက္ထားရမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ အုိပီအီးမွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ လာေရာက္စစ္ေဆးမွာ ျဖစ္သည္။
မိသားစုဘက္မွ ဖ်က္သိမ္းလုိ္က္ေသာ္လည္း ၎မိသားစုမ်ား၏ အမည္စရင္းမ်ားကုိ လုံး၀ဖ်က္ပစ္လုိ္က္ျခင္းမရွိ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မိသားစုတြင္း ေျပလည္လာသည့္ တေန႕ ၎တုိ႕ရဲ့ မိသားစုမ်ား အခြင့္အေရး မဆုံး႐ႈံးရန္ျဖစ္ေၾကာင္း အုိပီအီးမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဆုိပါသည္။
ဒုကၡသည္အခ်င္းအခ်င္း အေျခခ်ေနထုိင္ႏုိ္င္ေရး အစီအစဥ္အတြက္ အျမင္အမ်ဳိးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ အေျခခ်ေနထုိင္ခ်င္သည့္ မိသားစုမ်ားမွာ ၎တုိ႕၏ သားသမီး ေရွ႕ဆက္ပညာေရးႏွင့္ မိမိ၏ ဘ၀သစ္ကုိ တည္ေထာင္ဖုိ႕အတြက္ ရည္စူးၿပီး ေလွ်ာက္ထား ၾကပါသည္။
သုိ႕ေသာ္ ဤဖ်က္သိမ္းလုိသည့္ မိသားစုမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသည္ ပညာတတ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔အေနျဖင့္ အေျခခ် ေနထုိင္ႏုိင္ခဲ့ပါေသာ္လည္း သူမ်ား၏ အႏွိမ့္ဆုံးကြ်န္ ျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္ဟု ဆုိသည္။
အေျခခ်ေနထိုင္ေရး အစီအစဥ္အား စိတ္၀င္စားမႈမရွိသည့္ ကရင္နီဒုကၡသည္ တီးက "ေတာ္လွန္ေရးမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဒုကၡတြင္း၊ ဖိႏွိပ္မႈခံေနၿပီးမွေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈတစုံတရာ၊ အက်ဳိးတစုံတရာ ရမလာေသးဘူးေလ။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္ေနတုန္းပဲ။ သြားခ်င္တဲ့လူေတြရွိသလုိ မသြားခ်င္တဲ့ လူေတြလဲ ခပ္မ်ားမ်ားပဲရွိမယ္လုိ႕ထင္တယ္" ဟု ေျပာပါသည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္အေျခခ် ေနထုိင္ႏုိင္ေရး အစီအစဥ္တြက္ ေလွ်ာက္ထားၾကေေသာ ကရင္နီဒုကၡသည္အခ်ိဳ႕ မိသားစုအတြင္းေရး သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ ေလွ်ာက္ထားေသာ အစီအစဥ္အား ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းၾကသည္ဟု ဆိုသည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသုိ႕ သြားေရာက္အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးသူမ်ား၏ ေ၀ငွလာေသာ အႀကံမ်ား၊ ႏုိင္ငံတြင္း ေနပုံထုိင္ပုံမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္မ်ားႏွင့္ ေရွ႕ေရး အေျခအေနမ်ားအား လက္ကမ္းစာေစာင္မ်ားမွလည္းေကာင္း၊ စာအုပ္မွလည္းေကာင္း၊ ဖတ္႐ႈေလ့လာၿပီးေနာက္ ယခုလို ဖ်က္သိမ္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားခဲ့ျပီးမွ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းေသာ မိသားစုမ်ားက ေျပာသည္။
ဖ်က္သိမ္းလုိက္သည့္ မိသားစုတစုမွ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတဦးက " ဒီအေမရိကန္ (ရီစက္တမဲ) ေခၚ အေျခခ်ေနထုိင္တဲ့ ပရုိဂရမ္ကုိ က်ေနာ္ စိတ္အားထက္သန္မႈ မရွိဘူးေလ။ အေမရိကန္ အေျခအေနက အခု အေမရိကန္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ လက္ကမ္းစာေစာင္၊ ဗီဒီယုိထုတ္ေခြေတြမွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဖတ္ရတယ္။ (စေပါ့တီး) ေထာက္ပံ့မႈ ကာလလည္း နည္းေနတယ္ေလ " ဟု ေျပာပါသည္။
အေမရိကန္သို႔ စခန္း (၁) မွ မိသားစုဦးေရ ၁၀၃၀၀ ေက်ာ္ ေလွ်ာက္ထားၿပီးေခၚယူ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္း ခံရသည့္ အိမ္ေျခေပါင္း (၇၇၆) အိမ္ထဲမွ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသည့္ အိမ္ေထာင္စု ၁၁၀ အိမ္ေထာင္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းသူမ်ားသည္ အေမရိကန္အေျခခ် ေနထိုင္ေရး အစီအစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းအခ်က္အလက္ အျဖစ္မွန္မ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေပးသည့္ ဗီဒီယိုေခြမ်ားအား ၾကည့္႐ႈခဲ့ရၿပီးမွလည္းေကာင္း၊ တကယ္အိမ္တြင္း မိသားစုမ်ား ဆႏၵကြဲျပားေနမႈေၾကာင့္ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည့္ အိမ္ေထာင္မ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း ပင္လယ္ရပ္ျခား လုပ္ငန္းစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေသာအဖြဲ႕ အုိပီအီးမွ ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ယခုလို ကုိယ့္အစီအစဥ္ကုိ ဖ်က္သိမ္းလုိပါက စာျဖင့္ ပထမဦးစြာ ေလွ်ာက္ထားရမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ အုိပီအီးမွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ လာေရာက္စစ္ေဆးမွာ ျဖစ္သည္။
မိသားစုဘက္မွ ဖ်က္သိမ္းလုိ္က္ေသာ္လည္း ၎မိသားစုမ်ား၏ အမည္စရင္းမ်ားကုိ လုံး၀ဖ်က္ပစ္လုိ္က္ျခင္းမရွိ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ မိသားစုတြင္း ေျပလည္လာသည့္ တေန႕ ၎တုိ႕ရဲ့ မိသားစုမ်ား အခြင့္အေရး မဆုံး႐ႈံးရန္ျဖစ္ေၾကာင္း အုိပီအီးမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဆုိပါသည္။
ဒုကၡသည္အခ်င္းအခ်င္း အေျခခ်ေနထုိင္ႏုိ္င္ေရး အစီအစဥ္အတြက္ အျမင္အမ်ဳိးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ အေျခခ်ေနထုိင္ခ်င္သည့္ မိသားစုမ်ားမွာ ၎တုိ႕၏ သားသမီး ေရွ႕ဆက္ပညာေရးႏွင့္ မိမိ၏ ဘ၀သစ္ကုိ တည္ေထာင္ဖုိ႕အတြက္ ရည္စူးၿပီး ေလွ်ာက္ထား ၾကပါသည္။
သုိ႕ေသာ္ ဤဖ်က္သိမ္းလုိသည့္ မိသားစုမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသည္ ပညာတတ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔အေနျဖင့္ အေျခခ် ေနထုိင္ႏုိင္ခဲ့ပါေသာ္လည္း သူမ်ား၏ အႏွိမ့္ဆုံးကြ်န္ ျဖစ္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္ဟု ဆုိသည္။
အေျခခ်ေနထိုင္ေရး အစီအစဥ္အား စိတ္၀င္စားမႈမရွိသည့္ ကရင္နီဒုကၡသည္ တီးက "ေတာ္လွန္ေရးမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဒုကၡတြင္း၊ ဖိႏွိပ္မႈခံေနၿပီးမွေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈတစုံတရာ၊ အက်ဳိးတစုံတရာ ရမလာေသးဘူးေလ။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္ေနတုန္းပဲ။ သြားခ်င္တဲ့လူေတြရွိသလုိ မသြားခ်င္တဲ့ လူေတြလဲ ခပ္မ်ားမ်ားပဲရွိမယ္လုိ႕ထင္တယ္" ဟု ေျပာပါသည္။
ညီညြတ္မႈ ၿပိဳကြဲေလေသာအခါ
ေက်ာ္စြာမိုး
ယခု ျပႆနာက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအၾကား ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ေနရသည့္ လိပ္ခဲတည္းလည္း အေျခအေနမွ်သာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိကအတိုက္အခံ ပါတီႀကီးအတြင္း၌လည္း အတြင္း ႀကိတ္ ျပႆနာမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး မေက်လည္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနၿပီျဖစ္သည္။
အဓိကအတိုက္အခံ ပါတီႀကီးျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) မွ လူငယ္အဖြဲ႔၀င္ ၁၀၉ ဦးတို႔ မၾကာေသးမီက ႏုတ္ထြက္စာ တင္ၾကသည္မွာ ပါတီစတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အေရး ပါသည့္ အျဖစ္အပ်က္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
ဤျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ပါတီတြင္း ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးေနပံုကို ေမးခြန္းထုတ္ဖြယ္ ျဖစ္လာေစၿပီး အသက္အရြယ္ႀကီးျမင့္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည့္ ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္သူမ်ားအတြက္ ပို၍ သိကၡာက်စရာ၊ အားေလ်ာ့စရာ ျဖစ္လာေစသည္။
လူငယ္အဖြဲ႔၀င္မ်ားက ပါတီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ သူတို႔အေနႏွင့္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း မေက်လည္ ေျပာဆိုသံမ်ားထြက္လာၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႔ အစုအၿပံဳလိုက္ ႏုတ္ထြက္စာတင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊက ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ လူငယ္အႀကံေပး ၆ ဦးႏွင့္ လူငယ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဦးေဆာင္ရန္ ေခါင္း ေဆာင္ ၁၀ ဦး တာ၀န္ေပး ခန္႔အပ္စာ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ဤသို႔ ႏုတ္ထြက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရသည္။ လူငယ္မ်ားကမူ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက သူတို႔ တင္ျပအဆိုျပဳသူမ်ားကိုလည္း လက္မခံ၊ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း နားမေထာင္ခဲ့ၾက ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္ေနသည့္ ပါတီႀကီးအတြင္း အဖြဲ႔၀င္မ်ားအေပၚ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ျဖစ္ပ်က္ရသည္က ဆန္းျပားအံ့ၾသဖြယ္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရွက္ဖြယ္လည္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းက ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔အစည္းပါ။ သည္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဒီမိုကေရစီအေျခခံကို ေလးစားလိုက္ နာဖို႔ လိုတယ္။ အကယ္၍ က်ေနာ္တို႔က ဒီမိုကေရစီ စည္းမ်ဥ္းေတြကို မေလးစားဘူး ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ အေတာ္ခက္လိမ့္မယ္” ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ၏ လူငယ္ဌာနမ်ားတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း သစၥာရွိရွိလုပ္ကိုင္ခဲ့သူ ကိုခင္ထြန္းက ေျပာသည္။ ယခုေတာ့ သူလည္း ႏုတ္ထြက္ခဲ့သူမ်ားတြင္ တဦးအပါအ၀င္ ျဖစ္ေနၿပီ။
ကိုခင္ထြန္းသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ပါတီ တည္ေထာင္ခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေထာင္က်ခဲ့ရသူ ျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ သူ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနခဲ့ရပါသည္။ ကိုခင္ထြန္းကဲ့သို႔ပင္ ႏုတ္ထြက္ၾကသူ ၁၀၉ ဦးထဲတြင္ ယခင္ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ပါ၀င္ေနၾကသည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနႏွင့္ ပါတီကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ရာတြင္ လူငယ္တို႔၏ အခန္းက႑ကို အသိ အမွတ္ျပဳသင့္သည္။ မူ၀ါဒမ်ား ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္မည္ဆိုလ်င္လည္း သူတို႔၏ အျမင္မ်ားကို ေလးေလးစားစား ထည့္သြင္း စဥ္းစား သင့္ပါသည္။
“လူငယ္ေတြဆိုတာ အနာဂတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းခ်င္တာက လူငယ္အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ႕ အျမင္ေတြကို နားေထာင္ေပးဖို႔ပါပဲ” ဟု ကိုခင္ထြန္းက ေျပာသည္။
အမွန္တကယ္တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီက အလားတူျပႆနာမ်ဳိး ႀကံဳေတြ႔လာခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္း ကာလမ်ား ကတည္းက ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရသည့္ အခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ႀကံဳေတြ႔ရေလ့ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ပါတီသက္တမ္း ၁၉ ႏွစ္တာကာလ အတြင္း ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ဳပ္ အေႏွာင္တြင္း ေနထိုင္ခဲ့ရသျဖင့္ ပါတီအေရးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ မရွိျဖစ္ေနရသည္။
လက္ရွိ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ပါတီကို မပ်က္စီးရေလေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးသူမ်ားဟု ခံယူထားၾကေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ႏိုင္ရန္ အေတြးအျမင္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ မ်ား ခ်မွတ္ ႀကံဆျခင္းကိုမူ ထိုးထြင္းမလုပ္လိုၾကေပ။
လက္ရွိ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနႏွင့္ ယေန႔ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳႏိုင္စြမ္း ရွိ - မရွိႏွင့္ ပတ္သက္၍ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမးခြန္းထုတ္ခံခဲ့ရဖူးသလို စိန္ေခၚမႈမ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။ လူထု အစိတ္ အပိုင္းတခ်ဳိ႕၊ ဒီမိုကေရစီအေရး ထဲထဲ၀င္၀င္ လႈပ္ရွားေနၾကသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကလည္း အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္ပ်က္ေနခဲ့ၾကသည္။
သူတို႔အျမင္တြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အလိုအေလွ်ာက္ပဲ့ထိန္းျဖင့္ ေရလႊာေၾကာတြင္ ဦးတည္ရာမဲ့ ေမ်ာ ေနသည္ဟု ျမင္ၾကသည္။ သည္အတိုင္းသြားေနပါက တခ်ိန္ ပါတီတခုလံုး၏တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈကိုပါ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရ ေတာ့မည့္ အႏၱရာယ္ရွိေနသည္ဟု ျမင္ၾကသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္ႏိႈက္က ပါတီဦးေဆာင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။ ေဒၚစုက ပါတီ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔ကို ေစာင့္မေနဘဲ ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ျပတ္ျပတ္ သားသား ေရွ႕ဆက္သြားရန္ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။ ပါတီအေနျဖင့္ တခါတရံတြန္းထိုးလႈပ္ရွားရန္လိုသလို တခါတရံ စည္း႐ံုးသိမ္း သြင္းရန္လည္း လိုသည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ တခါတရံ သူက ဦးေဆာင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တခါတရံ သူကိုယ္တိုင္က အျခား သူမ်ား ဦးေဆာင္မႈကို လိုက္ရလိမ့္မည္ဟု ေဒၚစုက ေျပာခဲ့သည္။
လက္ေတြ႔တြင္ ဤျပႆနာက မ်ဳိးဆက္ခ်င္း ကြာဟမႈေၾကာင့္ ပို၍ႀကီးသြားပံု ရသည္။ ပါတီဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေရႊႏွင့္ ဦးလြင္တို႔က အသက္ ၈၀ ေႏွာင္းပိုင္း၊ ၉၀ ထဲ ၀င္ေနၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေသာ လႈပ္ရွားသူမ်ားကလည္း စစ္တပ္ တပ္မႉးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းဖူးခဲ့ၾကသည့္ သူတို႔၏ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဦးေဆာင္သည့္ အာဏာရွင္ စနစ္တြင္ ထိပ္တန္းတာ၀န္မ်ား ယူခဲ့ဖူးၾကသည့္ အေနအထားတို႔ေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈမရႏိုင္သည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနၾကရသည္။
ႁခြင္းခ်က္တခုကမူ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးကို လူအမ်ားက ႏွစ္လို ေထာက္ခံေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးတင္ဦးသည္ ဦးေန၀င္းအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးေသာ္လည္း လူအမ်ားက ေလးစားၾကည္ညိဳၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အသက္ ၈၀ ထဲသို႔ ၀င္လာၿပီျဖစ္ေသာ ဦးတင္ဦးလည္း အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရ သည္။ ယခုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္ႏိႈက္သည္ပင္ အသက္ ၆၃ ႏွစ္ ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ႏုတ္ထြက္စာတင္ခဲ့ၾကသည့္ လူငယ္မ်ားမွာ ပါတီအနာဂတ္အတြက္ အမွန္တကယ္ အေရးပါသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုလို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ႏုတ္ထြက္ျခင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈမေနသင့္သလို၊ ေလွ်ာ့တြက္၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ယခုအခ်ိန္သည္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ ေသေရးရွင္ေရး အခ်ိန္ျဖစ္ေနေပၿပီ။ အတိုက္အခံပါတီ၏ အိမ္ကိုယ္ႏိႈက္က ၿပိဳလုတည္းတည္း အေျခအေနတြင္ စစ္အစိုးရ၏ အာဏာရွင္လုပ္ရပ္မ်ားကိုသာ ထိုင္ေ၀ဖန္ေန၍ အက်ဳိးမရွိႏိုင္ပါ။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္း ညီညြတ္ေရးရရွိရန္ အေရးႀကီးသကဲ့သို႔ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီး အတြင္း၌လည္း ညီညြတ္ေရးက အေရးႀကီးလွသည္။ သို႔မွသာ ႏိုင္ငံ အနာဂတ္လွပႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္သည္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားအဖို႔ ရွင္းလင္း၊ ျပတ္သားသည့္ မူ၀ါဒ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ စုစည္း ညီညြတ္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီက မိမိပါတီအတြင္း ကြဲျပားေနမႈ၊ မယံု သကၤာ သံသယလႊမ္းမိုးေနမႈမ်ားကို အလ်င္အျမန္ျပင္ဆင္ၿပီး ဦးေဆာင္သက္ေသျပရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာ္စြာမိုးေရးသားသည့္ A House Divided ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
ယခု ျပႆနာက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအၾကား ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ေနရသည့္ လိပ္ခဲတည္းလည္း အေျခအေနမွ်သာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အဓိကအတိုက္အခံ ပါတီႀကီးအတြင္း၌လည္း အတြင္း ႀကိတ္ ျပႆနာမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး မေက်လည္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနၿပီျဖစ္သည္။
အဓိကအတိုက္အခံ ပါတီႀကီးျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) မွ လူငယ္အဖြဲ႔၀င္ ၁၀၉ ဦးတို႔ မၾကာေသးမီက ႏုတ္ထြက္စာ တင္ၾကသည္မွာ ပါတီစတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွစ၍ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အေရး ပါသည့္ အျဖစ္အပ်က္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
ဤျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ပါတီတြင္း ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးေနပံုကို ေမးခြန္းထုတ္ဖြယ္ ျဖစ္လာေစၿပီး အသက္အရြယ္ႀကီးျမင့္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည့္ ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္သူမ်ားအတြက္ ပို၍ သိကၡာက်စရာ၊ အားေလ်ာ့စရာ ျဖစ္လာေစသည္။
လူငယ္အဖြဲ႔၀င္မ်ားက ပါတီ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ သူတို႔အေနႏွင့္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရွိေၾကာင္း မေက်လည္ ေျပာဆိုသံမ်ားထြက္လာၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႔ အစုအၿပံဳလိုက္ ႏုတ္ထြက္စာတင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊက ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ လူငယ္အႀကံေပး ၆ ဦးႏွင့္ လူငယ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဦးေဆာင္ရန္ ေခါင္း ေဆာင္ ၁၀ ဦး တာ၀န္ေပး ခန္႔အပ္စာ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ဤသို႔ ႏုတ္ထြက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရသည္။ လူငယ္မ်ားကမူ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက သူတို႔ တင္ျပအဆိုျပဳသူမ်ားကိုလည္း လက္မခံ၊ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကိုလည္း နားမေထာင္ခဲ့ၾက ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္ေနသည့္ ပါတီႀကီးအတြင္း အဖြဲ႔၀င္မ်ားအေပၚ ဒီမိုကေရစီက်င့္သံုးပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ျဖစ္ပ်က္ရသည္က ဆန္းျပားအံ့ၾသဖြယ္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရွက္ဖြယ္လည္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔အစည္းက ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔အစည္းပါ။ သည္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔တေတြ ဒီမိုကေရစီအေျခခံကို ေလးစားလိုက္ နာဖို႔ လိုတယ္။ အကယ္၍ က်ေနာ္တို႔က ဒီမိုကေရစီ စည္းမ်ဥ္းေတြကို မေလးစားဘူး ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ အေတာ္ခက္လိမ့္မယ္” ဟု အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ၏ လူငယ္ဌာနမ်ားတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း သစၥာရွိရွိလုပ္ကိုင္ခဲ့သူ ကိုခင္ထြန္းက ေျပာသည္။ ယခုေတာ့ သူလည္း ႏုတ္ထြက္ခဲ့သူမ်ားတြင္ တဦးအပါအ၀င္ ျဖစ္ေနၿပီ။
ကိုခင္ထြန္းသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ပါတီ တည္ေထာင္ခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေထာင္က်ခဲ့ရသူ ျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲတြင္ သူ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနခဲ့ရပါသည္။ ကိုခင္ထြန္းကဲ့သို႔ပင္ ႏုတ္ထြက္ၾကသူ ၁၀၉ ဦးထဲတြင္ ယခင္ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ပါ၀င္ေနၾကသည္။
အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနႏွင့္ ပါတီကိစၥ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ရာတြင္ လူငယ္တို႔၏ အခန္းက႑ကို အသိ အမွတ္ျပဳသင့္သည္။ မူ၀ါဒမ်ား ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္မည္ဆိုလ်င္လည္း သူတို႔၏ အျမင္မ်ားကို ေလးေလးစားစား ထည့္သြင္း စဥ္းစား သင့္ပါသည္။
“လူငယ္ေတြဆိုတာ အနာဂတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းခ်င္တာက လူငယ္အဖြဲ႔၀င္ေတြရဲ႕ အျမင္ေတြကို နားေထာင္ေပးဖို႔ပါပဲ” ဟု ကိုခင္ထြန္းက ေျပာသည္။
အမွန္တကယ္တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီက အလားတူျပႆနာမ်ဳိး ႀကံဳေတြ႔လာခဲ့ရသည္မွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္း ကာလမ်ား ကတည္းက ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရသည့္ အခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ႀကံဳေတြ႔ရေလ့ရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ပါတီသက္တမ္း ၁၉ ႏွစ္တာကာလ အတြင္း ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အခ်ဳပ္ အေႏွာင္တြင္း ေနထိုင္ခဲ့ရသျဖင့္ ပါတီအေရးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ မရွိျဖစ္ေနရသည္။
လက္ရွိ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ပါတီကို မပ်က္စီးရေလေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးသူမ်ားဟု ခံယူထားၾကေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ႏိုင္ရန္ အေတြးအျမင္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ မ်ား ခ်မွတ္ ႀကံဆျခင္းကိုမူ ထိုးထြင္းမလုပ္လိုၾကေပ။
လက္ရွိ ပါတီေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေနႏွင့္ ယေန႔ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳႏိုင္စြမ္း ရွိ - မရွိႏွင့္ ပတ္သက္၍ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေမးခြန္းထုတ္ခံခဲ့ရဖူးသလို စိန္ေခၚမႈမ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးသည္။ လူထု အစိတ္ အပိုင္းတခ်ဳိ႕၊ ဒီမိုကေရစီအေရး ထဲထဲ၀င္၀င္ လႈပ္ရွားေနၾကသူမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကလည္း အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္ပ်က္ေနခဲ့ၾကသည္။
သူတို႔အျမင္တြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အလိုအေလွ်ာက္ပဲ့ထိန္းျဖင့္ ေရလႊာေၾကာတြင္ ဦးတည္ရာမဲ့ ေမ်ာ ေနသည္ဟု ျမင္ၾကသည္။ သည္အတိုင္းသြားေနပါက တခ်ိန္ ပါတီတခုလံုး၏တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈကိုပါ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရ ေတာ့မည့္ အႏၱရာယ္ရွိေနသည္ဟု ျမင္ၾကသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္ႏိႈက္က ပါတီဦးေဆာင္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။ ေဒၚစုက ပါတီ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔ကို ေစာင့္မေနဘဲ ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ျပတ္ျပတ္ သားသား ေရွ႕ဆက္သြားရန္ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။ ပါတီအေနျဖင့္ တခါတရံတြန္းထိုးလႈပ္ရွားရန္လိုသလို တခါတရံ စည္း႐ံုးသိမ္း သြင္းရန္လည္း လိုသည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ တခါတရံ သူက ဦးေဆာင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တခါတရံ သူကိုယ္တိုင္က အျခား သူမ်ား ဦးေဆာင္မႈကို လိုက္ရလိမ့္မည္ဟု ေဒၚစုက ေျပာခဲ့သည္။
လက္ေတြ႔တြင္ ဤျပႆနာက မ်ဳိးဆက္ခ်င္း ကြာဟမႈေၾကာင့္ ပို၍ႀကီးသြားပံု ရသည္။ ပါတီဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးေအာင္ေရႊႏွင့္ ဦးလြင္တို႔က အသက္ ၈၀ ေႏွာင္းပိုင္း၊ ၉၀ ထဲ ၀င္ေနၾကၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေသာ လႈပ္ရွားသူမ်ားကလည္း စစ္တပ္ တပ္မႉးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းဖူးခဲ့ၾကသည့္ သူတို႔၏ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဦးေဆာင္သည့္ အာဏာရွင္ စနစ္တြင္ ထိပ္တန္းတာ၀န္မ်ား ယူခဲ့ဖူးၾကသည့္ အေနအထားတို႔ေၾကာင့္ ယံုၾကည္မႈမရႏိုင္သည့္ အေနအထား ျဖစ္ေနၾကရသည္။
ႁခြင္းခ်က္တခုကမူ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးကို လူအမ်ားက ႏွစ္လို ေထာက္ခံေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးတင္ဦးသည္ ဦးေန၀င္းအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းခဲ့ဖူးေသာ္လည္း လူအမ်ားက ေလးစားၾကည္ညိဳၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အသက္ ၈၀ ထဲသို႔ ၀င္လာၿပီျဖစ္ေသာ ဦးတင္ဦးလည္း အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ခံေနရ သည္။ ယခုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္ႏိႈက္သည္ပင္ အသက္ ၆၃ ႏွစ္ ရွိလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ႏုတ္ထြက္စာတင္ခဲ့ၾကသည့္ လူငယ္မ်ားမွာ ပါတီအနာဂတ္အတြက္ အမွန္တကယ္ အေရးပါသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုလို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ႏုတ္ထြက္ျခင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈမေနသင့္သလို၊ ေလွ်ာ့တြက္၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ယခုအခ်ိန္သည္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ ေသေရးရွင္ေရး အခ်ိန္ျဖစ္ေနေပၿပီ။ အတိုက္အခံပါတီ၏ အိမ္ကိုယ္ႏိႈက္က ၿပိဳလုတည္းတည္း အေျခအေနတြင္ စစ္အစိုးရ၏ အာဏာရွင္လုပ္ရပ္မ်ားကိုသာ ထိုင္ေ၀ဖန္ေန၍ အက်ဳိးမရွိႏိုင္ပါ။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္း ညီညြတ္ေရးရရွိရန္ အေရးႀကီးသကဲ့သို႔ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီး အတြင္း၌လည္း ညီညြတ္ေရးက အေရးႀကီးလွသည္။ သို႔မွသာ ႏိုင္ငံ အနာဂတ္လွပႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။
ယခုအခ်ိန္သည္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားအဖို႔ ရွင္းလင္း၊ ျပတ္သားသည့္ မူ၀ါဒ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားေအာက္တြင္ စုစည္း ညီညြတ္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီက မိမိပါတီအတြင္း ကြဲျပားေနမႈ၊ မယံု သကၤာ သံသယလႊမ္းမိုးေနမႈမ်ားကို အလ်င္အျမန္ျပင္ဆင္ၿပီး ဦးေဆာင္သက္ေသျပရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာ္စြာမိုးေရးသားသည့္ A House Divided ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုေဖာ္ျပပါသည္။
မယားေရာင္းရန္ ရွိသည္ (သတင္းေဆာင္းပါး)
ေဝယံ
ေရႊလီ။ ။ ပါးစပ္က ကြမ္းတၿမဳိ႕ၿမဳိ႕ဝါးတတ္သူ အသက္ ၃ဝ ေက်ာ္အရြယ္ မျဖဴဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကို ေရႊလီၿမ့ဳိမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ အသိုင္းအဝိုင္းၾကား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်က္မိေနပါၿပီ။
သို႔ေပမယ့္ သူဟာ လူကုန္ကူးသူ တေယာက္ဆိုတာေတာ့ သူ ေပ်ာက္သြားၿပီး ရက္သတၱပတ္ေက်ာ္ေတာ့မွ ဗူးေပၚသလို ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းစားလိုက္တဲ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ သံလ်င္သူေလး မဝါဝါကို မုဒိန္းက်င့္ၿပီး ဓားနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ထိုးသတ္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈမွာ တရားခံေတြအျဖစ္ သူတို႔ကို တ႐ုတ္ရဲတပ္ဖြဲ႔က ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
သံလ်င္ဇာတိဘြား မျဖဴဟာ ခင္ပြန္းသည္ ကိုေက်ာ္ထြန္း၊ သားႏွစ္ေယာက္၊ ေမာင္ႏွမဝမ္းကဲြ ေတာ္စပ္သူ လင္မယားႏွစ္ဦးနဲ႔ ေရႊလီမွာ အေျခခ်လာတာ ၂ ႏွစ္နီးပါးပဲ ရွိပါေသးတယ္။
မဝါဝါကို ပီကင္းၿမ့ဳိနားမွာရိွတဲ့ ဆန္းတုန္းျပည္နယ္က တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသားတေယာက္ရဲ့ လက္ထဲကို ယြမ္ေငြ ၂ ေသာင္းနဲ႔ ေရာင္းစားခဲ့တာပါ။ ဝယ္လက္တ႐ုတ္က ေငြကို အျပည့္မေခ်ေသးဘဲ စရံအျဖစ္ ယြမ္ ၆ဝဝဝ ေပးပါတယ္။ ေရာင္းစားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ဝါဝါဟာ တ႐ုတ္လက္ထဲကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ရာမွာ ဒီလဆန္းပိုင္းမွာ ေရႊလီကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
အားကိုးရာမယ့္ ဝါဝါဟာ သူ႔ကို ေရာင္းစားလိုက္တဲ့ ကိုေက်ာ္ထြန္းနဲ႔ မျဖဴတို႔ဆီမွာပဲ မွီခိုေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မျဖဴတို႔အတြက္ေတာ့ ေရာင္းကုန္ျပန္ရတာေပါ့၊ ေနာက္ထပ္ တ႐ုတ္တေယာက္ လက္ထဲကို ေရာင္းဖို႔ ထပ္ၾကိဳးစားျပန္ပါတယ္။ ဝါဝါကေတာ့ ဒီတခါ အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္လည္း ပြဲဆိုင္ထားတဲ့ တ႐ုတ္ဆီက ေငြတခ်ဳိ႔ ယူထားၿပီးလို႔ ဝါဝါကို မရအရေခၚရဖို႔ ၾကိဳးစားပါေတာ့တယ္။
အခင္းျဖစ္ပြားမယ့္ေန႔ ညေနပိုင္း၊ ေနဝင္ရီတေရာ အခ်ိန္မွာ ေရႊလီကေန မိုင္အနည္းငယ္ေဝးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ နမ့္ခမ္းၿမ့ဳိဘက္ သြားရာလမ္းအတိုင္း အငွားကားတစီးနဲ႔ ဝါဝါကို တင္ေခၚသြားပါတယ္။ ေခၚသြားသူေတြက လူပြဲစား မိသားစုဝင္ အားလံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မိနစ္ ၂ဝ ေလာက္သြားရတဲ့ ျမန္မာပိုင္ မန္႔ဟီး႐ိုးရြာဘက္အေရာက္ လယ္ကြင္းေဘးတေနရာမွာ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကပါတယ္။
"သူတို႔ ဒီကေန စသြားကတည္းက ဘီယာေတြ ေသာက္သြားၾကတာ။ မန္႔ဟီး႐ိုးတဝိုက္က လယ္ကြင္းေတြေဘးမွာ ဆင္းၿပီး လယ္ကြင္းထဲ ေခၚသြားၾကတာ။ အဲဒီမွာ ေက်ာ္စြာကစၿပီး မုဒိန္းက်င့္တယ္။ က်န္တဲ့လူေတာ့ မပါဘူးေပါ့။ က်င့္ၿပီးတာနဲ႔ ဘိုဘိုက ဓားနဲ႔ စထိုးတယ္။ ဓားဒဏ္ရာ ၅ ခ်က္နဲ႔ ေကာင္မေလးက ေသဆံုးသြားတာပါ။ ၿပီးေတာ့ အေလာင္းကို ေရေျမာင္းေဘးမွာ ပစ္ထားလိုက္တယ္" လို႔ အမႈေဖာ္ထုတ္ရာမွာ ကူညီခဲ့သူ ျမန္မာတဦးက ေျပာပါတယ္။
အခင္္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ရက္မွာ ေဒသခံ ရွမ္းရြာသားေတြက ဝါဝါရဲ့ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေတြ႔ရာကေန တ႐ုတ္အာဏာပိုင္ေတြဆီ ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္မွေတာ့ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ လူေမွာင္ခုိဂိုဏ္းကို တစတစ ေျခရာခံရင္း ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။
အခင္းျဖစ္ၿပီးစမွာ တ႐ုတ္ အာဏာပိုင္ေတြဟာ လူသတ္မႈ ကြင္းဆက္ကို မေဖာ္ႏိုင္ေသးဘဲ၊ နာမည္ရွိေနတဲ့ လူဆိုး စာရင္းဝင္ေတြကိုပဲ လိုက္ဖမ္းေနခဲ့တာပါ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မျဖဴတို႔ လင္မယား ေရာင္းစားခဲ့တဲ့ ေရႊေရႊ ဆိုသူေလးဟာ ေရႊလီကို ထြက္ေျပး လာျပန္ပါတယ္။ ဒါကို ေဒသခံျမန္မာတခ်ဳိ့က ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးရာကေန ေျခရာေကာက္မိၿပီး မျဖဴတို႔ လူသိုက္ အပါအဝင္ လူကုန္ကူးသူ ၁၂ ေယာက္ကို ဖမ္းဆီး လိုက္ႏုိင္ပါတယ္။
ဝါဝါ့အမႈမွာ တရားခံေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္စြာ လင္မယားနဲ႔ ဘိုဘို၊ ေအာင္သူစုိးတို႔ ၄ ေယာက္ကို တ႐ုတ္ျပည္ တရားဥပေဒအရ ဆက္လက္ အေရးယူဖို႔ ခ်န္ထားပါတယ္။ လူသတ္မႈမွာ မပါဘဲ လူကုန္ကူးသူ ကိုေက်ာ္ထြန္း၊ မျဖဴနဲ႔ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ အပါအဝင္ တရားခံ ၈ ေယာက္ကိုေတာ့ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီကို ဒီလ ၁၄ ရက္ေန႔ကပဲ လဲႊေျပာင္းေပးလိုက္ပါၿပီ။
မူဆယ္အဖဲြ႔ရဲ့ စစ္ခ်က္အရ သူတို႔ ေရာင္းစားခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း အေယာက္ ၂ဝ ေလာက္ရိွၿပီလို႔ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ စစ္အစိုးရက လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဆိုင္ရာ ၅ ႏွစ္စီမံကိန္းကို ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္ လူကုန္ကူးမႈ မႈခင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြရဲ့ ဘဝလံုျခံဳမႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္ ေပးႏိုင္မလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာင္ ထုတ္စရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။
ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဆင္းရဲမြန္းက်ပ္မႈေအာက္မွာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ တဝမ္းတခါးအတြက္ ေနရပ္စြန္႔ခြါ သြားလာေနၾကရာမွာ လူပြဲစားေတြ လက္ထဲ က်ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဝါဝါလိုပဲ ဘဝေရာ၊ အသက္ပါ ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရိွသလို အသက္ မဆံုး႐ံႈးေပမယ့္ စိတ္ပိုင္း႐ုပ္ပိုင္း လူလံုးမလွေအာင္ ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြ မနည္းလွပါဘူး။
အဲဒီထဲမွာ ဒီလ ၂၁ ရက္ေန႔ကမွ တ႐ုတ္ အာဏာပိုင္ေတြက မူဆယ္လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီ လဲႊေပးခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီး ၆ ေယာက္အနက္က မႏၱေလးၿမ့ဳိက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ၂ ေယာက္လည္း ပါဝင္ပါတယ္၊
မူဆယ္ေဒသခံ တေယာက္က "သူတို႔ေတြရဲ့ အသက္ေတြကေတာ့ လူအမ်ား စိတ္ဝင္စားမယ့္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၂၂ ႏွစ္ၾကား အရြယ္ေလးေတြပါ။ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစု ခံရသလိုပါပဲ။ အလုပ္အကိုင္ ေပးမယ္ဆိုၿပီး လူပြဲစားေတြက ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ အေခၚခံခဲ့ရတာပါ။ လူပြဲစားေတြကေတာ့ လား႐ႈိး ရပ္ကြက္ ၇ ကပါ။ အခုေတာ့ ဖမ္းမိသြားပါၿပီ။ ကြန္ျပဴတာတတ္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ကြန္ျပဴတာတတ္၊ အဂၤလိပ္စာတတ္ရင္ တလ က်ပ္ ၁ သိန္းခဲြ ေပးမယ္ဆိုၿပီး လိမ္ေခၚခဲ့တာပါ" လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။
လား႐ႈိး-သိန္းနီ-ကြမ္းလံု-ခ်င္းေရႊေဟာ္ လမ္းအတိုင္း ေခၚလာၿပီး နယ္စပ္မွာ ယြမ္ ၂ ေသာင္းနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း ဆင္းရဲတဲ့ အန္းေဝးျပည္နယ္က လူဆီ ေရာင္းခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီျပည္နယ္မွာ ေနခဲ့ရတာ ၉ လေလာက္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေရာက္စကေန ၃ လေလာက္အထိ အဲဒီမွာ ကုန္ပစၥည္းေတြ ေရာင္းသလို တေနရာနဲ႔တေနရာ လွည့္လည္ ေရာင္းစားတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
၃ လေလာက္အၾကာမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဝယ္ယူၿပီး ေပါင္းသင္းမယ့္ ဖူးစာရွင္ လင္ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ ေပၚလာပါတယ္။ တေယာက္က ဆြံ႔အမ်က္မျမင္၊ ေနာက္တေယာက္က အသက္ ၆ဝ ေက်ာ္အရြယ္။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစံုတေယာက္ဆီကေန အကူအညီ ရႏိုင္တဲ့ ေနရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၾကံဳၾကိဳက္သူနဲ႔ပဲ ၆ လေလာက္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ေနထိုင္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။
ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ဌာေနနဲ႔ ေဝးကြာတဲ့ ကမၻာ့ေနရာတခုမွာ မတူညီတဲ့ ရာသီဥတုၾကမ္းတမ္းမႈဒဏ္၊ လူမႈဝန္းက်င္ မတူညီမႈေတြ အပါအဝင္ ဆင္းရဲတဲ့ ျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဆန္မစားရဘဲ ဂ်ဳံကိုပဲ စားရတဲ့အတြက္ စားေရးေသာက္ေရးကအစ ခက္ခဲစြာ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
အဖိုးအိုအရြယ္ကို လင္လုပ္ ေပါင္းသင္းရတဲ့ သူကေတာ့ အလိုမတူတာေၾကာင့္ ညအိပ္စက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ႏိွပ္စက္ညဥ္းပန္းတာ ခံရပါတယ္။ ေဆးလိပ္မီးနဲ႔ ေက်ာျပင္တခုလံုးကို အထိုးခံရၿပီး ဦးေခါင္းမွာလည္း အရိုက္ခံထားရတဲ့ ဒဏ္ရာ ၂ ခ်က္ ရိွထားပါတယ္။ ႐ုပ္ရည္ လွပသူေလးမို႔ လင္လုပ္သူ အဖိုးအိုက မေဖာက္ျပန္ရေလေအာင္ဆိုျပီး ဆံႏြယ္ ၄ ကြက္ၾကားပံုစံ ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ အညႇပ္ခံရပါတယ္။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ တျခား ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုလည္း ကံေကာင္းသြားပါတယ္။ မၾကာခင္က က်င္းပခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ အၾကိဳကာလအတြင္းမွာ တ႐ုတ္အာဏာပိုင္ေတြက စိစစ္မႈေတြ လုပ္လို႔ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ေရာက္ေနသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁ဝဝ ေက်ာ္ ေတြ႔ရိွခဲ့တဲ့အထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါဝင္ခဲ့တာပါ။
အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကာလ စီမံခ်က္ေၾကာင့္ အမိေျမျပန္ရမယ့္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္က တံငါသည္ေတြဆီ ေရာင္းစားခံခဲ့ရတဲ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္နဲ႔ ၃ဝ ၾကား ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁၈ ေယာက္လည္း နယ္စပ္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ကိုလည္း မၾကာခင္မွာပဲ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီ လဲႊအပ္ခံရပါမယ္။
သို႔ေပမယ့္လည္း ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြ လူကုန္ကူးေရာင္းစားခံရတာကို ကာကြယ္ဖို႔ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ေတြဆီ ႏိုင္ငံေတာ္က မေထာက္ပံ့ႏိုင္လို႔ ေငြေရးေၾကးေရး မျပည့္မစံုနဲ႔မို႔ ဒီအဖြဲ႔ဝင္ေတြ ၿငီးျငဴေနရတယ္လို႔ နီးစပ္သူ ေဒသခံေတြၾကား အေျပာမ်ားၾကပါတယ္။
လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ စားေသာက္စရိတ္ မတတ္ႏိုင္လို႔ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔က နီးစပ္ရာ ကုန္သည္ေတြဆီ အလွဴခံေနရတာရိွသလို အဝတ္အစား ထုတ္ေပးစရာ မရိွလို႔ဆိုၿပီး ရဲေမေတြရဲ့ ယူနီေဖါင္းေတြ ထုတ္ဝတ္ခိုင္းရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လမ္းစရိတ္ ေပးစရာမရိွလို႔ မလိုအပ္ဘဲ ႏွစ္ဝက္ေလာက္အထိ ၾကာသြားတာမ်ဳိးလည္း ရိွေနတတ္ျပန္ပါတယ္။
ေရႊလီ။ ။ ပါးစပ္က ကြမ္းတၿမဳိ႕ၿမဳိ႕ဝါးတတ္သူ အသက္ ၃ဝ ေက်ာ္အရြယ္ မျဖဴဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကို ေရႊလီၿမ့ဳိမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ အသိုင္းအဝိုင္းၾကား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်က္မိေနပါၿပီ။
သို႔ေပမယ့္ သူဟာ လူကုန္ကူးသူ တေယာက္ဆိုတာေတာ့ သူ ေပ်ာက္သြားၿပီး ရက္သတၱပတ္ေက်ာ္ေတာ့မွ ဗူးေပၚသလို ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းစားလိုက္တဲ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ သံလ်င္သူေလး မဝါဝါကို မုဒိန္းက်င့္ၿပီး ဓားနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ထိုးသတ္ခဲ့တဲ့ ျပစ္မႈမွာ တရားခံေတြအျဖစ္ သူတို႔ကို တ႐ုတ္ရဲတပ္ဖြဲ႔က ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
သံလ်င္ဇာတိဘြား မျဖဴဟာ ခင္ပြန္းသည္ ကိုေက်ာ္ထြန္း၊ သားႏွစ္ေယာက္၊ ေမာင္ႏွမဝမ္းကဲြ ေတာ္စပ္သူ လင္မယားႏွစ္ဦးနဲ႔ ေရႊလီမွာ အေျခခ်လာတာ ၂ ႏွစ္နီးပါးပဲ ရွိပါေသးတယ္။
မဝါဝါကို ပီကင္းၿမ့ဳိနားမွာရိွတဲ့ ဆန္းတုန္းျပည္နယ္က တ႐ုတ္ အမ်ဳိးသားတေယာက္ရဲ့ လက္ထဲကို ယြမ္ေငြ ၂ ေသာင္းနဲ႔ ေရာင္းစားခဲ့တာပါ။ ဝယ္လက္တ႐ုတ္က ေငြကို အျပည့္မေခ်ေသးဘဲ စရံအျဖစ္ ယြမ္ ၆ဝဝဝ ေပးပါတယ္။ ေရာင္းစားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ဝါဝါဟာ တ႐ုတ္လက္ထဲကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခဲ့ရာမွာ ဒီလဆန္းပိုင္းမွာ ေရႊလီကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
အားကိုးရာမယ့္ ဝါဝါဟာ သူ႔ကို ေရာင္းစားလိုက္တဲ့ ကိုေက်ာ္ထြန္းနဲ႔ မျဖဴတို႔ဆီမွာပဲ မွီခိုေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မျဖဴတို႔အတြက္ေတာ့ ေရာင္းကုန္ျပန္ရတာေပါ့၊ ေနာက္ထပ္ တ႐ုတ္တေယာက္ လက္ထဲကို ေရာင္းဖို႔ ထပ္ၾကိဳးစားျပန္ပါတယ္။ ဝါဝါကေတာ့ ဒီတခါ အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။
သို႔ေပမယ့္လည္း ပြဲဆိုင္ထားတဲ့ တ႐ုတ္ဆီက ေငြတခ်ဳိ႔ ယူထားၿပီးလို႔ ဝါဝါကို မရအရေခၚရဖို႔ ၾကိဳးစားပါေတာ့တယ္။
အခင္းျဖစ္ပြားမယ့္ေန႔ ညေနပိုင္း၊ ေနဝင္ရီတေရာ အခ်ိန္မွာ ေရႊလီကေန မိုင္အနည္းငယ္ေဝးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ နမ့္ခမ္းၿမ့ဳိဘက္ သြားရာလမ္းအတိုင္း အငွားကားတစီးနဲ႔ ဝါဝါကို တင္ေခၚသြားပါတယ္။ ေခၚသြားသူေတြက လူပြဲစား မိသားစုဝင္ အားလံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မိနစ္ ၂ဝ ေလာက္သြားရတဲ့ ျမန္မာပိုင္ မန္႔ဟီး႐ိုးရြာဘက္အေရာက္ လယ္ကြင္းေဘးတေနရာမွာ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ၾကပါတယ္။
"သူတို႔ ဒီကေန စသြားကတည္းက ဘီယာေတြ ေသာက္သြားၾကတာ။ မန္႔ဟီး႐ိုးတဝိုက္က လယ္ကြင္းေတြေဘးမွာ ဆင္းၿပီး လယ္ကြင္းထဲ ေခၚသြားၾကတာ။ အဲဒီမွာ ေက်ာ္စြာကစၿပီး မုဒိန္းက်င့္တယ္။ က်န္တဲ့လူေတာ့ မပါဘူးေပါ့။ က်င့္ၿပီးတာနဲ႔ ဘိုဘိုက ဓားနဲ႔ စထိုးတယ္။ ဓားဒဏ္ရာ ၅ ခ်က္နဲ႔ ေကာင္မေလးက ေသဆံုးသြားတာပါ။ ၿပီးေတာ့ အေလာင္းကို ေရေျမာင္းေဘးမွာ ပစ္ထားလိုက္တယ္" လို႔ အမႈေဖာ္ထုတ္ရာမွာ ကူညီခဲ့သူ ျမန္မာတဦးက ေျပာပါတယ္။
အခင္္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္ရက္မွာ ေဒသခံ ရွမ္းရြာသားေတြက ဝါဝါရဲ့ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေတြ႔ရာကေန တ႐ုတ္အာဏာပိုင္ေတြဆီ ဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားပါတယ္။ ဒီ့ေနာက္မွေတာ့ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ လူေမွာင္ခုိဂိုဏ္းကို တစတစ ေျခရာခံရင္း ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။
အခင္းျဖစ္ၿပီးစမွာ တ႐ုတ္ အာဏာပိုင္ေတြဟာ လူသတ္မႈ ကြင္းဆက္ကို မေဖာ္ႏိုင္ေသးဘဲ၊ နာမည္ရွိေနတဲ့ လူဆိုး စာရင္းဝင္ေတြကိုပဲ လိုက္ဖမ္းေနခဲ့တာပါ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မျဖဴတို႔ လင္မယား ေရာင္းစားခဲ့တဲ့ ေရႊေရႊ ဆိုသူေလးဟာ ေရႊလီကို ထြက္ေျပး လာျပန္ပါတယ္။ ဒါကို ေဒသခံျမန္မာတခ်ဳိ့က ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးရာကေန ေျခရာေကာက္မိၿပီး မျဖဴတို႔ လူသိုက္ အပါအဝင္ လူကုန္ကူးသူ ၁၂ ေယာက္ကို ဖမ္းဆီး လိုက္ႏုိင္ပါတယ္။
ဝါဝါ့အမႈမွာ တရားခံေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္စြာ လင္မယားနဲ႔ ဘိုဘို၊ ေအာင္သူစုိးတို႔ ၄ ေယာက္ကို တ႐ုတ္ျပည္ တရားဥပေဒအရ ဆက္လက္ အေရးယူဖို႔ ခ်န္ထားပါတယ္။ လူသတ္မႈမွာ မပါဘဲ လူကုန္ကူးသူ ကိုေက်ာ္ထြန္း၊ မျဖဴနဲ႔ ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ သမီးငယ္ အပါအဝင္ တရားခံ ၈ ေယာက္ကိုေတာ့ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီကို ဒီလ ၁၄ ရက္ေန႔ကပဲ လဲႊေျပာင္းေပးလိုက္ပါၿပီ။
မူဆယ္အဖဲြ႔ရဲ့ စစ္ခ်က္အရ သူတို႔ ေရာင္းစားခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း အေယာက္ ၂ဝ ေလာက္ရိွၿပီလို႔ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာ စစ္အစိုးရက လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးဆိုင္ရာ ၅ ႏွစ္စီမံကိန္းကို ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ ျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္ လူကုန္ကူးမႈ မႈခင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေတြရဲ့ ဘဝလံုျခံဳမႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ကာကြယ္ ေပးႏိုင္မလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာင္ ထုတ္စရာ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။
ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဆင္းရဲမြန္းက်ပ္မႈေအာက္မွာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြဟာ တဝမ္းတခါးအတြက္ ေနရပ္စြန္႔ခြါ သြားလာေနၾကရာမွာ လူပြဲစားေတြ လက္ထဲ က်ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဝါဝါလိုပဲ ဘဝေရာ၊ အသက္ပါ ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရိွသလို အသက္ မဆံုး႐ံႈးေပမယ့္ စိတ္ပိုင္း႐ုပ္ပိုင္း လူလံုးမလွေအာင္ ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြ မနည္းလွပါဘူး။
အဲဒီထဲမွာ ဒီလ ၂၁ ရက္ေန႔ကမွ တ႐ုတ္ အာဏာပိုင္ေတြက မူဆယ္လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီ လဲႊေပးခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီး ၆ ေယာက္အနက္က မႏၱေလးၿမ့ဳိက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ၂ ေယာက္လည္း ပါဝင္ပါတယ္၊
မူဆယ္ေဒသခံ တေယာက္က "သူတို႔ေတြရဲ့ အသက္ေတြကေတာ့ လူအမ်ား စိတ္ဝင္စားမယ့္ ၁၈ ႏွစ္ကေန ၂၂ ႏွစ္ၾကား အရြယ္ေလးေတြပါ။ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစု ခံရသလိုပါပဲ။ အလုပ္အကိုင္ ေပးမယ္ဆိုၿပီး လူပြဲစားေတြက ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ အေခၚခံခဲ့ရတာပါ။ လူပြဲစားေတြကေတာ့ လား႐ႈိး ရပ္ကြက္ ၇ ကပါ။ အခုေတာ့ ဖမ္းမိသြားပါၿပီ။ ကြန္ျပဴတာတတ္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ကြန္ျပဴတာတတ္၊ အဂၤလိပ္စာတတ္ရင္ တလ က်ပ္ ၁ သိန္းခဲြ ေပးမယ္ဆိုၿပီး လိမ္ေခၚခဲ့တာပါ" လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။
လား႐ႈိး-သိန္းနီ-ကြမ္းလံု-ခ်င္းေရႊေဟာ္ လမ္းအတိုင္း ေခၚလာၿပီး နယ္စပ္မွာ ယြမ္ ၂ ေသာင္းနဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္ေျမာက္ပိုင္း ဆင္းရဲတဲ့ အန္းေဝးျပည္နယ္က လူဆီ ေရာင္းခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီျပည္နယ္မွာ ေနခဲ့ရတာ ၉ လေလာက္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ ေရာက္စကေန ၃ လေလာက္အထိ အဲဒီမွာ ကုန္ပစၥည္းေတြ ေရာင္းသလို တေနရာနဲ႔တေနရာ လွည့္လည္ ေရာင္းစားတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။
၃ လေလာက္အၾကာမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ဝယ္ယူၿပီး ေပါင္းသင္းမယ့္ ဖူးစာရွင္ လင္ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ ေပၚလာပါတယ္။ တေယာက္က ဆြံ႔အမ်က္မျမင္၊ ေနာက္တေယာက္က အသက္ ၆ဝ ေက်ာ္အရြယ္။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစံုတေယာက္ဆီကေန အကူအညီ ရႏိုင္တဲ့ ေနရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၾကံဳၾကိဳက္သူနဲ႔ပဲ ၆ လေလာက္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ေနထိုင္ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။
ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ဌာေနနဲ႔ ေဝးကြာတဲ့ ကမၻာ့ေနရာတခုမွာ မတူညီတဲ့ ရာသီဥတုၾကမ္းတမ္းမႈဒဏ္၊ လူမႈဝန္းက်င္ မတူညီမႈေတြ အပါအဝင္ ဆင္းရဲတဲ့ ျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဆန္မစားရဘဲ ဂ်ဳံကိုပဲ စားရတဲ့အတြက္ စားေရးေသာက္ေရးကအစ ခက္ခဲစြာ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
အဖိုးအိုအရြယ္ကို လင္လုပ္ ေပါင္းသင္းရတဲ့ သူကေတာ့ အလိုမတူတာေၾကာင့္ ညအိပ္စက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ႏိွပ္စက္ညဥ္းပန္းတာ ခံရပါတယ္။ ေဆးလိပ္မီးနဲ႔ ေက်ာျပင္တခုလံုးကို အထိုးခံရၿပီး ဦးေခါင္းမွာလည္း အရိုက္ခံထားရတဲ့ ဒဏ္ရာ ၂ ခ်က္ ရိွထားပါတယ္။ ႐ုပ္ရည္ လွပသူေလးမို႔ လင္လုပ္သူ အဖိုးအိုက မေဖာက္ျပန္ရေလေအာင္ဆိုျပီး ဆံႏြယ္ ၄ ကြက္ၾကားပံုစံ ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ အညႇပ္ခံရပါတယ္။
သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။ တျခား ေရာင္းစားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုလည္း ကံေကာင္းသြားပါတယ္။ မၾကာခင္က က်င္းပခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ျပည္ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ အၾကိဳကာလအတြင္းမွာ တ႐ုတ္အာဏာပိုင္ေတြက စိစစ္မႈေတြ လုပ္လို႔ တ႐ုတ္ျပည္ထဲ ေရာက္ေနသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁ဝဝ ေက်ာ္ ေတြ႔ရိွခဲ့တဲ့အထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ပါဝင္ခဲ့တာပါ။
အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကာလ စီမံခ်က္ေၾကာင့္ အမိေျမျပန္ရမယ့္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြထဲမွာ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္က တံငါသည္ေတြဆီ ေရာင္းစားခံခဲ့ရတဲ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္နဲ႔ ၃ဝ ၾကား ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ၁၈ ေယာက္လည္း နယ္စပ္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ကိုလည္း မၾကာခင္မွာပဲ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ဆီ လဲႊအပ္ခံရပါမယ္။
သို႔ေပမယ့္လည္း ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြ လူကုန္ကူးေရာင္းစားခံရတာကို ကာကြယ္ဖို႔ တာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္ေနရတဲ့ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီးကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔ေတြဆီ ႏိုင္ငံေတာ္က မေထာက္ပံ့ႏိုင္လို႔ ေငြေရးေၾကးေရး မျပည့္မစံုနဲ႔မို႔ ဒီအဖြဲ႔ဝင္ေတြ ၿငီးျငဴေနရတယ္လို႔ နီးစပ္သူ ေဒသခံေတြၾကား အေျပာမ်ားၾကပါတယ္။
လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ စားေသာက္စရိတ္ မတတ္ႏိုင္လို႔ မူဆယ္ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔က နီးစပ္ရာ ကုန္သည္ေတြဆီ အလွဴခံေနရတာရိွသလို အဝတ္အစား ထုတ္ေပးစရာ မရိွလို႔ဆိုၿပီး ရဲေမေတြရဲ့ ယူနီေဖါင္းေတြ ထုတ္ဝတ္ခိုင္းရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ လမ္းစရိတ္ ေပးစရာမရိွလို႔ မလိုအပ္ဘဲ ႏွစ္ဝက္ေလာက္အထိ ၾကာသြားတာမ်ဳိးလည္း ရိွေနတတ္ျပန္ပါတယ္။
ေရာင္းစားခံရသူ အမ်ဳိးသမီးမ်ား တ႐ုတ္က ျပန္လည္လဲႊအပ္
ျမင့္ေမာင္
နယူးေဒလီ။ ။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ေရာင္းစားခံရသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအား ေနရင္းသို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လွ်က္ ရွိသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အမ္းေ၀ ျပည္နယ္မွ အဖမ္းခံခဲ့ရသူ မိန္းကေလး ၆ ဦးအား ေအာက္တိုဘာ ၂၁ ရက္ေန႔က တ႐ုတ္အာဏာပို္င္မ်ားက ျမန္မာဘက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။
"ေဘဂ်င္း အိုလံပစ္ပြဲနီးေတာ့ သန္းေခါင္စာရင္းကို ၾကပ္မတ္ေကာက္ခံတဲ့ အခ်ိန္မွာ လ၀က (လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး) အမႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတာ ျဖစ္တယ္။ ေရာင္းစားခံရသူေတြက ကြန္ၾကိဳး၊ ဖူးက်င္း၊ ယူနန္၊ အမ္းေ၀၊ ဆန္တုံ၊ စစ္ထြာ ျပည္နယ္မွာ လ၀က အမႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတယ္" ဟု ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ ပါ၀င္ကူညီေပးေနသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွ ၃၅ ႏွစ္ၾကားရွိ စုစုေပါင္း အမ်ဳိးသမီး၂၀၀ ခန္႔ကို အသုတ္လိုက္ခြဲ၍ ျပန္လည္ ပုိ႔ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ရန္ကုန္တုိင္းႏွင့္ မႏၱေလးတို႔မွ ပါ၀င္ေသာ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားကို တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ရွိ လြယ္က်ယ္ၿမိဳ႕မွ ျမန္မာဘက္ျခမ္း ရွမ္းျပည္နယ္ လားရႈိးမွ မူဆယ္ရွိ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရးအဖဲြ႔ထံ ေပးပို႔သြားမည္ ျဖစ္သည္။
ဖူးက်င္းေဒသတြင္ တ႐ုတ္ တံငါသည္မ်ားထံ မယားအျဖစ္ ေရာင္းစားခံရသူ ၁၈ ဦးအား ႏွစ္ႏုိင္ငံ အဖဲြ႔အစည္းက မၾကာမီ ျပန္ပို႔ဖြယ္ ရွိသည္။
အမ်ားစုမွာ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာေၾကာင့္ အလုပ္ရွာေဖြရင္း လူပဲြစားမ်ား လက္တြင္းသို႔ က်ေရာက္ကာ ေရာင္းစားခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ ေရာင္းစားခံရေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသည္ မယားအျဖစ္၊ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ ခုိင္းေစခံၾကရသည္။
နယူးေဒလီ။ ။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ေရာင္းစားခံရသူ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအား ေနရင္းသို႔ ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္လွ်က္ ရွိသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အမ္းေ၀ ျပည္နယ္မွ အဖမ္းခံခဲ့ရသူ မိန္းကေလး ၆ ဦးအား ေအာက္တိုဘာ ၂၁ ရက္ေန႔က တ႐ုတ္အာဏာပို္င္မ်ားက ျမန္မာဘက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။
"ေဘဂ်င္း အိုလံပစ္ပြဲနီးေတာ့ သန္းေခါင္စာရင္းကို ၾကပ္မတ္ေကာက္ခံတဲ့ အခ်ိန္မွာ လ၀က (လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး) အမႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတာ ျဖစ္တယ္။ ေရာင္းစားခံရသူေတြက ကြန္ၾကိဳး၊ ဖူးက်င္း၊ ယူနန္၊ အမ္းေ၀၊ ဆန္တုံ၊ စစ္ထြာ ျပည္နယ္မွာ လ၀က အမႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတယ္" ဟု ျပန္လည္ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ ပါ၀င္ကူညီေပးေနသူ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက မဇၩိမကို ေျပာသည္။
အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွ ၃၅ ႏွစ္ၾကားရွိ စုစုေပါင္း အမ်ဳိးသမီး၂၀၀ ခန္႔ကို အသုတ္လိုက္ခြဲ၍ ျပန္လည္ ပုိ႔ေဆာင္မည္ ျဖစ္သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ရန္ကုန္တုိင္းႏွင့္ မႏၱေလးတို႔မွ ပါ၀င္ေသာ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားကို တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္ရွိ လြယ္က်ယ္ၿမိဳ႕မွ ျမန္မာဘက္ျခမ္း ရွမ္းျပည္နယ္ လားရႈိးမွ မူဆယ္ရွိ လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ကာကြယ္ေရးအဖဲြ႔ထံ ေပးပို႔သြားမည္ ျဖစ္သည္။
ဖူးက်င္းေဒသတြင္ တ႐ုတ္ တံငါသည္မ်ားထံ မယားအျဖစ္ ေရာင္းစားခံရသူ ၁၈ ဦးအား ႏွစ္ႏုိင္ငံ အဖဲြ႔အစည္းက မၾကာမီ ျပန္ပို႔ဖြယ္ ရွိသည္။
အမ်ားစုမွာ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာေၾကာင့္ အလုပ္ရွာေဖြရင္း လူပဲြစားမ်ား လက္တြင္းသို႔ က်ေရာက္ကာ ေရာင္းစားခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ ေရာင္းစားခံရေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားသည္ မယားအျဖစ္၊ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ ခုိင္းေစခံၾကရသည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Oct,30th,2008
( 41 )Tutu speaks on hope U-M honors Nobel winner; cites individual's power
( 40 )Tragedy and Farce in Burma
( 39 )ဂက္စ္အိုး အသံုးျပဳနည္း က်ယ္ျပန္႔စြာ ပညာေပးရန္ လိုအပ္
( 38 )ျမန္မာစစ္တပ္ လက္တြင္းမွ ကေလးစစ္သားကို ကယ္တင္ျခင္း
( 37 )Salt prices ten times higher than before Cyclone Nargis
( 36 )'ျမန္မာေန႔' ဟာ ဘားမားကင္ပိန္းအတြက္ အားမရဖြယ္
( 35 )မြန္ျပည္နယ္ ဆား လက္ကားေစ်း ၁၀ ဆခန္႕ျမင့္
( 34 )Vietnam to host Mekong nations’ summits in November
( 33 )Conservatives don’t back freedom for Thurrock’s Burma Star Association
( 32 )တစ္ကိုယ္ေတာ္ ဦးအုန္းသန္း၏ အယူခံ တရာရုံးက ပယ္ခ်
( 31 )လူကုန္ကူးသူကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္မႈအေပၚ ေကာ့ေသာင္းျမိဳ႕ခံမ်ား မေက်နပ္
( 30 )Aid Group Helps to Reunite Children with their Families
( 29 )သမၼတေလာင္း အိုဘားမား ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေျပာ
( 28 )Burma Day Criticized
( 27 )ျမန္မာ ေျမာက္ကိုရီးယား သံတမန္ျပန္လည္ဆက္သြယ္မႈ အက်ိဳးအရွိဟု သံတမန္ေဟာင္းတဦးေျပာ
( 26 )ေရႊဂုံတိုင္ ယုဇန တာ၀ါမွာ လုယက္မႈျဖစ္ပြား
( 25 )Burma Star Association a step closer to freedom despite Tories uniting in opposition
( 24 )ဓားျပေတြ ေသာင္းက်န္းေနၿပီ၊ ရဲေတြ ဘာလုပ္ေနလဲ
( 23 )Myanmar jails activists for "court interruption"
( 22 )တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ စစ္တပ္မ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈ ခိုင္မာရန္ ဆက္ဆံေရး တိုးျမႇင့္
( 21 )For a better future for youth of territories of Kachin Baptist Convention
( 20 )Junta restricts students' movement, accommodation in Monyein
( 19 )၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားၾကီးသုံးဦးသြားမည့္ မေရရာေသးသည့္ ေဟာင္ေကာင္ခရီးစဥ္
( 18 )Nine Myanmar activists get six months for contempt of court
( 17 )ေရရွည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အာ႐ုံစိုက္ရန္ လိုၿပီ
( 16 )Big Brother serves warning to ceasefire armies
( 15 )Rats Destroy Paddy Fields in Arakan
( 14 )ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအဝင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္
( 13 )Paddy Price Decreases in Arakan
( 12 )Myanmar Activists Punished With Jail Terms
( 11 )၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ (၉)ဦးကို ေထာင္ (၆)လစီ ျပစ္ဒဏ္ခ်
( 10 )Burma jails pro-democracy activists
( 9 )Gem traders to fight Burma ban
( 8 )NLD လူငယ္ အက်ိဳးေဆာင္ ေရွ႕ေန အဖမ္းခံရ
( 7 )Don’t Forget The Lesson
( 6 )Chevron Whitewashes Its Website of Burma
( 5 )မင္းကိုႏိုင္ အပါအ၀င္ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၉ဦးကို တရားရံုးမေထမဲ့ျမင္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆လစီ အျပစ္ေပး
( 4 )တိုင္းရင္သားမ်ားအေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀
( 3 )ဥေရာပေကာ္မရွင္ ျမန္မာေန႕ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ဒီမိုကေရစီေရးေဆြးေႏြးမႈအားနည္းဟု လႈပ္ရွားသူမ်ားေ၀ဖန္
( 2 )Save the Children reunites families in Myanmar
( 1 )၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေထာင္ ၆ လ ခ်မွတ္
( 40 )Tragedy and Farce in Burma
( 39 )ဂက္စ္အိုး အသံုးျပဳနည္း က်ယ္ျပန္႔စြာ ပညာေပးရန္ လိုအပ္
( 38 )ျမန္မာစစ္တပ္ လက္တြင္းမွ ကေလးစစ္သားကို ကယ္တင္ျခင္း
( 37 )Salt prices ten times higher than before Cyclone Nargis
( 36 )'ျမန္မာေန႔' ဟာ ဘားမားကင္ပိန္းအတြက္ အားမရဖြယ္
( 35 )မြန္ျပည္နယ္ ဆား လက္ကားေစ်း ၁၀ ဆခန္႕ျမင့္
( 34 )Vietnam to host Mekong nations’ summits in November
( 33 )Conservatives don’t back freedom for Thurrock’s Burma Star Association
( 32 )တစ္ကိုယ္ေတာ္ ဦးအုန္းသန္း၏ အယူခံ တရာရုံးက ပယ္ခ်
( 31 )လူကုန္ကူးသူကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္မႈအေပၚ ေကာ့ေသာင္းျမိဳ႕ခံမ်ား မေက်နပ္
( 30 )Aid Group Helps to Reunite Children with their Families
( 29 )သမၼတေလာင္း အိုဘားမား ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းေျပာ
( 28 )Burma Day Criticized
( 27 )ျမန္မာ ေျမာက္ကိုရီးယား သံတမန္ျပန္လည္ဆက္သြယ္မႈ အက်ိဳးအရွိဟု သံတမန္ေဟာင္းတဦးေျပာ
( 26 )ေရႊဂုံတိုင္ ယုဇန တာ၀ါမွာ လုယက္မႈျဖစ္ပြား
( 25 )Burma Star Association a step closer to freedom despite Tories uniting in opposition
( 24 )ဓားျပေတြ ေသာင္းက်န္းေနၿပီ၊ ရဲေတြ ဘာလုပ္ေနလဲ
( 23 )Myanmar jails activists for "court interruption"
( 22 )တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ စစ္တပ္မ်ား ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈ ခိုင္မာရန္ ဆက္ဆံေရး တိုးျမႇင့္
( 21 )For a better future for youth of territories of Kachin Baptist Convention
( 20 )Junta restricts students' movement, accommodation in Monyein
( 19 )၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားၾကီးသုံးဦးသြားမည့္ မေရရာေသးသည့္ ေဟာင္ေကာင္ခရီးစဥ္
( 18 )Nine Myanmar activists get six months for contempt of court
( 17 )ေရရွည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အာ႐ုံစိုက္ရန္ လိုၿပီ
( 16 )Big Brother serves warning to ceasefire armies
( 15 )Rats Destroy Paddy Fields in Arakan
( 14 )ကိုမင္းကိုႏိုင္အပါအဝင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္
( 13 )Paddy Price Decreases in Arakan
( 12 )Myanmar Activists Punished With Jail Terms
( 11 )၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ (၉)ဦးကို ေထာင္ (၆)လစီ ျပစ္ဒဏ္ခ်
( 10 )Burma jails pro-democracy activists
( 9 )Gem traders to fight Burma ban
( 8 )NLD လူငယ္ အက်ိဳးေဆာင္ ေရွ႕ေန အဖမ္းခံရ
( 7 )Don’t Forget The Lesson
( 6 )Chevron Whitewashes Its Website of Burma
( 5 )မင္းကိုႏိုင္ အပါအ၀င္ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၉ဦးကို တရားရံုးမေထမဲ့ျမင္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၆လစီ အျပစ္ေပး
( 4 )တိုင္းရင္သားမ်ားအေရးႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀
( 3 )ဥေရာပေကာ္မရွင္ ျမန္မာေန႕ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ဒီမိုကေရစီေရးေဆြးေႏြးမႈအားနည္းဟု လႈပ္ရွားသူမ်ားေ၀ဖန္
( 2 )Save the Children reunites families in Myanmar
( 1 )၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေထာင္ ၆ လ ခ်မွတ္
Wednesday, October 29, 2008
ထမင္းဖုိး မေလာက္သည့္ ဝန္ထမ္းလခမ်ား
ေအာက္တုိဘာ ၂၉။ ရဲေအာင္ေသာ္
ကုမၸဏီဝန္ထမ္းႏွင့္ အစုိးရဝန္ထမ္းမ်ားမွာ ရရွိေသာ လစာေငြႏွင့္ လစဥ္ ထမင္းဖိုး မေလာက္ငသျဖင့္ နယ္မွ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ရသူမ်ားႏွင့္ အေဆာင္ေနလုိသည့္ လူငယ္မ်ား အခက္အခဲေတြ႔လ်က္ ရွိသည္။
ထမင္းခ်ိဳင့္ဆြဲ ေစ်းႏႈန္းမ်ားမွာ တစ္လ အနိမ့္ဆံုး ႏွစ္ေသာင္းမွ ႏွစ္ေသာင္းခြဲ သံုးေသာင္းထိ ျမင့္တက္ေနသည္။ ထမင္းဆုိင္မ်ားတြင္ တစ္ခါျပင္ ေစ်းအနည္းဆံုး ၈၀၀ က်ပ္မွ ၁၀၀၀၊ ၁၃၀၀၊ ၁၅၀၀ အစားစား ရွိသည္။ လစာ ႏွစ္ေသာင္းခြဲ သံုးေသာင္းသာ ရေသာ ဘြဲ႕ရ အလုပ္ဝင္စ လူငယ္မ်ားမွာ လစာကုိ မုန္႔ဖုိးအျဖစ္သာ သံုးႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။
“လခက တစ္လ ငါးေသာင္းဆုိရင္ေတာင္ ခ်ိဳင့္ဆြဲစားရင္ ထမင္းဖုိးကတင္ တစ္ဝက္ေလာက္ ကုန္ေနျပီ။ ထမင္း ကုိယ့္ဟာကုိယ္ခ်က္။ ဟင္းက လက္ဖက္သုတ္စားလုိက္၊ တုတ္ထုိးတုိ႔ အေၾကာ္တုိ႔နဲ႔ စားလုိက္ ဆုိရင္ေတာ့ ေခၽြမိတယ္။ လခထုတ္ရက္ေလာက္ပဲ ဆုိင္က အသားဟင္း ဝယ္စားေပါ့။ ဖက္စပ္မွာ လုပ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ နယ္ကလူေတြဆုိ လခနည္းတဲ့ ၾကားထဲက ဒီလုိပဲ အိမ္ကုိ ပုိ႔ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ပုိ႔တာပါပဲ”ဟု ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေဟာင္း တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။
လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမ်ားတြင္ စားပြဲႏွင့္ ေခြးေျခပုမ်ား ခ်ကာ ေရာင္းခ်ေသာ ညေနခင္း ဆုိင္မ်ားမွာ လခစား ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေန႔စား အလုပ္သမားမ်ား ပံုမွန္ စားေသာက္ၾကသည္။ ၾကက္၊ ဝက္ႏွင့္ ထမင္း တစ္ခါျပင္ ၈၀၀ ခန္႔၊ ဘဲဥ၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ ဟင္းမ်ားႏွင့္ ၅၀၀ ခန္႔ ေပးရသည္။ နံနက္စာ ထမင္းေၾကာ္ တစ္ပြဲမွာ ၄၀၀၊ ၅၀၀ က်ပ္အထိ ျဖစ္ေနသည္။
“လခတက္ရင္လဲ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက လုိက္လုိက္တက္ေနတယ္။ ထမင္းဟင္းဖုိးရယ္၊ အေဆာင္လခေတြရယ္၊ ဘတ္စ္ကားခရယ္ ေစ်းက်ရင္ ေကာင္းမယ္”ဟု မိန္းကေလး တစ္ဦးက ေျပာသည္။ ဖက္စပ္ စက္႐ံုမ်ားတြင္ ဝန္ထမ္းမ်ား အုိဗာတုိင္မ်ားမ်ား ဆင္းခ်င္ေစရန္ အေျခခံ လစာကုိ ေစ်းႏွိမ့္ေပးထားျပီး ေအာ္ဒါက်လွ်င္ က်သလုိ ည ၁၀ နာရီ၊ ၁၁ နာရီထိ အုိဗာတုိင္ ဆင္းၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
ကုမၸဏီဝန္ထမ္းႏွင့္ အစုိးရဝန္ထမ္းမ်ားမွာ ရရွိေသာ လစာေငြႏွင့္ လစဥ္ ထမင္းဖိုး မေလာက္ငသျဖင့္ နယ္မွ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ရသူမ်ားႏွင့္ အေဆာင္ေနလုိသည့္ လူငယ္မ်ား အခက္အခဲေတြ႔လ်က္ ရွိသည္။
ထမင္းခ်ိဳင့္ဆြဲ ေစ်းႏႈန္းမ်ားမွာ တစ္လ အနိမ့္ဆံုး ႏွစ္ေသာင္းမွ ႏွစ္ေသာင္းခြဲ သံုးေသာင္းထိ ျမင့္တက္ေနသည္။ ထမင္းဆုိင္မ်ားတြင္ တစ္ခါျပင္ ေစ်းအနည္းဆံုး ၈၀၀ က်ပ္မွ ၁၀၀၀၊ ၁၃၀၀၊ ၁၅၀၀ အစားစား ရွိသည္။ လစာ ႏွစ္ေသာင္းခြဲ သံုးေသာင္းသာ ရေသာ ဘြဲ႕ရ အလုပ္ဝင္စ လူငယ္မ်ားမွာ လစာကုိ မုန္႔ဖုိးအျဖစ္သာ သံုးႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။
“လခက တစ္လ ငါးေသာင္းဆုိရင္ေတာင္ ခ်ိဳင့္ဆြဲစားရင္ ထမင္းဖုိးကတင္ တစ္ဝက္ေလာက္ ကုန္ေနျပီ။ ထမင္း ကုိယ့္ဟာကုိယ္ခ်က္။ ဟင္းက လက္ဖက္သုတ္စားလုိက္၊ တုတ္ထုိးတုိ႔ အေၾကာ္တုိ႔နဲ႔ စားလုိက္ ဆုိရင္ေတာ့ ေခၽြမိတယ္။ လခထုတ္ရက္ေလာက္ပဲ ဆုိင္က အသားဟင္း ဝယ္စားေပါ့။ ဖက္စပ္မွာ လုပ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ နယ္ကလူေတြဆုိ လခနည္းတဲ့ ၾကားထဲက ဒီလုိပဲ အိမ္ကုိ ပုိ႔ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ပုိ႔တာပါပဲ”ဟု ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေဟာင္း တစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။
လမ္းေဘးပလက္ေဖာင္းမ်ားတြင္ စားပြဲႏွင့္ ေခြးေျခပုမ်ား ခ်ကာ ေရာင္းခ်ေသာ ညေနခင္း ဆုိင္မ်ားမွာ လခစား ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေန႔စား အလုပ္သမားမ်ား ပံုမွန္ စားေသာက္ၾကသည္။ ၾကက္၊ ဝက္ႏွင့္ ထမင္း တစ္ခါျပင္ ၈၀၀ ခန္႔၊ ဘဲဥ၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ ဟင္းမ်ားႏွင့္ ၅၀၀ ခန္႔ ေပးရသည္။ နံနက္စာ ထမင္းေၾကာ္ တစ္ပြဲမွာ ၄၀၀၊ ၅၀၀ က်ပ္အထိ ျဖစ္ေနသည္။
“လခတက္ရင္လဲ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက လုိက္လုိက္တက္ေနတယ္။ ထမင္းဟင္းဖုိးရယ္၊ အေဆာင္လခေတြရယ္၊ ဘတ္စ္ကားခရယ္ ေစ်းက်ရင္ ေကာင္းမယ္”ဟု မိန္းကေလး တစ္ဦးက ေျပာသည္။ ဖက္စပ္ စက္႐ံုမ်ားတြင္ ဝန္ထမ္းမ်ား အုိဗာတုိင္မ်ားမ်ား ဆင္းခ်င္ေစရန္ အေျခခံ လစာကုိ ေစ်းႏွိမ့္ေပးထားျပီး ေအာ္ဒါက်လွ်င္ က်သလုိ ည ၁၀ နာရီ၊ ၁၁ နာရီထိ အုိဗာတုိင္ ဆင္းၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
ရန္ကုန္ရွိ ေထာက္လွမ္းေရးပိုင္ တိုက္ခန္းမ်ား ေလလံတင္ေရာင္းခ်
NEJ/ ၂၉ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈
ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္သိမ္းဆည္းထားသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္းခင္ညႊန္႔ႏွင့္္ ၄င္္း၏အဆက္အႏႊယ္မ်ား ပိုင္ဆိုင္သည့္ တိုက္ခန္းမ်ား အပါအ၀င္ တိုက္ခန္း (၅၀)ေက်ာ္ကို စစ္အစိုးရက ေစ်းၿပိဳင္တင္ဒါစနစ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်လ်က္ရွိ ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန (အိုးအိမ္) သတင္းရပ္ကြက္မွ သိရသည္။
ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ႏိုင္ငံပိုင္သိမ္းဆည္းထားေသာပစၥည္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေကာ္မတီက တိုက္ခန္းမ်ားကို ျပန္ေရာင္းခ်ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရာင္းခ်သည့္ တိုက္ခန္း(၅၂)ခန္း အနက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ပုိင္ တိုက္ခန္း (၁)ခန္း၊ ၎၏သား ရဲႏိုင္၀င္း၏တိုက္ခန္း (၁)ခန္း၊ ၎၏ ကိုယ္ေရး အရာရွိ ႏိုင္ေဌး၏ တိုက္ခန္း (၁၃) ခန္းႏွင့္ ၎၏သားမက္ပုိင္ တိုက္ခန္း(၆)ခန္းတို႔ပါ၀င္သည္ဟု အိုးအိမ္ဌာနႏွင့္ နီးစပ္ သူတဦးကေျပာသည္။
တုိက္ခန္း၀ယ္ယူလိုသူတို႔အေနျဖင့္ ရန္ကုန္ရွိ အိုးအိမ္ဦးစီးဌာနသို႔ ေအာက္တိုဘာလ (၃၁) ရက္ေန႔ေနာက္ဆံုး ထား၍ တင္ဒါတင္သြင္းရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိုက္ခန္း၀ယ္ယူခြင့္ရရွိထားသူတို႔အေနျဖင့္ တိုက္ခန္းတန္ဖိုးအျပင္ အခြန္ေငြ (၁၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပါ တပါတည္း ေပးသြင္းရမည္ျဖစ္ၿပီး တိုက္ခန္းလႊဲေျပာင္းလက္ခံျခင္းႏွင့္ လူေန ထိုင္ ခြင့္ကိစၥကို သက္ဆိုင္ရာက ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အိုးအိမ္ဌာနက ေၾကညာထားသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ကို ၂၀၀၄ ေအာက္တိုဘာ (၁၉)ရက္တြင္ နအဖ စစ္အစိုးရက က်န္းမာေရး အ ေၾကာင္း ျပခ်က္ျဖင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တာ၀န္မွအနားေပးလိုက္ၿပီး ၂၀၀၅ ဇူလိုင္တြင္ အဂတိလိုက္စားမႈ အပါအ၀င္ စြဲခ် က္ (၈)ခုျဖင့္ တရားစြဲဆိုကာ ဆိုင္းငံ့ ေထာင္ဒဏ္ (၄၄)ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎၏အဂတိလိုက္ စားမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ားျပည္သူမ်ားသိရွိရန္ ယခုအခ်ိန္အထိ စစ္အစိုးရက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးေခ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္သည့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္(၃၀၀)ေက်ာ္ကိုလည္း စီးပြားေရး မသမာမႈ၊ လာဘ္စားမႈမ်ားျဖင့္ ထိုစဥ္က ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ၿပီး အခ်ဳိ႕ကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ (၁၀၀) ေက်ာ္ အထိခ် မွတ္ခ့ဲေသာ္လည္း အဆုိပါ လာဘ္စားမွဳမ်ားကုိ အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ စစ္အစိုးရမွ ထုတ္ျပန္ႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနက သိမ္းဆည္းထားေသာတိုက္ခန္းမ်ားအား ျပန္ေရာင္းခ်ေနသည့္နည္းတူ ဗဟိုစက္ပစၥည္း စာရင္းအင္းႏွင့္ စစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနကလည္း ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္ သိမ္းဆည္းထားေသာ ကားအစီး (၁၀၀) ေက်ာ္ကို ေတာင္ငူၿမိဳ႕၌ ေလလံတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္၌လည္း ထပ္မံေရာင္းခ်ရန္စီစဥ္ေနေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။
ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္သိမ္းဆည္းထားသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္းခင္ညႊန္႔ႏွင့္္ ၄င္္း၏အဆက္အႏႊယ္မ်ား ပိုင္ဆိုင္သည့္ တိုက္ခန္းမ်ား အပါအ၀င္ တိုက္ခန္း (၅၀)ေက်ာ္ကို စစ္အစိုးရက ေစ်းၿပိဳင္တင္ဒါစနစ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်လ်က္ရွိ ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန (အိုးအိမ္) သတင္းရပ္ကြက္မွ သိရသည္။
ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ႏိုင္ငံပိုင္သိမ္းဆည္းထားေသာပစၥည္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေကာ္မတီက တိုက္ခန္းမ်ားကို ျပန္ေရာင္းခ်ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရာင္းခ်သည့္ တိုက္ခန္း(၅၂)ခန္း အနက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ပုိင္ တိုက္ခန္း (၁)ခန္း၊ ၎၏သား ရဲႏိုင္၀င္း၏တိုက္ခန္း (၁)ခန္း၊ ၎၏ ကိုယ္ေရး အရာရွိ ႏိုင္ေဌး၏ တိုက္ခန္း (၁၃) ခန္းႏွင့္ ၎၏သားမက္ပုိင္ တိုက္ခန္း(၆)ခန္းတို႔ပါ၀င္သည္ဟု အိုးအိမ္ဌာနႏွင့္ နီးစပ္ သူတဦးကေျပာသည္။
တုိက္ခန္း၀ယ္ယူလိုသူတို႔အေနျဖင့္ ရန္ကုန္ရွိ အိုးအိမ္ဦးစီးဌာနသို႔ ေအာက္တိုဘာလ (၃၁) ရက္ေန႔ေနာက္ဆံုး ထား၍ တင္ဒါတင္သြင္းရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိုက္ခန္း၀ယ္ယူခြင့္ရရွိထားသူတို႔အေနျဖင့္ တိုက္ခန္းတန္ဖိုးအျပင္ အခြန္ေငြ (၁၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပါ တပါတည္း ေပးသြင္းရမည္ျဖစ္ၿပီး တိုက္ခန္းလႊဲေျပာင္းလက္ခံျခင္းႏွင့္ လူေန ထိုင္ ခြင့္ကိစၥကို သက္ဆိုင္ရာက ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အိုးအိမ္ဌာနက ေၾကညာထားသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ကို ၂၀၀၄ ေအာက္တိုဘာ (၁၉)ရက္တြင္ နအဖ စစ္အစိုးရက က်န္းမာေရး အ ေၾကာင္း ျပခ်က္ျဖင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ တာ၀န္မွအနားေပးလိုက္ၿပီး ၂၀၀၅ ဇူလိုင္တြင္ အဂတိလိုက္စားမႈ အပါအ၀င္ စြဲခ် က္ (၈)ခုျဖင့္ တရားစြဲဆိုကာ ဆိုင္းငံ့ ေထာင္ဒဏ္ (၄၄)ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎၏အဂတိလိုက္ စားမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ားျပည္သူမ်ားသိရွိရန္ ယခုအခ်ိန္အထိ စစ္အစိုးရက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးေခ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ခင္ၫႊန္႔ ႏွင့္ဆက္ႏႊယ္သည့္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕၀င္(၃၀၀)ေက်ာ္ကိုလည္း စီးပြားေရး မသမာမႈ၊ လာဘ္စားမႈမ်ားျဖင့္ ထိုစဥ္က ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ၿပီး အခ်ဳိ႕ကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ (၁၀၀) ေက်ာ္ အထိခ် မွတ္ခ့ဲေသာ္လည္း အဆုိပါ လာဘ္စားမွဳမ်ားကုိ အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ စစ္အစိုးရမွ ထုတ္ျပန္ႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနက သိမ္းဆည္းထားေသာတိုက္ခန္းမ်ားအား ျပန္ေရာင္းခ်ေနသည့္နည္းတူ ဗဟိုစက္ပစၥည္း စာရင္းအင္းႏွင့္ စစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာနကလည္း ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္ သိမ္းဆည္းထားေသာ ကားအစီး (၁၀၀) ေက်ာ္ကို ေတာင္ငူၿမိဳ႕၌ ေလလံတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္၌လည္း ထပ္မံေရာင္းခ်ရန္စီစဥ္ေနေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။
ျပည္တြင္းမွာ စာေစာင္တစ္ခုကို ဘယ္လိုထုတ္ရသလဲ
ကႏၱာရ၀တီတိုင္း( မ္ )
တေလာက ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာတစ္ခုက ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ျဖစ္လာေအာင္ ထုတ္ရပံု အဆင့္ဆင့္ကို စကားစပ္မိျပီး သူက တအံ့တၾသ နားေထာင္ေနပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ျပည္ပမွာ အေဝးေရာက္ ျမန္မာဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕မိတိုင္း ဒီအေၾကာင္း မၾကာခဏေမးျဖစ္ၾက ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျပည္ပမွာ စာေစာင္တစ္ခု ထုတ္တာကေတာ့ ဘ႑ာေရးကိစၥနဲ႔ စာနယ္ဇင္း အတတ္ပညာကလြဲလို႔ ဘာမွ ခက္ခဲေလာက္စရာ မရွိပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ က်ေတာ့ စာနယ္ဇင္းပညာနဲ႔ မသက္ဆိုင္ေသာ စစ္သံပါသည့္ ၾကိမ္းေမာင္းသံ၊ ေသနတ္ေျပာင္း၊ ေထာင္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ကို ရန္သူလို သေဘာထားျပီး ဖိႏွိပ္မႈေတြဟာ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနတယ္။ အျပင္မွာ ကာလရွည္ၾကာေနတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဆိုသူေတြ ခံစားဖူးမွ နားလည္တတ္မယ္ဆိုတဲ့ ခါးစည္းခံရတဲ့ ဒုကၡေတြပါ။
ျပည္တြင္းမွာ စာေစာင္တစ္ခု ထြက္လာဖို႔အေရး အခက္အခဲေတြကို စာဖတ္သူေတြသိေအာင္ေရာ၊ မွတ္တမ္းတင္တဲ့ အေနေရာပါမက ျပည္ပကေန သတင္းနံ႔ပဲ ခံတတ္ျပီး သတင္း Source ေတြရဲ့ အႏၲရာယ္ၾကံဳရမႈေတြကို သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဆိုသူေတြ ဖတ္ဖို႔ပါ။
စာေပ စိစစ္ေရး
စာေပဖက္ဆစ္႐ံုးလို႔ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က ဆင္ဆာ႐ံုးဟာ ျပည္သူေတြကို မ်က္စိဖြင့္ေပးမယ့္သတင္းေတြ၊ ေကာင္းက်ိဳးရေစမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြကို ျမွဳပ္ႏွံရာ သခ်ဳႋင္း သုႆန္ျဖစ္ျပီး၊ ျပည္သူေတြ မ်က္စိေမွာက္ျပီး အေမွာင္ထဲေရာက္ေအာင္ သတင္းမွားေတြကို အၾကပ္ကိုင္ထည့္ခုိင္းရာ၊ အဖိုးတန္စာမ်က္ႏွာေတြကို ျဖဳန္းတီးရာ ဌာနျဖစ္ပါတယ္။
သတင္း ဂ်ာနယ္ေတြဟာ တကယ္ထုတ္မယ့္ ပံုစံအတိုင္း ျပင္ဆင္ျပီး ေရာင္စံုေရာ ႐ိုး႐ိုး အျဖဴအမည္းနဲ႔ပါ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကိဳျပီး ဆင္ဆာဖက္ဆစ္႐ံုးကို တင္ရတယ္။ အဲဒီ႐ံုးမွာ အျပင္ေလာကၾကီးအေၾကာင္း ဘာမွ ဂဃနဏမသိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက (စိစစ္ေရးလက္ေထာက္ေတြဟာ မိန္းမေတြခ်ည္းပဲ) ဖတ္ျပီး ထင္ရာျမင္ရာေတြကို ျဖတ္ေတာက္၊ မေသခ်ာေတြကို မင္နီျပျပီး ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြလို႔ေခၚတဲ့ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ စာေပသမားျဖစ္ခ်င္လွတဲ့ စစ္ဗိုလ္ဆီ တင္ရပါတယ္။ သူတို႔ျဖတ္ေတာက္ျပီးရင္ မင္နီၾကက္ေျခခတ္ေတြ တေထြးၾကီးနဲ႔ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ စာမူဖိုင္ၾကီးကို ႐ံုးျပန္ယူလာျပီး သူတို႔ မင္နီ ျခစ္ထားတာေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ရပါတယ္။ မဂၢဇင္းေတြဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ ပိုျပီး အခ်ိန္ယူျပီး တင္ရပါတယ္။ ဝတၳဳရွည္ေတြ စာရွည္ေတြဆိုရင္ေတာ့ စာေပဖက္ဆစ္႐ံုးကေန ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မက်လာေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံကို ပြဲစားနဲ႔ေပးမွ ဆင္ဆာျဖတ္ျပီးသား ျပန္က်တတ္ပါတယ္။
ဘယ္လို ျဖဳတ္သလဲ
သတင္းေတြကို တစ္ပုဒ္လံုးျဖဳတ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တကယ့္ သတင္းရဲ့ အႏွစ္သာရပိုင္းကို အပိုဒ္လိုက္ ျဖဳတ္ခိုင္းတယ္။ အႏွစ္သာရ မရွိေတာ့တဲ့ သတင္းမို႔ အယ္ဒီတာက တစ္ပုဒ္လံုး ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရတာ မ်ားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေတြ ဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ။ တစ္ပုဒ္လံုးလည္း ျဖဳတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ အပိုဒ္လိုက္ နင္းကန္ျဖဳတ္ေတာ့ ေဆာင္းပါးက တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ က်န္တတ္တယ္။
သတင္းဂ်ာနယ္ေတြဟာ အျဖဳတ္အခံရဆံုးပါပဲ။ တခ်ိဳ႕သတင္းဂ်ာနယ္ေတြဆို တကယ္ထုတ္မယ့္ ဂ်ာနယ္ဆိုဒ္ရဲ့ တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခုတေလာ ကဗ်ာေတြကိုလည္း မဲျပီး ျဖဳတ္ပစ္ေနလို႔ တခ်ိဳ႕မဂၢဇင္းေတြမွာ ၂ ပုဒ္ေလာက္ပဲ ပါႏိုင္ေတာ့တယ္။ တခ်ိဳ႕စာေစာင္ေတြဆို မတရား အျဖဳတ္ခံရေတာ့ အဂၤါမစံုတဲ့ စာေစာင္ျဖစ္သြားျပီး မထြက္ဘဲ ေနလိုက္ရတာလည္း ရွိပါတယ္။
ဘာေတြကို ျဖဳတ္သလဲ
အစိုးရလုပ္တာ မေကာင္းဘူးလို႔ ဒဲ့ေျပာခြင့္မရွိပါ။ ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ေျပာလည္း မရပါ။ တကယ္မွားေနသည့္ အခ်က္ကို ေထာက္ျပသည့္တိုင္ လက္မခံပါ။ စစ္အုပ္စုကို ဖားေနေသာ မီဒီယာတခ်ိဳ႕မွအပ မည္သူမွ စစ္အုပ္စု၏ ဂုဏ္ေတာ္ဖြဲ႔ကို မေရးလိုၾကပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမည္ပါလွ်င္လည္း ျဖဳတ္ခိုင္းတတ္သည္။ တ႐ုတ္မေကာင္းေၾကာင္း ေရးလွ်င္လည္း ျဖဳတ္ခိုင္းသည္။ ကမာၻတလႊားရွိ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြ အေၾကာင္းလည္း မေရးရ။ အေမရိကန္ေကာင္းေၾကာင္းလည္း မေရးရပါ။ ျဖဳတ္သည္။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ လြတ္လပ္မႈဆိုင္ရာ ဝိေသသေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေရးရင္လည္း ျဖဳတ္သည္။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြက်ေတာ့ သူတို႔ဖတ္ျပီး နာမလည္တာနဲ႔ ျဖဳတ္ပစ္တာပဲ။ တကယ့္ပညာတတ္၊ ပညာရွင္ေတြေရးသားၾကတာကို စာစီစာကံုးေတာင္ ေက်ာင္းမွာ ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးတတ္သူေတြက စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ေနၾကတာ၊ ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္းလင္းေနၾကတာဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲ ၾကံဳေနၾကတာပါပဲ။
အသံုးအႏႈန္းေတြကိုလည္း ကန္႔သတ္ထားသည္။ ထိုင္ဝမ္ကို တ႐ုတ္တိုင္ေပဟု သံုးရမည္။ သူတို႔ စစ္ရာထူးေတြကို အျပည့္အစံုေရးရမည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးေတြကို လိုအပ္လွ်င္ မူရင္းတင္ျပရမည္။
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန။ ေၾကာ္ညာေတြကိုလည္း ျဖဳတ္တတ္ေသးတယ္။ ေၾကာ္ညာဓာတ္ပံုေတြ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ျပင္ခိုင္းေတာ့ ေၾကာ္ညာရွင္က မထည့္ေတာ့တဲ့အခါ ေၾကာ္ညာက ဝင္ေငြကို မီွခိုရတဲ့ စာေစာင္ေတြမွာ နစ္နာရပါေသးတယ္။
အျဖဳတ္ခံရတာ မ်ားတဲ့အခါ
အျဖဳတ္ခံရတာေတြမ်ားျပီး စာေစာင္ရဲ့ လိုအပ္တဲ့ စာမ်က္ႏွာ၊ စာေဖာင္ မျပည့္ဘူးဆိုပါေတာ့။ အဲဒီအခါမွာ ေနာက္ထပ္ရတဲ့သတင္းေတြကို ထပ္မံျဖည့္စြက္ျပီး တစ္ေခါက္ထပ္တင္ရျပန္တယ္။ အဲဒါကို “ေနာက္ဆက္တြဲ”လို႔ ေခၚတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲမွာေတာ့ မျပဳတ္နိုင္တာေလးေတြ ေရြးတင္ရတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီတေခါက္အမ်ားၾကီး ျပဳတ္ရင္ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စရာ အခြင့္အေရးမရႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။
စာေစာင္ထြက္လာတဲ့အခါ
စာေစာင္ထြက္ျပီးသြားရင္လည္း စိတ္ခ်လက္ခ်မရွိရေသးပါ။ ထြက္ျပီးသားေတြကို သူတို႔႐ံုးကိုသြားျပီး အေစာင္ရွစ္ဆယ္၊ တစ္ရာေလာက္ ေပးရပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို စာၾကည့္တိုက္စတာေတြ အတြက္ေဝျပီး၊ ပိုတာကို သူတို႔က ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းစားၾကပါတယ္။
စာေစာင္ထြက္ျပီးလို႔ ဝန္ၾကီးဌာနတစ္ခုခုက ျပႆနာရွာရင္၊ သူတို႔ ေျပာတုန္းက ေျပာျပီး အထက္က ထုေတာ့မွ ျပာယာခတ္ရင္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔လည္း မစားသာပါဘူး။ သူတို႔က ခြင့္ျပဳလို႔ ထည့္ျပီးလည္း စာေပစိစစ္ေရးက တာဝန္မယူပါဘူး။ သူတို႔ ခြင့္ျပဳသေလာက္ပဲ ထည့္ရတဲ့ အယ္ဒီတာတြကိုပဲ အျပစ္ပံုခ်ၾကတာမ်ားတယ္။ ေခါင္းေရွာင္ျပီး သူတို႔ ျပႆနာေပၚတဲ့ ၾကီးငယ္အလိုက္ အယ္ဒီတာ၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို ေခၚျပီး သူ႔လခစားေနသလို ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္း၊ ခံဝန္လက္မွတ္ထိုးခိုင္း၊ စာနယ္ဇင္းသမားလုပ္ခြင့္ ရပ္ဆိုင္းတာကေန ဖမ္းဆီး၊ အခ်ဳပ္ထဲပို႔၊ ေထာင္ထဲထည့္တာေတြအထိ လုပ္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာကိုလည္း ကဗ်ာ အဓိပၸာယ္ေၾကာင့္ ဖမ္းတယ္။ သတင္းသမားကိုလည္း သတင္းမွန္ေရးလို႔ ဖမ္းတယ္။
ျပည္တြင္းက အယ္ဒီတာတစ္ဦးကေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ သတင္းသမားေတြ၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ညႇင္းျပီး သတ္ေနတာလို႔ ျငီးျငဴၾကေၾကာင္းပါ။
တေလာက ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာမီဒီယာတစ္ခုက ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ျဖစ္လာေအာင္ ထုတ္ရပံု အဆင့္ဆင့္ကို စကားစပ္မိျပီး သူက တအံ့တၾသ နားေထာင္ေနပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ။ ျပည္ပမွာ အေဝးေရာက္ ျမန္မာဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕မိတိုင္း ဒီအေၾကာင္း မၾကာခဏေမးျဖစ္ၾက ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျပည္ပမွာ စာေစာင္တစ္ခု ထုတ္တာကေတာ့ ဘ႑ာေရးကိစၥနဲ႔ စာနယ္ဇင္း အတတ္ပညာကလြဲလို႔ ဘာမွ ခက္ခဲေလာက္စရာ မရွိပါဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ က်ေတာ့ စာနယ္ဇင္းပညာနဲ႔ မသက္ဆိုင္ေသာ စစ္သံပါသည့္ ၾကိမ္းေမာင္းသံ၊ ေသနတ္ေျပာင္း၊ ေထာင္နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ကို ရန္သူလို သေဘာထားျပီး ဖိႏွိပ္မႈေတြဟာ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနတယ္။ အျပင္မွာ ကာလရွည္ၾကာေနတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဆိုသူေတြ ခံစားဖူးမွ နားလည္တတ္မယ္ဆိုတဲ့ ခါးစည္းခံရတဲ့ ဒုကၡေတြပါ။
ျပည္တြင္းမွာ စာေစာင္တစ္ခု ထြက္လာဖို႔အေရး အခက္အခဲေတြကို စာဖတ္သူေတြသိေအာင္ေရာ၊ မွတ္တမ္းတင္တဲ့ အေနေရာပါမက ျပည္ပကေန သတင္းနံ႔ပဲ ခံတတ္ျပီး သတင္း Source ေတြရဲ့ အႏၲရာယ္ၾကံဳရမႈေတြကို သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ဆိုသူေတြ ဖတ္ဖို႔ပါ။
စာေပ စိစစ္ေရး
စာေပဖက္ဆစ္႐ံုးလို႔ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က ဆင္ဆာ႐ံုးဟာ ျပည္သူေတြကို မ်က္စိဖြင့္ေပးမယ့္သတင္းေတြ၊ ေကာင္းက်ိဳးရေစမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြကို ျမွဳပ္ႏွံရာ သခ်ဳႋင္း သုႆန္ျဖစ္ျပီး၊ ျပည္သူေတြ မ်က္စိေမွာက္ျပီး အေမွာင္ထဲေရာက္ေအာင္ သတင္းမွားေတြကို အၾကပ္ကိုင္ထည့္ခုိင္းရာ၊ အဖိုးတန္စာမ်က္ႏွာေတြကို ျဖဳန္းတီးရာ ဌာနျဖစ္ပါတယ္။
သတင္း ဂ်ာနယ္ေတြဟာ တကယ္ထုတ္မယ့္ ပံုစံအတိုင္း ျပင္ဆင္ျပီး ေရာင္စံုေရာ ႐ိုး႐ိုး အျဖဴအမည္းနဲ႔ပါ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကိဳျပီး ဆင္ဆာဖက္ဆစ္႐ံုးကို တင္ရတယ္။ အဲဒီ႐ံုးမွာ အျပင္ေလာကၾကီးအေၾကာင္း ဘာမွ ဂဃနဏမသိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြက (စိစစ္ေရးလက္ေထာက္ေတြဟာ မိန္းမေတြခ်ည္းပဲ) ဖတ္ျပီး ထင္ရာျမင္ရာေတြကို ျဖတ္ေတာက္၊ မေသခ်ာေတြကို မင္နီျပျပီး ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြလို႔ေခၚတဲ့ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ စာေပသမားျဖစ္ခ်င္လွတဲ့ စစ္ဗိုလ္ဆီ တင္ရပါတယ္။ သူတို႔ျဖတ္ေတာက္ျပီးရင္ မင္နီၾကက္ေျခခတ္ေတြ တေထြးၾကီးနဲ႔ စိတ္မခ်မ္းသာစရာ စာမူဖိုင္ၾကီးကို ႐ံုးျပန္ယူလာျပီး သူတို႔ မင္နီ ျခစ္ထားတာေတြကို ျဖဳတ္ပစ္ရပါတယ္။ မဂၢဇင္းေတြဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ ပိုျပီး အခ်ိန္ယူျပီး တင္ရပါတယ္။ ဝတၳဳရွည္ေတြ စာရွည္ေတြဆိုရင္ေတာ့ စာေပဖက္ဆစ္႐ံုးကေန ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မက်လာေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံကို ပြဲစားနဲ႔ေပးမွ ဆင္ဆာျဖတ္ျပီးသား ျပန္က်တတ္ပါတယ္။
ဘယ္လို ျဖဳတ္သလဲ
သတင္းေတြကို တစ္ပုဒ္လံုးျဖဳတ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ တကယ့္ သတင္းရဲ့ အႏွစ္သာရပိုင္းကို အပိုဒ္လိုက္ ျဖဳတ္ခိုင္းတယ္။ အႏွစ္သာရ မရွိေတာ့တဲ့ သတင္းမို႔ အယ္ဒီတာက တစ္ပုဒ္လံုး ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ရတာ မ်ားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေတြ ဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ။ တစ္ပုဒ္လံုးလည္း ျဖဳတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ အပိုဒ္လိုက္ နင္းကန္ျဖဳတ္ေတာ့ ေဆာင္းပါးက တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ က်န္တတ္တယ္။
သတင္းဂ်ာနယ္ေတြဟာ အျဖဳတ္အခံရဆံုးပါပဲ။ တခ်ိဳ႕သတင္းဂ်ာနယ္ေတြဆို တကယ္ထုတ္မယ့္ ဂ်ာနယ္ဆိုဒ္ရဲ့ တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခုတေလာ ကဗ်ာေတြကိုလည္း မဲျပီး ျဖဳတ္ပစ္ေနလို႔ တခ်ိဳ႕မဂၢဇင္းေတြမွာ ၂ ပုဒ္ေလာက္ပဲ ပါႏိုင္ေတာ့တယ္။ တခ်ိဳ႕စာေစာင္ေတြဆို မတရား အျဖဳတ္ခံရေတာ့ အဂၤါမစံုတဲ့ စာေစာင္ျဖစ္သြားျပီး မထြက္ဘဲ ေနလိုက္ရတာလည္း ရွိပါတယ္။
ဘာေတြကို ျဖဳတ္သလဲ
အစိုးရလုပ္တာ မေကာင္းဘူးလို႔ ဒဲ့ေျပာခြင့္မရွိပါ။ ႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ေျပာလည္း မရပါ။ တကယ္မွားေနသည့္ အခ်က္ကို ေထာက္ျပသည့္တိုင္ လက္မခံပါ။ စစ္အုပ္စုကို ဖားေနေသာ မီဒီယာတခ်ိဳ႕မွအပ မည္သူမွ စစ္အုပ္စု၏ ဂုဏ္ေတာ္ဖြဲ႔ကို မေရးလိုၾကပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမည္ပါလွ်င္လည္း ျဖဳတ္ခိုင္းတတ္သည္။ တ႐ုတ္မေကာင္းေၾကာင္း ေရးလွ်င္လည္း ျဖဳတ္ခိုင္းသည္။ ကမာၻတလႊားရွိ အမ်ိဳးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြ အေၾကာင္းလည္း မေရးရ။ အေမရိကန္ေကာင္းေၾကာင္းလည္း မေရးရပါ။ ျဖဳတ္သည္။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ လြတ္လပ္မႈဆိုင္ရာ ဝိေသသေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေရးရင္လည္း ျဖဳတ္သည္။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာေတြက်ေတာ့ သူတို႔ဖတ္ျပီး နာမလည္တာနဲ႔ ျဖဳတ္ပစ္တာပဲ။ တကယ့္ပညာတတ္၊ ပညာရွင္ေတြေရးသားၾကတာကို စာစီစာကံုးေတာင္ ေက်ာင္းမွာ ေျဖာင့္ေအာင္ မေရးတတ္သူေတြက စိစစ္ျဖတ္ေတာက္ေနၾကတာ၊ ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္းလင္းေနၾကတာဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲ ၾကံဳေနၾကတာပါပဲ။
အသံုးအႏႈန္းေတြကိုလည္း ကန္႔သတ္ထားသည္။ ထိုင္ဝမ္ကို တ႐ုတ္တိုင္ေပဟု သံုးရမည္။ သူတို႔ စစ္ရာထူးေတြကို အျပည့္အစံုေရးရမည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးေတြကို လိုအပ္လွ်င္ မူရင္းတင္ျပရမည္။
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန။ ေၾကာ္ညာေတြကိုလည္း ျဖဳတ္တတ္ေသးတယ္။ ေၾကာ္ညာဓာတ္ပံုေတြ၊ အသံုးအႏႈန္းေတြကို ျပင္ခိုင္းေတာ့ ေၾကာ္ညာရွင္က မထည့္ေတာ့တဲ့အခါ ေၾကာ္ညာက ဝင္ေငြကို မီွခိုရတဲ့ စာေစာင္ေတြမွာ နစ္နာရပါေသးတယ္။
အျဖဳတ္ခံရတာ မ်ားတဲ့အခါ
အျဖဳတ္ခံရတာေတြမ်ားျပီး စာေစာင္ရဲ့ လိုအပ္တဲ့ စာမ်က္ႏွာ၊ စာေဖာင္ မျပည့္ဘူးဆိုပါေတာ့။ အဲဒီအခါမွာ ေနာက္ထပ္ရတဲ့သတင္းေတြကို ထပ္မံျဖည့္စြက္ျပီး တစ္ေခါက္ထပ္တင္ရျပန္တယ္။ အဲဒါကို “ေနာက္ဆက္တြဲ”လို႔ ေခၚတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲမွာေတာ့ မျပဳတ္နိုင္တာေလးေတြ ေရြးတင္ရတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီတေခါက္အမ်ားၾကီး ျပဳတ္ရင္ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စရာ အခြင့္အေရးမရႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။
စာေစာင္ထြက္လာတဲ့အခါ
စာေစာင္ထြက္ျပီးသြားရင္လည္း စိတ္ခ်လက္ခ်မရွိရေသးပါ။ ထြက္ျပီးသားေတြကို သူတို႔႐ံုးကိုသြားျပီး အေစာင္ရွစ္ဆယ္၊ တစ္ရာေလာက္ ေပးရပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို စာၾကည့္တိုက္စတာေတြ အတြက္ေဝျပီး၊ ပိုတာကို သူတို႔က ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းစားၾကပါတယ္။
စာေစာင္ထြက္ျပီးလို႔ ဝန္ၾကီးဌာနတစ္ခုခုက ျပႆနာရွာရင္၊ သူတို႔ ေျပာတုန္းက ေျပာျပီး အထက္က ထုေတာ့မွ ျပာယာခတ္ရင္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔လည္း မစားသာပါဘူး။ သူတို႔က ခြင့္ျပဳလို႔ ထည့္ျပီးလည္း စာေပစိစစ္ေရးက တာဝန္မယူပါဘူး။ သူတို႔ ခြင့္ျပဳသေလာက္ပဲ ထည့္ရတဲ့ အယ္ဒီတာတြကိုပဲ အျပစ္ပံုခ်ၾကတာမ်ားတယ္။ ေခါင္းေရွာင္ျပီး သူတို႔ ျပႆနာေပၚတဲ့ ၾကီးငယ္အလိုက္ အယ္ဒီတာ၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို ေခၚျပီး သူ႔လခစားေနသလို ဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္း၊ ခံဝန္လက္မွတ္ထိုးခိုင္း၊ စာနယ္ဇင္းသမားလုပ္ခြင့္ ရပ္ဆိုင္းတာကေန ဖမ္းဆီး၊ အခ်ဳပ္ထဲပို႔၊ ေထာင္ထဲထည့္တာေတြအထိ လုပ္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာကိုလည္း ကဗ်ာ အဓိပၸာယ္ေၾကာင့္ ဖမ္းတယ္။ သတင္းသမားကိုလည္း သတင္းမွန္ေရးလို႔ ဖမ္းတယ္။
ျပည္တြင္းက အယ္ဒီတာတစ္ဦးကေတာ့ စစ္အစိုးရဟာ သတင္းသမားေတြ၊ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ညႇင္းျပီး သတ္ေနတာလို႔ ျငီးျငဴၾကေၾကာင္းပါ။
အပစ္အခတ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားအတြက္ ေမးခြန္းတခု
မဇၩိမသတင္းဌာန
စစ္အစိုးရအတြက္ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ လုပ္ငန္းတခုလည္း ျဖစ္သည့္ ေခါင္းကိုက္စရာတခုမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားအား လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းကာ အလံုးစံု ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရး ျဖစ္သည္။
ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲလာမႈႏွင့္ ရပ္တည္ေရးတို႔ ထိန္းညိွေနရသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားတြင္လည္း အတြင္းလြန္ဆြဲမႈမ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာခဲ့သည္။
ေက်းလက္ေဒသမွ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္ေနသူမ်ားႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ အေျခအေနမွ ၿမိဳ႕ျပဆန္႔က်င္မႈ ႀကီးထြားလာေသာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ရန္မီးတဖက္ ၿငိိမ္းေစေရးအတြက္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ပစ္ခတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားႏွင့္ ယာယီ အပစ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တေက်ာ့ျပန္၀င္လာခဲ့၍ တန္ခိုးထြား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ အခြန္အေကာက္ ေ၀စုမွ်ေပးျခင္းျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသည္။
န၀တ-နအဖအတြက္ ၿမိဳ႕ျပေနလက္နက္မဲ့ ပုန္ကန္သူမ်ားသည္ အဓိကပစ္မွတ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ အပစ္အခတ္ရပ္ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕တြင္ "ေတာ္လွန္ေရး" ဆိုသည္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္ေသာ္လည္း ေဒသခံအမ်ားစုမွာ တေန႔ေကာင္းႏိုးႏိုးႏွင့္ ေမွ်ာ္ကိုးရင္း ပ်က္သုန္းရမည့္ အေျခအေနကို ေတြ႔ၾကံဳေနရသည္။
ေသနတ္သံမ်ားမွာ နည္းပါးသြားသည္ မွန္ေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအတြက္ ၀မ္းမီးပူေလာင္မႈ ပိုလို႔ပင္ မ်ားလာေသးသည္။ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ နီးစပ္ရာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားသို႔ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ တိုး၀င္ေရာက္ကာ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံသားမ်ား မလုပ္ခ်င္ေတာ့သည့္ အလုပ္မ်ား သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ကာ အသက္ဆက္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရအတြက္ ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ အႏိုင္ယူရန္ သံဓိဌာန္ခ်ထားသည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ "ၿငိမ္းအဖြဲ႔" အခ်ဳိ႕ကို သက္တမ္းတိုးေပးဖြယ္ ရွိေနေပသည္။
သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရအတြက္ ဘုရားၿပီး ျငမ္းဖ်က္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ အခ်ိန္ကာလကိုသာ ေရြးခ်ယ္ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိန္ဆြဲကာ ခြဲထုတ္ျခင္းျဖင့္ တစစ အင္အား ယုတ္ေလ်ာ့လာေရး ေဘာင္အတြင္းကသာ ဆက္လက္ က်င့္သံုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေမးခြန္းထုတ္စရာက ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ အစဥ္အလာလိုပင္ ျဖစ္ေနသည့္ တစုတဖြဲ႔ အလိုက္သာ ထင္သလို ေျဖရွင္းမည္လား၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ညိွႏိုင္းကာ ေရရွည္အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေအာင္ အေျဖရွာႏိုင္လာၾကဖြယ္လား ဆိုသည္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
စစ္အစိုးရအတြက္ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ လုပ္ငန္းတခုလည္း ျဖစ္သည့္ ေခါင္းကိုက္စရာတခုမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားအား လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းကာ အလံုးစံု ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရး ျဖစ္သည္။
ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲလာမႈႏွင့္ ရပ္တည္ေရးတို႔ ထိန္းညိွေနရသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားတြင္လည္း အတြင္းလြန္ဆြဲမႈမ်ား ပိုမို မ်ားျပားလာခဲ့သည္။
ေက်းလက္ေဒသမွ လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္ေနသူမ်ားႏွင့္သာ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ အေျခအေနမွ ၿမိဳ႕ျပဆန္႔က်င္မႈ ႀကီးထြားလာေသာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ရန္မီးတဖက္ ၿငိိမ္းေစေရးအတြက္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ဆိုင္ ပစ္ခတ္ခဲ့ၾကသူမ်ားႏွင့္ ယာယီ အပစ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တေက်ာ့ျပန္၀င္လာခဲ့၍ တန္ခိုးထြား စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ အခြန္အေကာက္ ေ၀စုမွ်ေပးျခင္းျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသည္။
န၀တ-နအဖအတြက္ ၿမိဳ႕ျပေနလက္နက္မဲ့ ပုန္ကန္သူမ်ားသည္ အဓိကပစ္မွတ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။
အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ အပစ္အခတ္ရပ္ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕တြင္ "ေတာ္လွန္ေရး" ဆိုသည္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္ကုန္ေသာ္လည္း ေဒသခံအမ်ားစုမွာ တေန႔ေကာင္းႏိုးႏိုးႏွင့္ ေမွ်ာ္ကိုးရင္း ပ်က္သုန္းရမည့္ အေျခအေနကို ေတြ႔ၾကံဳေနရသည္။
ေသနတ္သံမ်ားမွာ နည္းပါးသြားသည္ မွန္ေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအတြက္ ၀မ္းမီးပူေလာင္မႈ ပိုလို႔ပင္ မ်ားလာေသးသည္။ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ နီးစပ္ရာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားသို႔ ေနာက္ေဖးေပါက္မွ တိုး၀င္ေရာက္ကာ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံသားမ်ား မလုပ္ခ်င္ေတာ့သည့္ အလုပ္မ်ား သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ကာ အသက္ဆက္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရအတြက္ ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ အႏိုင္ယူရန္ သံဓိဌာန္ခ်ထားသည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ "ၿငိမ္းအဖြဲ႔" အခ်ဳိ႕ကို သက္တမ္းတိုးေပးဖြယ္ ရွိေနေပသည္။
သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရအတြက္ ဘုရားၿပီး ျငမ္းဖ်က္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ အခ်ိန္ကာလကိုသာ ေရြးခ်ယ္ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိန္ဆြဲကာ ခြဲထုတ္ျခင္းျဖင့္ တစစ အင္အား ယုတ္ေလ်ာ့လာေရး ေဘာင္အတြင္းကသာ ဆက္လက္ က်င့္သံုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေမးခြန္းထုတ္စရာက ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ အစဥ္အလာလိုပင္ ျဖစ္ေနသည့္ တစုတဖြဲ႔ အလိုက္သာ ထင္သလို ေျဖရွင္းမည္လား၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ညိွႏိုင္းကာ ေရရွည္အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေအာင္ အေျဖရွာႏိုင္လာၾကဖြယ္လား ဆိုသည္ပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ယေန႔ ျမန္မာ့ေရးရာ သတင္းမ်ား Oct,29th,2008
( 43 )ILO team conducts survey in Nayapara refugee camp
( 42 )လူ ၅၄ ဦးေသဆံုးခဲ့သည့္ တရားမ၀င္လူသယ္မႈ တရားခံမ်ား ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္
( 41 )Locals tease female students in Shewza Village
( 40 )တရားရံုးကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳသည္ဟု စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ မင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၉ ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ ၆ လခ်မွတ္
( 39 )Residents of Belukyn Island required repairing roads neglected by junta
( 38 )အာဆီယံအစည္းအေ၀း ခ်င္းမိုင္တြင္ က်င္းပမည္
( 37 )New round of capricious taxation in southern Mon State
( 36 )ပြင့္လင္းရာသီတြင္ KNUကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္း ထိုးစစ္ဆင္ရန္ နအဖ ျပင္ဆင္ေန
( 35 )ကေလးစစ္သားကို မိဘထံ ျပန္အပ္ရန္ စစ္တပ္က ျငင္းဆန္
( 34 )Myanmar reiterates ban on cigarette, liquor advertisements
( 33 )Chinese Dams at High Human Cost
( 32 )Relief as Cyclone Bypasses Burma
( 31 )စစ္အစိုးရ၏ အမ်ိဳးသမီး အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ရပ္မွန္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဟု ယွဥ္ျပိဳင္ အစီရင္ခံစာကဆို
( 30 )Burma, China Consolidating Military Relations
( 29 )အစိုးရ၏ တာဝန္မဲ့မႈေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဆံုၿမိဳ႕နယ္မွျပည္သူမ်ား ကိုယ္ထူကိုယ္ထျဖင့္ လမ္းျပင္ရ
( 28 )Burma, N. Korea Follow Different Foreign Policy Paths
( 27 )What’s the NLD Strategy for 2010 Election?
( 26 )နအဖက ဗုဒၶဂါယာတြင္ ကထိန္ခင္း
( 25 )ဦးတင္၀င္း၏ လူငယ္ျပႆနာ ျဖန္ေျဖမႈ ၀မ္းတြင္းအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေထာက္ခံ
( 24 )Thakin Tin Mya likely to attend Hong Kong meeting
( 23 )civil society and future prospects
( 22 )ေရႊဂံုတိုင္အနီး ဓားျပမႈမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္
( 21 )Bleak prospects for the Rohingya
( 20 )လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီ စက္မွဳ(၁)၀န္ၾကီးဌာနကုိ က်ပ္သန္း ၆၀၀၀ ေက်ာ္္ မေပးႏုိင္ ျမန္မာ့စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းပုိင္စက္ရုံမ်ား၀ယ္ သူမရွိ
( 19 )Campaign forces Cotton Traders to drop Burma products
( 18 )စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားသာ ဦးပိုင္တကၠစီကားမ်ား ေမာင္းႏွင္ခြင့္ရွိ
( 17 )ULFA eyeing China for shelter, commander in China-Myanmar border
( 16 )၂၅ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၏ ပထမဆံုးေသာ ေျမာက္ကိုရီးယား ခရီးစဥ္
( 15 )Claims Burma is missing out on crucial aid due to politics
( 14 )အေရးယူခ်မွတ္သည့္ ေက်ာက္မ်က္ဥပေဒကို ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္း HRW ေျပာ
( 13 )Brazilians Raise Funds For Myanmar Cyclone Victims
( 12 )ထုိင္းဘဏ္မ်ားရွိ စုေဆာင္းေငြအားလုံး ၂၀၁၁ ခုထိ ခုိင္မာေနေၾကာင္း ထုိင္းအစိုးရ အာမခံ
( 11 )ထိုင္းနိုင္ငံမွ အလုပ္သမား ၁ သန္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ အလုပ္လက္မ့ဲ ျဖစ္နို္င္
( 10 )Retired Brazilian footballers play for Cyclone Nargis victims
( 9 )Burma boycott hurting most vulnerable
( 8 )Conversaciones entre cancilleres de Corea y Myanmar
( 7 )Reception for FM of Myanmar and His Party
( 6 )Talks between Foreign Ministers of DPRK and Myanmar Held
( 5 )Myanmar archer outshoots Chan
( 4 )ပဲခူးတြင္ မီးရထား လမ္းေစာင့္ တပ္သားတစ္ဦးကိုယ့္ကို ကိုယ္သတ္ေသ
( 3 )US enforces law barring import of Myanmar gems
( 2 )Bangladesh-Myanmar Contract Farming: Opportunity For Bangladesh To Meet Agricultural Shortfall
( 1 )အေမရိကန္ရဲ႕ ျမန္မာေက်ာက္မ်က္ပိတ္ဆို႕မႈ ယခင္ဒဏ္ခတ္မႈမ်ားထက္ ထိေရာက္ဟု လူ႕အခြင့္အေရးအဖဲြ႕ သံုးသပ္
( 42 )လူ ၅၄ ဦးေသဆံုးခဲ့သည့္ တရားမ၀င္လူသယ္မႈ တရားခံမ်ား ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္
( 41 )Locals tease female students in Shewza Village
( 40 )တရားရံုးကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳသည္ဟု စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ မင္းကိုႏိုင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၉ ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ ၆ လခ်မွတ္
( 39 )Residents of Belukyn Island required repairing roads neglected by junta
( 38 )အာဆီယံအစည္းအေ၀း ခ်င္းမိုင္တြင္ က်င္းပမည္
( 37 )New round of capricious taxation in southern Mon State
( 36 )ပြင့္လင္းရာသီတြင္ KNUကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္း ထိုးစစ္ဆင္ရန္ နအဖ ျပင္ဆင္ေန
( 35 )ကေလးစစ္သားကို မိဘထံ ျပန္အပ္ရန္ စစ္တပ္က ျငင္းဆန္
( 34 )Myanmar reiterates ban on cigarette, liquor advertisements
( 33 )Chinese Dams at High Human Cost
( 32 )Relief as Cyclone Bypasses Burma
( 31 )စစ္အစိုးရ၏ အမ်ိဳးသမီး အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ရပ္မွန္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဟု ယွဥ္ျပိဳင္ အစီရင္ခံစာကဆို
( 30 )Burma, China Consolidating Military Relations
( 29 )အစိုးရ၏ တာဝန္မဲ့မႈေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဆံုၿမိဳ႕နယ္မွျပည္သူမ်ား ကိုယ္ထူကိုယ္ထျဖင့္ လမ္းျပင္ရ
( 28 )Burma, N. Korea Follow Different Foreign Policy Paths
( 27 )What’s the NLD Strategy for 2010 Election?
( 26 )နအဖက ဗုဒၶဂါယာတြင္ ကထိန္ခင္း
( 25 )ဦးတင္၀င္း၏ လူငယ္ျပႆနာ ျဖန္ေျဖမႈ ၀မ္းတြင္းအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေထာက္ခံ
( 24 )Thakin Tin Mya likely to attend Hong Kong meeting
( 23 )civil society and future prospects
( 22 )ေရႊဂံုတိုင္အနီး ဓားျပမႈမ်ား ဆက္တိုက္ျဖစ္
( 21 )Bleak prospects for the Rohingya
( 20 )လြယ္ဟိန္းကုမၸဏီ စက္မွဳ(၁)၀န္ၾကီးဌာနကုိ က်ပ္သန္း ၆၀၀၀ ေက်ာ္္ မေပးႏုိင္ ျမန္မာ့စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းပုိင္စက္ရုံမ်ား၀ယ္ သူမရွိ
( 19 )Campaign forces Cotton Traders to drop Burma products
( 18 )စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားသာ ဦးပိုင္တကၠစီကားမ်ား ေမာင္းႏွင္ခြင့္ရွိ
( 17 )ULFA eyeing China for shelter, commander in China-Myanmar border
( 16 )၂၅ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၏ ပထမဆံုးေသာ ေျမာက္ကိုရီးယား ခရီးစဥ္
( 15 )Claims Burma is missing out on crucial aid due to politics
( 14 )အေရးယူခ်မွတ္သည့္ ေက်ာက္မ်က္ဥပေဒကို ေထာက္ခံသင့္ေၾကာင္း HRW ေျပာ
( 13 )Brazilians Raise Funds For Myanmar Cyclone Victims
( 12 )ထုိင္းဘဏ္မ်ားရွိ စုေဆာင္းေငြအားလုံး ၂၀၁၁ ခုထိ ခုိင္မာေနေၾကာင္း ထုိင္းအစိုးရ အာမခံ
( 11 )ထိုင္းနိုင္ငံမွ အလုပ္သမား ၁ သန္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ အလုပ္လက္မ့ဲ ျဖစ္နို္င္
( 10 )Retired Brazilian footballers play for Cyclone Nargis victims
( 9 )Burma boycott hurting most vulnerable
( 8 )Conversaciones entre cancilleres de Corea y Myanmar
( 7 )Reception for FM of Myanmar and His Party
( 6 )Talks between Foreign Ministers of DPRK and Myanmar Held
( 5 )Myanmar archer outshoots Chan
( 4 )ပဲခူးတြင္ မီးရထား လမ္းေစာင့္ တပ္သားတစ္ဦးကိုယ့္ကို ကိုယ္သတ္ေသ
( 3 )US enforces law barring import of Myanmar gems
( 2 )Bangladesh-Myanmar Contract Farming: Opportunity For Bangladesh To Meet Agricultural Shortfall
( 1 )အေမရိကန္ရဲ႕ ျမန္မာေက်ာက္မ်က္ပိတ္ဆို႕မႈ ယခင္ဒဏ္ခတ္မႈမ်ားထက္ ထိေရာက္ဟု လူ႕အခြင့္အေရးအဖဲြ႕ သံုးသပ္
Tuesday, October 28, 2008
ရပ္ကြက္အာဏာပုိင္မ်ားက မမွန္မုန္တိုင္းသတိေပးခ်က္ထုတ္ျပန္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ခံမ်ားအထိတ္တလန္႔ျဖစ္
NEJ/ ၂၈ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၈
ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း နအဖစစ္အစိုးရ၏ မမွန္ မုန္တိုင္းႀကိဳတင္သတိေပးခ်က္ေၾကာင့္ ျပည္သူအမ်ား ထိတ္လန္႔ စိုးရိမ္ခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနၾကေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာ (၂၅) ရက္ စေနေန႔ညေနႏွင့္ ညဘက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံး လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊ လွည္းတန္းစသည့္ ၿမိဳ႕နယ္တုိ႔တြင္ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္မ်ားက ေနာက္ထပ္ (၃၆) နာရီအတြင္း မုန္တိုင္းတခု ၀င္စရာရိွေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား သတိရိွရိွေနထိုင္ၾကရန္ႏွင့္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားၾကရန္ လိုက္လံႏိႈးေဆာ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
လွည္းတန္းတြင္ ေနထိုင္သူတဦးက “စေနေန႔ ညေန (၆) နာရီခြဲေလာက္က လမ္းထဲမွာ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔လွည့္ၿပီးေအာ္တယ္။ ေနာက္ထပ္ (၃၆) နာရီအတြင္း မုန္တိုင္းႀကီးတခု ၀င္ႏိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုက္ေၾကညာတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။
ထုိသုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း မုန္တိုင္းသတိေပး ႏႈိးေဆာ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရန္ကုန္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မုန္တိုင္း၀င္ရန္ ရိွ မရိွ၊ မိုးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒ ၫႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာနသို႔ ေခတ္ၿပိဳင္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သည္။
တာ၀န္ခံေျဖဆိုသူက ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ အေနာက္အလယ္ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ မုန္တိုင္းငယ္သည္ ပိုမိုအားေကာင္းလာၿပီး ေျမာက္အေရွ႕ယြန္းယြန္းသုိ႔ ဆက္လက္ေရြ႕ရွားေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ (၃၆) နာရီအတြင္း အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ကမ္းေျခႏွင့္ ၎ႏွင့္ဆက္စပ္ေနသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ၀င္ေရာက္မည့္အေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခ်ဳိ႕ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းတို႔တြင္ မိုးႀကီးႏိုင္ေၾကာင္း ေျဖၾကားသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕တြင္ မုန္တိုင္း၀င္မည္ဆိုကာ အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားနွင့္ လိုက္လံေၾကညာေနျခင္းသည္ ၎တို႔မိုးေလ၀သဌာန၏ အေၾကာင္းၾကားခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း၊ မုန္တိုင္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ၎တို႔အေနျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖၾကားေနရေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္မ်ားက လုပ္ျခင္းျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း အဆိုပါ ေျဖၾကားသူက ေျပာသည္။
ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေၾကညာခ်က္ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားမွာ ေနအိမ္ေခါင္မိုးျပဳျပင္ျခင္း၊ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို လုံၿခံဳသည့္အေဆာက္အဦမ်ားျဖစ္သည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးေနအိမ္မ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း လုပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ေနာက္ေန႔ တနဂၤေႏြထုတ္ အစုိးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွ မုန္တိုင္းသည္ ေနာက္ (၃၆) နာရီအတြင္း အိႏၵိယႏွင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခကို ျဖတ္ၿပီး ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ၀င္ေရာက္မည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ တခ်ဳိ႕ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းတုိ႔တြင္ မိုးႀကီးမည္၊ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္တြင္ တနာရီမိုင္ (၄၀) ႏႈန္းခန္႔ ေလတိုက္ခတ္ႏိုင္သည္ဟုသာ ေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေၾကညာခ်က္အရ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူမ်ားက စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ နာဂစ္မုန္တိုင္း မတိုင္မီကာလႏွင့္ မုန္တိုင္းၿပီးကာလတြင္ မိုးေလ၀သဦးစီးဌာန၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို သုေတသနျပဳလုပ္ေနသည့္ ကုလသမဂၢလက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းတခုမွ ႏိုင္ငံျခားသားသုေတသီတဦးကမူ နအဖအာဏာပိုင္အဖြဲ႕၏ ယႏၱရားကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္သည္။
၎က “ အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြက တကယ္မုန္တိုင္း၀င္မယ့္ အေျခအေနျဖစ္ေပၚခဲ့တုန္းကေတာ့ ျပည္သူေတြကို တိတိက်က် အသိေပးဖို႔၊ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီေပးဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ မိုးေလ၀သသတင္းကိုေတာ့ မလုိအပ္ဘဲ သတင္းမွားေတြ ေပးေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ၿပီး တကယ့္မုန္တိုင္း ၀င္ေရာက္မယ့္အေျခအေနရိွရင္ ယုံၾကည္မႈမရိွေတာ့ဘဲ အသက္အိုးအိမ္ေတြ ဆုံး႐ႈံးမွာ စိုးရိမ္ရတယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္း နအဖစစ္အစိုးရ၏ မမွန္ မုန္တိုင္းႀကိဳတင္သတိေပးခ်က္ေၾကာင့္ ျပည္သူအမ်ား ထိတ္လန္႔ စိုးရိမ္ခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနၾကေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တိုဘာ (၂၅) ရက္ စေနေန႔ညေနႏွင့္ ညဘက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံး လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊ လွည္းတန္းစသည့္ ၿမိဳ႕နယ္တုိ႔တြင္ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္မ်ားက ေနာက္ထပ္ (၃၆) နာရီအတြင္း မုန္တိုင္းတခု ၀င္စရာရိွေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား သတိရိွရိွေနထိုင္ၾကရန္ႏွင့္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားၾကရန္ လိုက္လံႏိႈးေဆာ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
လွည္းတန္းတြင္ ေနထိုင္သူတဦးက “စေနေန႔ ညေန (၆) နာရီခြဲေလာက္က လမ္းထဲမွာ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔လွည့္ၿပီးေအာ္တယ္။ ေနာက္ထပ္ (၃၆) နာရီအတြင္း မုန္တိုင္းႀကီးတခု ၀င္ႏိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုက္ေၾကညာတယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။
ထုိသုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း မုန္တိုင္းသတိေပး ႏႈိးေဆာ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ရန္ကုန္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မုန္တိုင္း၀င္ရန္ ရိွ မရိွ၊ မိုးေလ၀သႏွင့္ ဇလေဗဒ ၫႊန္ၾကားမႈဦးစီးဌာနသို႔ ေခတ္ၿပိဳင္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သည္။
တာ၀န္ခံေျဖဆိုသူက ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ အေနာက္အလယ္ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ မုန္တိုင္းငယ္သည္ ပိုမိုအားေကာင္းလာၿပီး ေျမာက္အေရွ႕ယြန္းယြန္းသုိ႔ ဆက္လက္ေရြ႕ရွားေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ (၃၆) နာရီအတြင္း အိႏၵိယႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္ကမ္းေျခႏွင့္ ၎ႏွင့္ဆက္စပ္ေနသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ၀င္ေရာက္မည့္အေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အခ်ဳိ႕ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းတို႔တြင္ မိုးႀကီးႏိုင္ေၾကာင္း ေျဖၾကားသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းၿမိဳ႕နယ္အခ်ိဳ႕တြင္ မုန္တိုင္း၀င္မည္ဆိုကာ အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားနွင့္ လိုက္လံေၾကညာေနျခင္းသည္ ၎တို႔မိုးေလ၀သဌာန၏ အေၾကာင္းၾကားခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း၊ မုန္တိုင္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို ၎တို႔အေနျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖၾကားေနရေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္မ်ားက လုပ္ျခင္းျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း အဆိုပါ ေျဖၾကားသူက ေျပာသည္။
ရပ္ကြက္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေၾကညာခ်က္ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားမွာ ေနအိမ္ေခါင္မိုးျပဳျပင္ျခင္း၊ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းမ်ားကို လုံၿခံဳသည့္အေဆာက္အဦမ်ားျဖစ္သည့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးေနအိမ္မ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း လုပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ေနာက္ေန႔ တနဂၤေႏြထုတ္ အစုိးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မွ မုန္တိုင္းသည္ ေနာက္ (၃၆) နာရီအတြင္း အိႏၵိယႏွင့္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခကို ျဖတ္ၿပီး ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ၀င္ေရာက္မည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ တခ်ဳိ႕ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းတုိ႔တြင္ မိုးႀကီးမည္၊ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္တြင္ တနာရီမိုင္ (၄၀) ႏႈန္းခန္႔ ေလတိုက္ခတ္ႏိုင္သည္ဟုသာ ေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေၾကညာခ်က္အရ စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကသည့္ ျပည္သူမ်ားက စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ နာဂစ္မုန္တိုင္း မတိုင္မီကာလႏွင့္ မုန္တိုင္းၿပီးကာလတြင္ မိုးေလ၀သဦးစီးဌာန၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို သုေတသနျပဳလုပ္ေနသည့္ ကုလသမဂၢလက္ေအာက္ခံ အဖြဲ႔အစည္းတခုမွ ႏိုင္ငံျခားသားသုေတသီတဦးကမူ နအဖအာဏာပိုင္အဖြဲ႕၏ ယႏၱရားကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္သည္။
၎က “ အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြက တကယ္မုန္တိုင္း၀င္မယ့္ အေျခအေနျဖစ္ေပၚခဲ့တုန္းကေတာ့ ျပည္သူေတြကို တိတိက်က် အသိေပးဖို႔၊ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီေပးဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ မိုးေလ၀သသတင္းကိုေတာ့ မလုိအပ္ဘဲ သတင္းမွားေတြ ေပးေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ၿပီး တကယ့္မုန္တိုင္း ၀င္ေရာက္မယ့္အေျခအေနရိွရင္ ယုံၾကည္မႈမရိွေတာ့ဘဲ အသက္အိုးအိမ္ေတြ ဆုံး႐ႈံးမွာ စိုးရိမ္ရတယ္” ဟု ေျပာၾကားသည္။
အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာစစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိ ပိတ္ေတာ့မည္
NEJ/၂၈ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၈
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကကၾကည္း ႏုိ္င္ငံျခားေငြ ျပတ္လတ္ေနသည့္အတြက္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိ မၾကာခင္ ပိတ္ေတာ့မည္ဟု သံတမန္သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရသည္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိ ပိတ္ျပီး အာဆီယံႏုိင္မ်ားျဖစ္သည့္ စကၤာပူႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ၂ ႏုိင္ငံမွာသာ စစ္သံမႉးရုံး ဖြင့္ေတာ့မည္ဟု ရန္ကုန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာန အရာရွိတဦးကလည္း ေျပာသည္။ ကကၾကည္းအေနနွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြျပတ္ေနသည့္ျပင္ စစ္သံမွဴးမ်ားကုိ စိတ္မခ်သည့္အခ်က္သည္လည္း စစ္သံရုံးမ်ား ပိတ္ရသည့္အေျခအေန ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု သံတမန္အသုိင္းအ၀ုိင္းက ယူဆသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနမွာ ႏုိ္င္ငံျခားေငြ ျပတ္လတ္ေနသည့္အတြက္ အိႏၵိယႏွင့္ နီေပါႏုိင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာသံရုံးမ်ား ပိတ္ရမည့္ကိန္းဆုိက္ေနသည့္ သတင္းမ်ားထြက္ျပီး မၾကာခင္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိပိတ္ဖို႔ စစ္အစိုးရမွ စီစဥ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းအျပီးတြင္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဒုတိယ၀န္ၾကီး ဦးေက်ာ္သူ ဆားဗီယားႏုိင္ငံႏွင့္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔သြားေရာက္ျပီး ေငြေခ်းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဟု စုံစမ္းသိရသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကကၾကည္း ႏုိ္င္ငံျခားေငြ ျပတ္လတ္ေနသည့္အတြက္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိ မၾကာခင္ ပိတ္ေတာ့မည္ဟု သံတမန္သတင္းရပ္ကြက္က ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရသည္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိ ပိတ္ျပီး အာဆီယံႏုိင္မ်ားျဖစ္သည့္ စကၤာပူႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ၂ ႏုိင္ငံမွာသာ စစ္သံမႉးရုံး ဖြင့္ေတာ့မည္ဟု ရန္ကုန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာန အရာရွိတဦးကလည္း ေျပာသည္။ ကကၾကည္းအေနနွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြျပတ္ေနသည့္ျပင္ စစ္သံမွဴးမ်ားကုိ စိတ္မခ်သည့္အခ်က္သည္လည္း စစ္သံရုံးမ်ား ပိတ္ရသည့္အေျခအေန ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု သံတမန္အသုိင္းအ၀ုိင္းက ယူဆသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနမွာ ႏုိ္င္ငံျခားေငြ ျပတ္လတ္ေနသည့္အတြက္ အိႏၵိယႏွင့္ နီေပါႏုိင္ငံမ်ားရွိ ျမန္မာသံရုံးမ်ား ပိတ္ရမည့္ကိန္းဆုိက္ေနသည့္ သတင္းမ်ားထြက္ျပီး မၾကာခင္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားရွိ စစ္သံမႉးရုံးမ်ားကုိပိတ္ဖို႔ စစ္အစိုးရမွ စီစဥ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းအျပီးတြင္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဒုတိယ၀န္ၾကီး ဦးေက်ာ္သူ ဆားဗီယားႏုိင္ငံႏွင့္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔သြားေရာက္ျပီး ေငြေခ်းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဟု စုံစမ္းသိရသည္။
ဆရာေတာ္ဦးစာရိႏၵ၊ စာတေစာင္ႏွင့္ လျပည့္ေန႔ည ဘုရားပြဲ
ေမာင္သစ္ဦး
ေစ်းဆိုင္တန္း အားလံုးလိုလို ကက္ဆက္သံ၊ ဓာတ္စက္သံမ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ ဖြင့္ထားၾကသျဖင့္ ပြဲခင္းတခုလံုး ဆူညံလ်က္ရိွ၏။ ခေနာ္ခနဲ႔ တန္းလ်ားေပၚတြင္ ထုိင္ရသည္မွာ လဲမက်ေအာင္ထိန္းၿပီး ထိုင္ရ၏။ သည္ၾကားထဲ လယ္ကြက္ထဲတြင္ ကုလားဖ်ဥ္းထိုး ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္မို႔ ေျမႀကီးခဲ၊ ႐ိုးျပတ္ငုတ္တိုႏွင့္ ပတ္ၾကားအက္မ်ားေၾကာင့္ တန္းလ်ားမွာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေန၏။ ကိုယ္က ၿငိမ္ေအာင္ ထိုင္ ေပသည့္ေဘးခ်င္း ယွဥ္ထိုင္ၿပီး မုန္႔ဟင္းခါး စားေနသူႏွစ္ေယာက္က အၿငိမ္မေနၾက။ ျငဳပ္သီးထထည့္၊ ဟင္းရည္ထေတာင္းႏွင့္ ထိုင္လုိက္ထလိုက္ လုပ္သည့္အခါ က်ေနာ့္လက္ထဲက ဇြန္းမွာ ပါးစပ္ေပါက္၀တြင္ ယိမ္းထိုးလ်က္ရိွ၏။
လူတေယာက္ ... က်ေနာ့္ေက်ာကို ထိမီွကာ ရပ္လုိက္သည္။ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး ၾကည့္ေတာ့ ကရင္ အမ်ဳိးသားတေယာက္ကို ေတြ႔ရ၏။ ခါးတြင္ ေစာင္တထည္ပတ္လ်က္၊ ပုဆိုးတိုတို၊ အက်ၤ ီခပ္ႏြမ္းႏြမ္း။
"ဟား ... ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း"
သူက က်ေနာ္ႏွင့္ခြါကာ၊ ဆိုင္တံစက္ၿမိတ္တြင္ သြားရပ္ၿပီး ေစာင့္ေန၏။ က်ေနာ္က မုန္႔ဟင္းခါးဖိုး ရွင္းသည္။ တံစက္ၿမိတ္၀တြင္ ရပ္ေနသည့္ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းေဘးတြင္ ရပ္သည္။
"ခင္ဗ်ားတေယာက္ထဲ ပြဲခင္းထဲ ထြက္လာတာလား၊ တေယာက္ေယာက္ေတာ့ ေခၚလာမွေပါ့"
"ဘယ္မွမသြားပါဘူး။ မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ စားၿပီး လံုၿခံဳေရးတဲ ျပန္မွာပါ။ ေခၚလာရမွာလည္း အားနာလို႔ပါ"
"ဒါဆိုရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားဆီ ခဏလိုက္ခဲ့ဦးဗ်ာ။ ဆရာေတာ္ဘုရားက အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥတခု တိုင္ပင္စရာ ရိွတယ္ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ဳပ္ကို အေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ပြဲခင္းထဲက ထြက္ေတာ့ ေကာ္ဟဲရြာထိပ္တြင္ ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္း ျဖစ္ေန၏။ ပြဲသြားပြဲလာ လူတခ်ဳိ႕ က်ေနာ္တို႔ေဘးမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾက၏။ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကို အုပ္ၿပီးထိုးကာ ေရွ႕ကေလွ်ာက္၏။ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး အလင္းေရာင္မွာ တလံကြာကြာေလာက္အထိသာ ထိေရာက္၏။
ဖါးအံၿမိဳ႕နယ္၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး - KNU - စစ္ေရးတာ၀န္ခံ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းႏွင့္ က်ေနာ္ လူခ်င္းေတြ႔ဖူးသည္မွာ သုံးရက္သာလွ်င္ ရိွေသး၏။ ခႏၶာကိုယ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္၊ ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္၊ အသက္ ၅၀ ၀န္းက်င္ ကရင္လူမ်ဳိးတဦး။ စကားကို ေလလံုးကြဲ႐ံုမွ်သာ အသံႏွိမ့္္ၿပီး ေျပာတတ္သူ။
ဘုရားေက်ာင္း၀န္းထဲတြင္ မီးစက္ျဖင့္ မီးေခ်ာင္းမ်ား ထြန္းထား၏။ ေက်ာင္းမႀကီးေပၚတြင္မူ မီးေခ်ာင္းမ်ား မွိတ္ထားကာ၊ ေရနံဆီမီးခြက္တလံုးသာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ အနားကိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဦးစာရိႏၵႏွင့္ အျခားပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦး ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
"ဆရာေတာ္ဘုရား ... တပည့္ေတာ္ကို အေခၚခိုင္းတယ္ဆိုလို႔ပါဘုရား ..."
"ေအး၊ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီး။ က်ဳပ္ဆီကို ကင္းသမားကတဆင့္ စာတေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါ တိုင္ပင္ခ်င္လို႔ အေခၚခိုင္းလိုက္တာ"
ေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္ေနၾကသည့္ ရြာသားႏွစ္ဦးက လူစိမ္းျဖစ္သူ က်ေနာ့္ကို အကဲခတ္ေနၾက၏။ မိဆိုင္းေတာင္ေပၚဘုရား ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပေရးေကာ္မတီ လူႀကီးမ်ားျဖစ္မည္ဟု ယူဆမိ၏။
"ေအာ္ ... သတင္းေထာက္ ဒကာႀကီးပါ.. ပါလာတာကိုး။ ...အဆင္ေျပတာေပါ့။ က်ဳပ္ေတာ့ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ရမယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ပါဘူး။ ၀ိုင္းၿပီး စဥ္းစားၾကပါဦး"
ဆရာေတာ္ဘုရားက ၾကမ္းျပင္ေပၚက စာရြက္တရြက္ကို ယူကာ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း လက္ထဲသို႔ လႊဲေပးလုိက္၏။ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက မီးခြက္ကိုဆြဲယူကာ စာရြက္ကို ငံု႔ၿပီး ဖတ္၏။ အတန္ၾကာ ဖတ္ၾကည့္ၿပီးမွ က်ေနာ့္ဆီကို လႊဲေပး၏။ လက္ထဲေရာက္လာသည့္ စာရြက္ကိုကိုင္ကာ မီးခြက္အနားကို တိုးကပ္ၿပီး ဖတ္သည္။
၂၄.၃.၉၄
တပည့္ေတာ္ ႐ိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ဆရာေတာ္ဘုရား၏ လျပည့္ေန႔ည ဘုရားပြဲကို ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ဗီဒီယိုမ်ား ႐ိုက္ကူးၿပီး မွတ္တမ္း တင္ခ်င္ပါသည္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားအေနႏွင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ကို လာခြင့္ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ ကင္းသမား ႏွင့္အတူ ဖိတ္စာေလးတေစာင္ ေရးၿပီး ပို႔ေပးလိုက္ပါရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
(တပ္ခြဲမွဴး)
ခလရ (၄၂) ေ႐ႊအုပ္ေက်းရြာစခန္း
လက္ထဲက စာရြက္ကို ငံု႔ဖတ္ေနရင္းက တအံ့တၾသ ငိုင္ေနမိသည္။ က်ေနာ့္ထံက စကားကို နားစြင့္ေနၾကသည့္ ၀ိုင္းထိုင္သူမ်ားကိုပင္ ေမ့သြားရ၏။ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္ က်င္းပေရးေကာ္မတီ ဥကၠဌ ဆရာေတာ္ ဦးစာရိႏၵထံ နအဖ စစ္တပ္က ေရးပို႔သည့္ စာျဖစ္၏။
"ပဒိုကိုေလးဆီကိုေကာ အေခၚခိုင္းထားၿပီးၿပီလားဘုရာ့"
"ေခၚေတာ့ ေခၚခိုင္းထားတာပဲ ဒကာႀကီး။ အခုပဲ ရွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မယ္။ ပဒိုကိုေလးက ခ်က္ခ်င္း ထလိုက္လာရင္ေတာင္ တနာရီေလာက္ ၾကာဦးမယ္။ ပြဲက ကိုးနာရီမွာ ထြက္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္း စာျပန္ရင္လည္း ညဥ့္နက္မွ စာျပန္လို႔ မျဖစ္ဘူးမို႔လား။ ပဒိုကိုေလး မလာခင္ က်ဳပ္တို႔ဘာသာ က်ဳပ္တို႔ စဥ္းစားထားဖို႔လိုတာေပါ့"
နယ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ က်ေနာ့္အဖို႔ ပိုၿပီး စဥ္းစားရခက္၏။ က်ေနာ္က ခဏတျဖဳတ္ ေရာက္လာသည့္ အာဂႏၱဳဧည့္သည္။ ဘာတခုမွ် အကြ်မ္းတ၀င္ သိရိွထားသူမဟုတ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းႏွင့္တကြ တာ၀န္ရိွသူမ်ားအဖို႔လည္း စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရ ခက္ခဲလိမ့္မည္ဆိုသည္ကို က်ေနာ္သိ၏။
"ဆံုးျဖတ္ရခက္တာေတာ့ အမွန္ပဲ ဒကာႀကီးရ"
၀ိုင္းထိုင္ေနသူအားလံုး ၿငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းေနၾက၏။ အေတြးကိုယ္စီႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကရ၏။
"သူတို႔ေျပာသလို ဖိတ္လိုက္ရင္ေကာ တကယ္လာပါ့မလား။ တပည့္ေတာ္တို႔ဘက္က ဒီပြဲကို ေနာက္က အမာခံထားၿပီး က်င္းပတယ္ဆိုတာသိလို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ကလိတာမ်ားလားမွ မသိတာ။ စာထဲမွာ သူတို႔လည္းပဲ ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယို ႐ိုက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတာက၊ ေတာင္ေပၚဘုရားမွာ မေန႔တုန္းက ဗဟိုက အဖြဲ႔ေတြ တခ်ိန္လံုး ဗီဒီယို႐ိုက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ေနတာ သူတို႔သိလို႔ ဒီလိုလွမ္းၿပီး ေတာက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဘုရာ့"
ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း၏ စကားအေပၚ မည္သူမွ ႐ုတ္တရက္ သေဘာထား မေပးႏိုင္ၾက။ က်ေနာ္ကလည္း မ၀ံ့မရဲ၀င္ၿပီး အႀကံျပဳဖို႔ စဥ္းစားမိ၏။
"ဖိတ္စာပို႔ၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလား။ ပြဲခင္းထဲကို ဘယ္သူမွ လက္နက္ကိုင္ၿပီး၊ ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး မလာရဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ အမိန္႔ထုတ္တာဆိုေတာ့၊ ဒီေကာင္ေတြ လက္နက္မပါဘဲေတာ့ လာရဲမွာ မဟုတ္ဘူး ဘုရား။ လက္နက္ကိုင္ၿပီး လာလို႔ကလည္း မရဆုိေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ လာရဲမယ္ မထင္ဘူးဘုရာ့"
"ဒါလည္း မျဖစ္ေသးဘူး ဒကာႀကီးရဲ႕။ သူတို႔က လက္နက္ကိုင္ၿပီးပဲလာလာ၊ လက္နက္မပါဘဲနဲ႔ပဲ လာလာ၊ ပြဲခင္းထဲ သူတို႔လာၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ပြဲလည္းပ်က္မွာပဲ။ အကုန္ထြက္ေျပးၾကမွာပဲ။ အခုပဲ ၾကည့္ေလ။ သူတို႔က တညေနလံုး လက္နက္ႀကီးထုၿပီး အသံေပးေနတာ ဒကာႀကီးလည္း အၾကားပဲဟာ"
"ဖိတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဖိတ္သည္ျဖစ္ေစ ... တခုခုေတာ့ အေၾကာင္းျပန္ရမယ္နဲ႔ တူတယ္"
"အဲဒါေျပာတာေပါ့၊ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပန္ရမလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ရခက္လို႔ေပါ့"
"အေၾကာင္းမျပန္ဘဲ ဒီအတိုင္း ေနလိုက္ျပန္ရင္လည္း ပြဲၿပီးရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားကိုမ်ား သူတို႔က ျပႆနာ ရွာလာႏိုင္မလား"
"ဒါလည္း အတတ္မေျပာႏိုင္ဘူး သတင္းေထာက္ႀကီးရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ဒီလို စာလာပို႔တာကအစ သတင္း မေပါက္ၾကားရေအာင္ ပိတ္ထားရတယ္။ ေတာ္ၾကာ ပြဲပ်က္သြားမယ္မို႔လား"
က်ေနာ္က မီးခြက္ေဘးတြင္ ခ်ထားသည့္ စာရြက္ကိုယူကာ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္မိျပန္သည္။ စာ၏ ေအာက္ေျခ၌ တပ္ခြဲမွဴး၏အမည္ မပါေသာ္လည္း လက္မွတ္ထိုးထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ထိပ္တြင္ တပ္ခြဲ႐ံုးတံဆိပ္ ႐ိုက္ထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
"တပည့္ေတာ္က မသိလို႔၊ စိုးရိမ္လို႔ ေမးတာပါဘုရား။ တကယ္လို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဖိတ္္စာမပို႔ဘဲ ထားရင္ ဒီေကာင္ေတြ ပြဲခင္းထဲမ်ား လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ထုခ်င္ထုမလား မသိဘူးဘုရာ့"
"ေအး ... ဒါလည္း ေျပာလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ ဒကာႀကီးရာ။ ဒကာႀကီးေတာင္ မနက္က ပြဲလာတဲ့ ရြာသားတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာရေသးတယ္မို႔လား။ ဟို ... လက္မွာ လက္နက္ႀကီး က်ည္ဆံ ရွပ္ထိထားလို႔ ပတ္တီးစီးတဲ့ ဒကာေလ"
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္၏။ မနက္ပိုင္းက ေကာ္ဟဲရြာသို႔ ပြဲၾကည့္ရန္ ထြက္လာၾကသည့္ ေက်ာင္းရြာက ရြာသားတအုပ္ကို နအဖ စစ္တပ္က လမ္းမွျဖတ္တားၿပီး စစ္ေဆးတားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့၏။ ေၾကာက္လန္႔ကာ ထြက္ေျပးသည့္ ရြာသားမ်ားကို လက္နက္ႀကီးႏွင့္ လွမ္းပစ္၏။ လက္ေမာင္းတြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့သည့္ ရြာသားတဦးကို က်ေနာ္ သြားေတြ႔ခဲ့၏။ သတင္းယူခဲ့ရ၏။ ဒဏ္ရာမွာ ေသြးမတိတ္ေသး။ ကမၼေမါင္းေဆး႐ံုသို႔ သြားျပသင့္ေၾကာင္း က်ေနာ္က အႀကံျပဳေတာ့လည္း သည္လို ဒဏ္ရာမ်ဳိးႏွင့္ ၿမိဳ႕ကေဆး႐ံုတြင္ သြားမျပရဲဟု ဆို၏။ ရြာထဲက အရပ္ဆရာႏွင့္ပင္ ႀကိတ္ၿပီး ေဆးကုေနေလသည္။
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ ထိုင္ေနစဥ္ ေျခသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ခ႐ိုင္အတြင္းေရးမွဴး ပဒိုကိုေလးႏွင့္ ရြာသားႏွစ္ဦး ေရာက္လာသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
အခ်ိန္အတန္ၾကာဆက္ၿပီး အႀကိတ္အနယ္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၾကျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုး၌ နအဖ စစ္တပ္ထံ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမျပန္ဘဲ သည္အတိုင္း ပြဲကို က်င္းပသြားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ရြာႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းအထိ ပုန္းကင္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ခ်ထားၾကရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကရ၏။ အစစအရာရာ သတိႏွင့္ ျပင္ဆင္ထားၾကဖို႔ လံုၿခံဳေရး ကင္းသမားမ်ားကို မသိမသာ ႏႈိးေဆာ္ၾကရ၏။
ညဥ့္ ၂ နာရီ ထုိးသည္အထိ မည္သည့္ ထူးျခားမႈမွ မ႐ိွေသး။ လက္နက္ႀကီး ပစ္သံမ်ားကိုမူ နာရီ၀က္ တႀကိမ္မွ် ၾကားေနၾကရ၏။ ဆိုင္းသံတိတ္ခ်ိန္ႏွင့္ လက္နက္ႀကီးပစ္သံ ႀကံဳႀကိဳက္သြားပါက ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားမွာ အနည္းငယ္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ၾကရ၏။ ေခါင္းတဆန္႔ဆန္႔ႏွင့္ လည္ျပန္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ၾကရ၏။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္းသံမ်ား ျပန္လည္ ဆူညံလာသည့္အခါ ပြဲစင္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာျပန္လွည့္ၿပီး ပ်က္လံုးမ်ားကို တေ၀ါေ၀ါႏွင့္ သေဘာက်ေနၾကျပန္၏။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ပြဲခင္းထဲတြင္ လူစုကြဲေသာအခါက်မွ က်ေနာ္သည္လည္း လူအုပ္ႏွင့္ေရာကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းဘက္သို႔ ထြက္ခဲ့ရ၏။ ေက်ာင္းမႀကီးေအာက္က ကုတင္တလံုးရိွရာသို႔ အိပ္မႈံစံုမႊားႏွင့္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ကုတင္ေပၚတြင္ အဖိုးအိုတေယာက္ဟု ယူဆရသည့္ လူတေယာက္၊ ပုဆိုးၿခံဳကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ မိုးလင္းၿပီျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရၿပီဟု ပိုင္းျဖတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူ၏ ေဘးတြင္ပင္ ၀င္ၿပီး လွဲအိပ္လိုက္၏။
"ခင္ဗ်ား ... အခုမွ ျပန္လာတာလား"
မပီမသ ႏႈတ္ဆက္သံၾကားလို႔ ေခါင္းေထာင္ၿပီး ထၾကည့္မိသည္။ က်ေနာ့္ေဘးတြင္ ပုဆိုးၿခံဳၿပီး အိပ္ေနသည့္ "ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း" ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔လိုက္ရ၏။ စကားျပန္ေျပာမည္ဟု ရည္ရြယ္စဥ္ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကို ၾကည့္ေတာ့ သူက မ်က္လံုးမ်ားပိတ္ကာ ေဟာက္သံေပးၿပီး ျပန္လည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလေတာ့သည္္။
ေစ်းဆိုင္တန္း အားလံုးလိုလို ကက္ဆက္သံ၊ ဓာတ္စက္သံမ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ ဖြင့္ထားၾကသျဖင့္ ပြဲခင္းတခုလံုး ဆူညံလ်က္ရိွ၏။ ခေနာ္ခနဲ႔ တန္းလ်ားေပၚတြင္ ထုိင္ရသည္မွာ လဲမက်ေအာင္ထိန္းၿပီး ထိုင္ရ၏။ သည္ၾကားထဲ လယ္ကြက္ထဲတြင္ ကုလားဖ်ဥ္းထိုး ဆိုင္ဖြင့္ထားသည္မို႔ ေျမႀကီးခဲ၊ ႐ိုးျပတ္ငုတ္တိုႏွင့္ ပတ္ၾကားအက္မ်ားေၾကာင့္ တန္းလ်ားမွာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေန၏။ ကိုယ္က ၿငိမ္ေအာင္ ထိုင္ ေပသည့္ေဘးခ်င္း ယွဥ္ထိုင္ၿပီး မုန္႔ဟင္းခါး စားေနသူႏွစ္ေယာက္က အၿငိမ္မေနၾက။ ျငဳပ္သီးထထည့္၊ ဟင္းရည္ထေတာင္းႏွင့္ ထိုင္လုိက္ထလိုက္ လုပ္သည့္အခါ က်ေနာ့္လက္ထဲက ဇြန္းမွာ ပါးစပ္ေပါက္၀တြင္ ယိမ္းထိုးလ်က္ရိွ၏။
လူတေယာက္ ... က်ေနာ့္ေက်ာကို ထိမီွကာ ရပ္လုိက္သည္။ ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး ၾကည့္ေတာ့ ကရင္ အမ်ဳိးသားတေယာက္ကို ေတြ႔ရ၏။ ခါးတြင္ ေစာင္တထည္ပတ္လ်က္၊ ပုဆိုးတိုတို၊ အက်ၤ ီခပ္ႏြမ္းႏြမ္း။
"ဟား ... ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း"
သူက က်ေနာ္ႏွင့္ခြါကာ၊ ဆိုင္တံစက္ၿမိတ္တြင္ သြားရပ္ၿပီး ေစာင့္ေန၏။ က်ေနာ္က မုန္႔ဟင္းခါးဖိုး ရွင္းသည္။ တံစက္ၿမိတ္၀တြင္ ရပ္ေနသည့္ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းေဘးတြင္ ရပ္သည္။
"ခင္ဗ်ားတေယာက္ထဲ ပြဲခင္းထဲ ထြက္လာတာလား၊ တေယာက္ေယာက္ေတာ့ ေခၚလာမွေပါ့"
"ဘယ္မွမသြားပါဘူး။ မုန္႔ဟင္းခါးတပြဲ စားၿပီး လံုၿခံဳေရးတဲ ျပန္မွာပါ။ ေခၚလာရမွာလည္း အားနာလို႔ပါ"
"ဒါဆိုရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားဆီ ခဏလိုက္ခဲ့ဦးဗ်ာ။ ဆရာေတာ္ဘုရားက အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥတခု တိုင္ပင္စရာ ရိွတယ္ဆိုၿပီး ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ဳပ္ကို အေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ပြဲခင္းထဲက ထြက္ေတာ့ ေကာ္ဟဲရြာထိပ္တြင္ ေမွာင္ႏွင့္မည္းမည္း ျဖစ္ေန၏။ ပြဲသြားပြဲလာ လူတခ်ဳိ႕ က်ေနာ္တို႔ေဘးမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾက၏။ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကို အုပ္ၿပီးထိုးကာ ေရွ႕ကေလွ်ာက္၏။ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး အလင္းေရာင္မွာ တလံကြာကြာေလာက္အထိသာ ထိေရာက္၏။
ဖါးအံၿမိဳ႕နယ္၊ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး - KNU - စစ္ေရးတာ၀န္ခံ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းႏွင့္ က်ေနာ္ လူခ်င္းေတြ႔ဖူးသည္မွာ သုံးရက္သာလွ်င္ ရိွေသး၏။ ခႏၶာကိုယ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္၊ ျဖတ္ျဖတ္လတ္လတ္၊ အသက္ ၅၀ ၀န္းက်င္ ကရင္လူမ်ဳိးတဦး။ စကားကို ေလလံုးကြဲ႐ံုမွ်သာ အသံႏွိမ့္္ၿပီး ေျပာတတ္သူ။
ဘုရားေက်ာင္း၀န္းထဲတြင္ မီးစက္ျဖင့္ မီးေခ်ာင္းမ်ား ထြန္းထား၏။ ေက်ာင္းမႀကီးေပၚတြင္မူ မီးေခ်ာင္းမ်ား မွိတ္ထားကာ၊ ေရနံဆီမီးခြက္တလံုးသာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ အနားကိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ဦးစာရိႏၵႏွင့္ အျခားပုဂၢိဳလ္ႏွစ္ဦး ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
"ဆရာေတာ္ဘုရား ... တပည့္ေတာ္ကို အေခၚခိုင္းတယ္ဆိုလို႔ပါဘုရား ..."
"ေအး၊ ဟုတ္တယ္ ဒကာႀကီး။ က်ဳပ္ဆီကို ကင္းသမားကတဆင့္ စာတေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါ တိုင္ပင္ခ်င္လို႔ အေခၚခိုင္းလိုက္တာ"
ေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္ေနၾကသည့္ ရြာသားႏွစ္ဦးက လူစိမ္းျဖစ္သူ က်ေနာ့္ကို အကဲခတ္ေနၾက၏။ မိဆိုင္းေတာင္ေပၚဘုရား ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယဘုရားပြဲေတာ္ က်င္းပေရးေကာ္မတီ လူႀကီးမ်ားျဖစ္မည္ဟု ယူဆမိ၏။
"ေအာ္ ... သတင္းေထာက္ ဒကာႀကီးပါ.. ပါလာတာကိုး။ ...အဆင္ေျပတာေပါ့။ က်ဳပ္ေတာ့ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္ရမယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ပါဘူး။ ၀ိုင္းၿပီး စဥ္းစားၾကပါဦး"
ဆရာေတာ္ဘုရားက ၾကမ္းျပင္ေပၚက စာရြက္တရြက္ကို ယူကာ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း လက္ထဲသို႔ လႊဲေပးလုိက္၏။ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းက မီးခြက္ကိုဆြဲယူကာ စာရြက္ကို ငံု႔ၿပီး ဖတ္၏။ အတန္ၾကာ ဖတ္ၾကည့္ၿပီးမွ က်ေနာ့္ဆီကို လႊဲေပး၏။ လက္ထဲေရာက္လာသည့္ စာရြက္ကိုကိုင္ကာ မီးခြက္အနားကို တိုးကပ္ၿပီး ဖတ္သည္။
၂၄.၃.၉၄
တပည့္ေတာ္ ႐ိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ဆရာေတာ္ဘုရား၏ လျပည့္ေန႔ည ဘုရားပြဲကို ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ဗီဒီယိုမ်ား ႐ိုက္ကူးၿပီး မွတ္တမ္း တင္ခ်င္ပါသည္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားအေနႏွင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ကို လာခြင့္ျပဳမည္ဆိုလွ်င္ ကင္းသမား ႏွင့္အတူ ဖိတ္စာေလးတေစာင္ ေရးၿပီး ပို႔ေပးလိုက္ပါရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
(တပ္ခြဲမွဴး)
ခလရ (၄၂) ေ႐ႊအုပ္ေက်းရြာစခန္း
လက္ထဲက စာရြက္ကို ငံု႔ဖတ္ေနရင္းက တအံ့တၾသ ငိုင္ေနမိသည္။ က်ေနာ့္ထံက စကားကို နားစြင့္ေနၾကသည့္ ၀ိုင္းထိုင္သူမ်ားကိုပင္ ေမ့သြားရ၏။ ဗုဒၶပူဇနိယပြဲေတာ္ က်င္းပေရးေကာ္မတီ ဥကၠဌ ဆရာေတာ္ ဦးစာရိႏၵထံ နအဖ စစ္တပ္က ေရးပို႔သည့္ စာျဖစ္၏။
"ပဒိုကိုေလးဆီကိုေကာ အေခၚခိုင္းထားၿပီးၿပီလားဘုရာ့"
"ေခၚေတာ့ ေခၚခိုင္းထားတာပဲ ဒကာႀကီး။ အခုပဲ ရွစ္နာရီ ထိုးေတာ့မယ္။ ပဒိုကိုေလးက ခ်က္ခ်င္း ထလိုက္လာရင္ေတာင္ တနာရီေလာက္ ၾကာဦးမယ္။ ပြဲက ကိုးနာရီမွာ ထြက္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အက်ဳိးအေၾကာင္း စာျပန္ရင္လည္း ညဥ့္နက္မွ စာျပန္လို႔ မျဖစ္ဘူးမို႔လား။ ပဒိုကိုေလး မလာခင္ က်ဳပ္တို႔ဘာသာ က်ဳပ္တို႔ စဥ္းစားထားဖို႔လိုတာေပါ့"
နယ္ခံပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ က်ေနာ့္အဖို႔ ပိုၿပီး စဥ္းစားရခက္၏။ က်ေနာ္က ခဏတျဖဳတ္ ေရာက္လာသည့္ အာဂႏၱဳဧည့္သည္။ ဘာတခုမွ် အကြ်မ္းတ၀င္ သိရိွထားသူမဟုတ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းႏွင့္တကြ တာ၀န္ရိွသူမ်ားအဖို႔လည္း စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရ ခက္ခဲလိမ့္မည္ဆိုသည္ကို က်ေနာ္သိ၏။
"ဆံုးျဖတ္ရခက္တာေတာ့ အမွန္ပဲ ဒကာႀကီးရ"
၀ိုင္းထိုင္ေနသူအားလံုး ၿငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းေနၾက၏။ အေတြးကိုယ္စီႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကရ၏။
"သူတို႔ေျပာသလို ဖိတ္လိုက္ရင္ေကာ တကယ္လာပါ့မလား။ တပည့္ေတာ္တို႔ဘက္က ဒီပြဲကို ေနာက္က အမာခံထားၿပီး က်င္းပတယ္ဆိုတာသိလို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ကလိတာမ်ားလားမွ မသိတာ။ စာထဲမွာ သူတို႔လည္းပဲ ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယို ႐ိုက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတာက၊ ေတာင္ေပၚဘုရားမွာ မေန႔တုန္းက ဗဟိုက အဖြဲ႔ေတြ တခ်ိန္လံုး ဗီဒီယို႐ိုက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ေနတာ သူတို႔သိလို႔ ဒီလိုလွမ္းၿပီး ေတာက္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဘုရာ့"
ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း၏ စကားအေပၚ မည္သူမွ ႐ုတ္တရက္ သေဘာထား မေပးႏိုင္ၾက။ က်ေနာ္ကလည္း မ၀ံ့မရဲ၀င္ၿပီး အႀကံျပဳဖို႔ စဥ္းစားမိ၏။
"ဖိတ္စာပို႔ၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလား။ ပြဲခင္းထဲကို ဘယ္သူမွ လက္နက္ကိုင္ၿပီး၊ ယူနီေဖာင္း၀တ္ၿပီး မလာရဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ အမိန္႔ထုတ္တာဆိုေတာ့၊ ဒီေကာင္ေတြ လက္နက္မပါဘဲေတာ့ လာရဲမွာ မဟုတ္ဘူး ဘုရား။ လက္နက္ကိုင္ၿပီး လာလို႔ကလည္း မရဆုိေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ လာရဲမယ္ မထင္ဘူးဘုရာ့"
"ဒါလည္း မျဖစ္ေသးဘူး ဒကာႀကီးရဲ႕။ သူတို႔က လက္နက္ကိုင္ၿပီးပဲလာလာ၊ လက္နက္မပါဘဲနဲ႔ပဲ လာလာ၊ ပြဲခင္းထဲ သူတို႔လာၿပီဆိုတာ သိတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ပြဲလည္းပ်က္မွာပဲ။ အကုန္ထြက္ေျပးၾကမွာပဲ။ အခုပဲ ၾကည့္ေလ။ သူတို႔က တညေနလံုး လက္နက္ႀကီးထုၿပီး အသံေပးေနတာ ဒကာႀကီးလည္း အၾကားပဲဟာ"
"ဖိတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဖိတ္သည္ျဖစ္ေစ ... တခုခုေတာ့ အေၾကာင္းျပန္ရမယ္နဲ႔ တူတယ္"
"အဲဒါေျပာတာေပါ့၊ ဘယ္လို အေၾကာင္းျပန္ရမလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ရခက္လို႔ေပါ့"
"အေၾကာင္းမျပန္ဘဲ ဒီအတိုင္း ေနလိုက္ျပန္ရင္လည္း ပြဲၿပီးရင္ ဆရာေတာ္ဘုရားကိုမ်ား သူတို႔က ျပႆနာ ရွာလာႏိုင္မလား"
"ဒါလည္း အတတ္မေျပာႏိုင္ဘူး သတင္းေထာက္ႀကီးရဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ဒီလို စာလာပို႔တာကအစ သတင္း မေပါက္ၾကားရေအာင္ ပိတ္ထားရတယ္။ ေတာ္ၾကာ ပြဲပ်က္သြားမယ္မို႔လား"
က်ေနာ္က မီးခြက္ေဘးတြင္ ခ်ထားသည့္ စာရြက္ကိုယူကာ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္မိျပန္သည္။ စာ၏ ေအာက္ေျခ၌ တပ္ခြဲမွဴး၏အမည္ မပါေသာ္လည္း လက္မွတ္ထိုးထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ ထိပ္တြင္ တပ္ခြဲ႐ံုးတံဆိပ္ ႐ိုက္ထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။
"တပည့္ေတာ္က မသိလို႔၊ စိုးရိမ္လို႔ ေမးတာပါဘုရား။ တကယ္လို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားက ဖိတ္္စာမပို႔ဘဲ ထားရင္ ဒီေကာင္ေတြ ပြဲခင္းထဲမ်ား လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ထုခ်င္ထုမလား မသိဘူးဘုရာ့"
"ေအး ... ဒါလည္း ေျပာလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ ဒကာႀကီးရာ။ ဒကာႀကီးေတာင္ မနက္က ပြဲလာတဲ့ ရြာသားတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာရေသးတယ္မို႔လား။ ဟို ... လက္မွာ လက္နက္ႀကီး က်ည္ဆံ ရွပ္ထိထားလို႔ ပတ္တီးစီးတဲ့ ဒကာေလ"
ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္၏။ မနက္ပိုင္းက ေကာ္ဟဲရြာသို႔ ပြဲၾကည့္ရန္ ထြက္လာၾကသည့္ ေက်ာင္းရြာက ရြာသားတအုပ္ကို နအဖ စစ္တပ္က လမ္းမွျဖတ္တားၿပီး စစ္ေဆးတားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့၏။ ေၾကာက္လန္႔ကာ ထြက္ေျပးသည့္ ရြာသားမ်ားကို လက္နက္ႀကီးႏွင့္ လွမ္းပစ္၏။ လက္ေမာင္းတြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့သည့္ ရြာသားတဦးကို က်ေနာ္ သြားေတြ႔ခဲ့၏။ သတင္းယူခဲ့ရ၏။ ဒဏ္ရာမွာ ေသြးမတိတ္ေသး။ ကမၼေမါင္းေဆး႐ံုသို႔ သြားျပသင့္ေၾကာင္း က်ေနာ္က အႀကံျပဳေတာ့လည္း သည္လို ဒဏ္ရာမ်ဳိးႏွင့္ ၿမိဳ႕ကေဆး႐ံုတြင္ သြားမျပရဲဟု ဆို၏။ ရြာထဲက အရပ္ဆရာႏွင့္ပင္ ႀကိတ္ၿပီး ေဆးကုေနေလသည္။
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ ထိုင္ေနစဥ္ ေျခသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ခ႐ိုင္အတြင္းေရးမွဴး ပဒိုကိုေလးႏွင့္ ရြာသားႏွစ္ဦး ေရာက္လာသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
အခ်ိန္အတန္ၾကာဆက္ၿပီး အႀကိတ္အနယ္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးၾကျပန္သည္။ ေနာက္ဆံုး၌ နအဖ စစ္တပ္ထံ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမျပန္ဘဲ သည္အတိုင္း ပြဲကို က်င္းပသြားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ရြာႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းအထိ ပုန္းကင္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ခ်ထားၾကရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကရ၏။ အစစအရာရာ သတိႏွင့္ ျပင္ဆင္ထားၾကဖို႔ လံုၿခံဳေရး ကင္းသမားမ်ားကို မသိမသာ ႏႈိးေဆာ္ၾကရ၏။
ညဥ့္ ၂ နာရီ ထုိးသည္အထိ မည္သည့္ ထူးျခားမႈမွ မ႐ိွေသး။ လက္နက္ႀကီး ပစ္သံမ်ားကိုမူ နာရီ၀က္ တႀကိမ္မွ် ၾကားေနၾကရ၏။ ဆိုင္းသံတိတ္ခ်ိန္ႏွင့္ လက္နက္ႀကီးပစ္သံ ႀကံဳႀကိဳက္သြားပါက ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားမွာ အနည္းငယ္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ၾကရ၏။ ေခါင္းတဆန္႔ဆန္႔ႏွင့္ လည္ျပန္တၾကည့္ၾကည့္ ျဖစ္ၾကရ၏။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္းသံမ်ား ျပန္လည္ ဆူညံလာသည့္အခါ ပြဲစင္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာျပန္လွည့္ၿပီး ပ်က္လံုးမ်ားကို တေ၀ါေ၀ါႏွင့္ သေဘာက်ေနၾကျပန္၏။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ပြဲခင္းထဲတြင္ လူစုကြဲေသာအခါက်မွ က်ေနာ္သည္လည္း လူအုပ္ႏွင့္ေရာကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းဘက္သို႔ ထြက္ခဲ့ရ၏။ ေက်ာင္းမႀကီးေအာက္က ကုတင္တလံုးရိွရာသို႔ အိပ္မႈံစံုမႊားႏွင့္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ကုတင္ေပၚတြင္ အဖိုးအိုတေယာက္ဟု ယူဆရသည့္ လူတေယာက္၊ ပုဆိုးၿခံဳကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ မိုးလင္းၿပီျဖစ္သျဖင့္ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရၿပီဟု ပိုင္းျဖတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသူ၏ ေဘးတြင္ပင္ ၀င္ၿပီး လွဲအိပ္လိုက္၏။
"ခင္ဗ်ား ... အခုမွ ျပန္လာတာလား"
မပီမသ ႏႈတ္ဆက္သံၾကားလို႔ ေခါင္းေထာင္ၿပီး ထၾကည့္မိသည္။ က်ေနာ့္ေဘးတြင္ ပုဆိုးၿခံဳၿပီး အိပ္ေနသည့္ "ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း" ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔လိုက္ရ၏။ စကားျပန္ေျပာမည္ဟု ရည္ရြယ္စဥ္ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္းကို ၾကည့္ေတာ့ သူက မ်က္လံုးမ်ားပိတ္ကာ ေဟာက္သံေပးၿပီး ျပန္လည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလေတာ့သည္္။
Sr. General Than Shwe’s Second Daughter has made 200 Million dollars by selling Burma’s land to Chinese tycoons
Burma has been under a military dictatorship for about 40 years. This makes it one of the poorest nations in Asia. The average household income is only 10 USD per month. Along with the dictatorship CORRUPTION has rooted itself everywhere, earlier this year General Soe WIn - Prime Minister of military junta government declared the CLEAN GOVERNMENT policy and started cleaning with Burma’s most corrupted civil service department ” Custom Department” followed by actions on “Traffic Police Department” of Burma, also believed to be one of the most corrupted department in Burma. And it is also rumored that the third target will probably be the “Justice Department”
BUT “were the DIRTY hands can CLEAN?”
First week of January, 2007. The second daughter of Sr. General Than Shwe (head of Junta) have made deal with Wang Xiaohua, Chairman and Zeng Guang’an, President of Guangxi Liugong Industrial Investment Co. Ltd of Guangxi Liugong Group- CHINA, over Nanning Overseas Chinese Investment Zone (China-ASEAN economic park).
Nanning Oversea Chinese Investment Zone is established to attract the investments from ten ASEAN countries including Burma, to attract the ASEAN countries, Chinese Government offered 40 Acres of 30 years granted lands (Free of Charge) to all Asean Countries and 400 millions dollars soft loan for each land to carry out the development.
The deal was simple, Than Shwe’s daughter transfer the 30 years ownership of the (40 Acres) land which is belongs to Burma to Guangxi Liugong Group, Liugong Group claimed 400 million dollars soft loan from China bank and share or bribe 50% which is 200 million dollar to Than Shwe’s daughter.
But to legalized the deal Than Shwe’s daughter forced to brought in the local GO-NGO (Government Organized- Non Government Organization) name UMF-CCI (Union of Myanmar Federation of - Chambers of Commerce and Industry) into the deal, she ordered UMF-CCI to formed joint company with Liugong Group of China which is later named Golden Land East Asia Development Co. Ltd. Then the legalization process was done within one week (which usually took about year for normal business companies)
This information was disclosed by senior officials from Ministry of Trade who is loyal to his country (who must remained extremely anonymous), he said “who do they think they are ? (Than shew family) to do whatever they want with the properties that belongs to the state not to them”
Burma, also known as Myanmar, is ruled by a military junta which suppresses almost all dissent and wields absolute power in the face of international condemnation and sanctions. The Junta is lead by Senior General Than Shwe who is chief of army and also heads the SPDC, the body of 12 senior generals that oversees the running of the country and makes the key decisions. The generals and the army stand accused of gross human rights abuses, including the forcible relocation of civilians and the widespread use of forced labour, which includes children. The Junta has been widely accused by NGOs for its corruption which is ranked top five in the world.
Source
BUT “were the DIRTY hands can CLEAN?”
First week of January, 2007. The second daughter of Sr. General Than Shwe (head of Junta) have made deal with Wang Xiaohua, Chairman and Zeng Guang’an, President of Guangxi Liugong Industrial Investment Co. Ltd of Guangxi Liugong Group- CHINA, over Nanning Overseas Chinese Investment Zone (China-ASEAN economic park).
Nanning Oversea Chinese Investment Zone is established to attract the investments from ten ASEAN countries including Burma, to attract the ASEAN countries, Chinese Government offered 40 Acres of 30 years granted lands (Free of Charge) to all Asean Countries and 400 millions dollars soft loan for each land to carry out the development.
The deal was simple, Than Shwe’s daughter transfer the 30 years ownership of the (40 Acres) land which is belongs to Burma to Guangxi Liugong Group, Liugong Group claimed 400 million dollars soft loan from China bank and share or bribe 50% which is 200 million dollar to Than Shwe’s daughter.
But to legalized the deal Than Shwe’s daughter forced to brought in the local GO-NGO (Government Organized- Non Government Organization) name UMF-CCI (Union of Myanmar Federation of - Chambers of Commerce and Industry) into the deal, she ordered UMF-CCI to formed joint company with Liugong Group of China which is later named Golden Land East Asia Development Co. Ltd. Then the legalization process was done within one week (which usually took about year for normal business companies)
This information was disclosed by senior officials from Ministry of Trade who is loyal to his country (who must remained extremely anonymous), he said “who do they think they are ? (Than shew family) to do whatever they want with the properties that belongs to the state not to them”
Burma, also known as Myanmar, is ruled by a military junta which suppresses almost all dissent and wields absolute power in the face of international condemnation and sanctions. The Junta is lead by Senior General Than Shwe who is chief of army and also heads the SPDC, the body of 12 senior generals that oversees the running of the country and makes the key decisions. The generals and the army stand accused of gross human rights abuses, including the forcible relocation of civilians and the widespread use of forced labour, which includes children. The Junta has been widely accused by NGOs for its corruption which is ranked top five in the world.
Source
Subscribe to:
Posts (Atom)