ျမန္မာ့ အိုင္တီမ်ဳိးဆက္သစ္က စစ္အစိုးရကို အံတုေနၾကျခင္း

ရဲနည္

လံုျခံဳေရးရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကို သယ္ေဆာင္လာသည့္ ထရပ္ကားတစီးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ အင္တာနက္ကဖီးတခုေရွ႔သို႔ ရပ္လာခဲ့ သည္။ ရဲမ်ားက အင္တာနက္ဆိုင္ထဲသို႔ ေျပး၀င္လာၾကၿပီး၊ ကြန္ျပဴတာ အသံုးျပဳေနၾကသူမ်ားကိုလည္း "လက္ေျမႇာက္ထား" ဟု ေအာ္ဟစ္သတိေပးလာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ကြန္ျပဴတာ ဖန္သားျပင္တခုခ်င္းကို လိုက္၍စစ္ေဆးၾကည့္သည္။ ကြန္ျပဴတာသံုးေနသူမ်ားက မည္သည့္ကိစၥကို ၾကည့္ရႈေနၾကေၾကာင္းကိုလည္း ရဲမ်ားက ေမးျမန္းခဲ့ၾကသည္။


အကယ္၍ တစံုတေယာက္က ဂ်ီေတာ့ခ္ (G-talk) ဟု ေခၚသည့္ အင္တာနက္မွတဆင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆို ခ်က္ခ်င္း သတင္းေပး ပို႔ႏိုင္သည့္ ပရိုဂရမ္မ်ဳိး အသံုးျပဳေနသည္ ဆိုပါက ပို၍ ေမးျမန္းခံရဖြယ္ ရွိသည္။ " မင္းက ဘယ္သူနဲ႔ ခ်က္ (chat) ေနတာလဲ" "မင္းနဲ႔ ခ်က္ေနတဲ့သူေတြက ဘယ္မွာေန ၾကတာလဲ" စသျဖင့္ ေမးျမန္းခံရႏိုင္သည္။ အကယ္၍ မွားယြင္းေျဖဆို မိပါက၊ သကၤာ မကင္းရွိခံရပါက ဖမ္းဆီးခံရႏိုင္ေသာ အႏၱရာယ္ပင္ ရွိေနေသးသည္။

ဤသို႔ျမင္ကြင္းမ်ဳိးက ယခုတေလာ ရန္ကုန္ရွိ အင္တာနက္ကဖီးဆိုင္မ်ားတြင္ မၾကာခဏ ဆိုသလို ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရသည္။ ယေန႔လို ေခတ္မ်ဳိးတြင္ နည္းပညာကၽြမ္းက်င္သူ လူငယ္အမ်ားက ဂ်ီေတာ့ခ္ျဖင့္ အေ၀းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုၾကသည္။ ေဖ့စ္ဘုတ္ (Facebook)၊ ဟိုက္ဖိုက္ (Hi5)၊ ဖရင့္စတား (Friendster) ကဲ့သို႔ေသာ လူမႈဆက္သြယ္ေရး ကြန္ရက္မ်ားကို သံုး၍ မိတ္ဖြဲ႔ ဆက္သြယ္ေန ၾကသည္။ ပိတ္ဆို႔ထားသည္ကို ေက်ာ္ခြ၍ ျပည္ပေန ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ား၏ အင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ဖတ္ၾကသည္။ ထိုမွ်မက စစ္အစိုးရက ပိတ္ဆို႔ထားသည့္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ပေရာက္ဆီ ဆာဗာ (proxy servers) မ်ားသံုး၍ မည္သို႔ ေက်ာ္ခြၾကည့္ရႈႏိုင္သည္ကိုလည္း အခ်င္းခ်င္း သတင္းဖလွယ္ ေနၾကေသးသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ သံဃာတို႔၏ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး စတင္ခ်ိန္မွစ၍ အင္တာနက္မ်ားေၾကာင့္ မိမိတို႔ စဥ္းစားၾကံဆပံု ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၾကသည္။ စစ္အစိုးရက ပိတ္ဆို႔အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ အထီးက်န္တံခါးပိတ္ထားသည့္ ႏိုင္ငံတြင္ လူတို႔ အပန္း ေျဖရန္၊ ဆက္သြယ္ႏိုင္ရန္ ပံုစံသစ္ရလာေစခဲ့သည္။ အင္တာနက္ေၾကာင့္ လူအခ်င္းခ်င္းေလဟာနယ္တြင္း မိတ္ဖြဲ႔ဆက္ သြယ္ႏိုင္ၾကသည့္ virtual community ေခၚ အသိုက္အ၀န္းတခု ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ့ၿပီး၊ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပေျပာဆိုခြင့္ အတြက္ အခင္းအက်င္း ေနရာအသစ္မ်ားလည္း ရလာေစခဲ့သည္။

"ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ (ေရႊ၀ါေရာင္) အေရးေတာ္ပံုကေတာ့ ဒစ္ဂ်စ္နယ္ ကြန္ရက္ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာေတြက ဘယ္လိုထိေရာက္ တဲ့ အခန္းက႑ကေန အက်ဳိးျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတာ လံုး၀ သက္ေသျပသလိုက္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲတခုပဲ" သုေတသီတဦးျဖစ္သည့္ မရီဒါးလ္ ေခ်ာင္ဒရီ (Mridul Chowdhury) က "ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၌ အင္တာနက္၏ အခန္းက႑" အမည္ရွိ သူ၏ သုေတသနစာတမ္း၌ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။ ဤစာတမ္းက ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္ အင္တာနက္ႏွင့္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းဆိုင္ရာ ဘာ့က္မင္း စင္တာ (Berkman Center for Internet and Society, Harvard University) အတြက္ ျပဳစုေလ့လာထားသည့္ ျဖစ္ရပ္ေလ့လာခ်က္ စာတမ္းတခုအျဖစ္ ေရးသားတင္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလက တက္ႂကြ၍ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၾကသူ ျမန္မာလူငယ္မ်ားက လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားႏွင့္ ဒစ္ဂ်စ္ တယ္ ကင္မရာမ်ားကို လက္နက္သဖြယ္သံုး၍၊ အင္တာနက္မွတဆင့္ အခ်င္းခ်င္းႏွင့္ ျပင္ပကမၻာသို႔ ဆက္သြယ္၍ သတင္း ေပးပို႔ခဲ့ၾကၿပီး စစ္အစိုးရကို အံတုခဲ့ၾကသည္။ စစ္အစိုးရဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ခဲ့ၾကသည္။

ယခင္ႏွစ္က ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္မ်ားဦးေဆာင္ေသာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳၾကသူ မ်ားက အေၾကာင္းအရာ စာသားမ်ား၊ အသံဖိုင္မ်ား၊ ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ားေပးပို႔၍ ႏိုင္ငံအတြင္း မည္သို႔မည္ပံု ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို တင္ျပ သတင္းေပးပို႔ခဲ့ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ သတင္းမ်ားေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကို ႏိုင္ငံတကာက အာရံုစိုက္လာၾကၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာသတင္းမီဒီယာႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဘီဘီစီ၊ စီအန္အန္၊ အယ္လ္ ဂ်ာဇီးရား စသျဖင့္တို႔ ကလည္း အေလးထား ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ စစ္အစိုးရ၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားစြာ က ျပစ္တင္ရႈံ႔ခ်ခဲ့ၾကပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိုင္တီ (IT) မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားက နည္းပညာစြမ္းျပခြင့္ ရခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး စစ္အစိုးရက စက္တင္ ဘာဆႏၵျပပြဲမ်ားကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းေတာ့မည့္ အခ်ိန္၊ အင္တာနက္မ်ားကို လံုး၀ပိတ္ခ်လိုက္သည့္ကာလတိုင္ သူတို႔က စြမ္းစြမ္းတမံ စြမ္းေဆာင္၍ သတင္းမ်ား တင္ေပးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရက ေဟာ့ေမးလ္ (Hotmail)၊ ရဟူး (Yahoo)၊ ဂ်ီေမးလ္ (Gmail) စသည့့္ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကို ၎၏ ျပည္သူမ်ား အသံုးျပဳခြင့္မရွိေအာင္ ပိတ္ပင္ထားပါသည္။ စစ္အစိုးရကို ေ၀ဖန္ေဖာ္ျပေနၾကသည့္ ျပည္ပေနျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ၏ ၀က္ဘ္ဆိုက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား၊ ဘေလာ့မ်ားကိုလည္း ၾကည့္ရႈမရႏိုင္ေအာင္လည္း ပိတ္ပင္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ အင္တာနက္ကဖီးမ်ားက ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ အေျချပဳထားေသာ ပေရာက္ဆီဆာဗာမ်ားသံုး၍ စစ္အစိုးရက မည္မွ် ပိတ္ပင္ထားထား ေက်ာ္လႊား ၾကည့္ရႈႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာလူငယ္မ်ားကလည္း သူတို႔ ဖမ္းဆီးခံရႏိုင္သည္၊ ေထာင္ခ်ခံရႏိုင္သည္၊ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပမ္းခံရႏိုင္သည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ အထူးသျဖင့္ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ေရးသူမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပင္ပကမၻာက သိရွိ ႏိုင္ေစရန္ သတင္းမ်ား စြန္႔စား၍ ဆက္လက္ေရးသား ေပးပို႔ခဲ့ၾကပါသည္။ သတင္းဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာတိုးတက္ေန သည့္ ေခတ္တြင္ သူတို႔က အင္တာနက္ကို လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပေရးသားခြင့္အတြက္ အသံုးခ်ႏိုင္ေသာ ေနရာတခုအျဖစ္ ေကာင္းေကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့မ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆို ဆက္သြယ္ႏိုင္သည့္ ခ်က္ရြမ္း (chat rooms) မ်ားတြင္ အထူးတက္ႂကြစြာ လႈပ္ရွား၍ သတင္းမ်ားဖလွယ္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ျပည္တြင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေရးႀကီးကိစၥမ်ားကို ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ခဲ့ၾကသည္။

စစ္အစိုးရက ဤအေၾကာင္းကို သိျမင္လာပံုရပါသည္။ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး အလြန္ တႏွစ္အၾကာကာလတြင္ အင္တာ နက္ကဖီးမ်ားက ရဲမ်ား ပိုက္စိတ္တိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ေထာက္လွမ္းရမည့္ ေနရာျဖစ္လာခဲ့သည္။ အသံုးျပဳေနသည့္ သူမ်ား ၾကည့္ရႈေနၾကသည့္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကိုလည္း ၅ မိနစ္လွ်င္တႀကိမ္ ရယူသိမ္းဆည္းထားရန္လည္း အင္တာနက္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ မ်ားကို ဖိအားေပးခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ရယူထားသည့္ပံုမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားထံ ပံုမွန္ေပးပို႔ရန္ ညႊန္ၾကားလာခဲ့ သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔လယ္ရွိ အင္တာနက္ကဖီးဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာျပသည္မွာ ေဒသခံအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ရဲေထာက္လွမ္းေရးမ်ား က ဆိုင္သို႔ အင္တာနက္လာေရာက္ အသံုးျပဳၾကသည့္သူမ်ား၏ ကိုယ္ေရးအခ်က္ အလက္မ်ားကို ေပးရမည္ဟု အမိန္႔ ထုတ္ ေတာင္းဆိုထားသည္ဟု ေျပာျပသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ အင္တာနက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္မ်ားႏွင့္ အသံုးျပဳၾကသူမ်ား အဆိုအရ စက္တင္ဘာလလယ္ပိုင္းမွစ၍ အင္တာနက္ႏႈန္း မွာ သိသိသာသာ ေႏွးေကြးသြားခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ႀကီးေလးသည့္ ဓါတ္ပံု၊ ဗီဒီယို စသကဲ့သို႔ေသာဖိုင္မ်ား အပ္လုပ္ (upload) လုပ္ ေပးပို႔ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာျပၾကသည္။

ဤအခ်ိန္တြင္ပင္ ျပည္ပေန ျမန္မာမ်ား ထုတ္လႊင့္ေနၾကသည့္၊ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ ေအာ္စလိုၿမိဳ႔အေျခစိုက္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာ့ အသံ (DVB) ၀က္ဘ္ဆိုက္ႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ နယူးေဒလီအေျခစိုက္ မဇၥ်ိမသတင္းဌာန ၀က္ဘ္ဆိုက္တို႔ကို ဇူလိုင္လက DDoS နည္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ နည္းပညာအရ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကည့္ရႈမရႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ ေနခဲ့ၾကရပါသည္။

တဖန္ ၀က္ဘ္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို DDoS နည္းျဖင့္ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို စက္တင္ဘာလတြင္ ထပ္မံေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကျပန္ၿပီး၊ ဧရာ ၀တီ အြန္လိုင္းမဂၢဇင္း၊ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာအသံ (DVB) ႏွင့္ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ ေခတ္ၿပိဳင္သတင္းစာ ၀က္ဘ္ဆိုက္ မ်ားကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ျပန္သည္။ မဇၥ်ိမသတင္းဌာန၏ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ cross-site scripting နည္းျဖင့္ ဖ်က္ဆီးဟက္ (hack) လုပ္ခဲ့ၿပီး ၾကည့္ရႈအသံုးျပဳ မရႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။

ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႔ အေျခစိုက္ အလြတ္သတင္းေထာက္ ဘရိုင္ယန္ မက္ကာတန္ (Brian McCartan) အဆိုအရမူ လူအမ်ား ဆက္ သြယ္အသံုးျပဳႏိုင္သည့္ ဖိုရမ္ ၂ ခုျဖစ္သည့္ မစ္စထရီ ဇီလီယံ (Mystery Zillion)ႏွင့္ ပလန္းနက္ ျမန္မာ (Planet Myanmar) တို႔ကိုလည္း လြန္ခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လတြင္ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရၿပီး ၾကည့္ရႈမရဘဲ ပိတ္ထားခဲ့ၾကရသည္ဟု ဆိုပါ သည္။ ဤဖိုရမ္ ၂ ခုတြင္ စစ္အစိုးရ ပိတ္ဆို႔ထားသည့္ အင္တာနက္ကို မည္သို႔ ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည္ဆိုသည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ အျခား သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားလည္း ေဖာ္ျပထားျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ပံု ရပါသည္။

သို႔ေသာ္လည္း အင္တာနက္သည္ သာမာန္အသံုးျပဳ ေနသူမ်ားသာမက၊ စစ္အစိုးရကိုလည္း ၾသဇာသက္ေနေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္အမ်ားက ေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကပါသည္။

"လူေသဆံုးရမႈကို လက္ခံဖြယ္ မရွိပါ။ သို႔ေသာ္လည္း အင္တာနက္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ား ေၾကာင့္ အစိုးရ မ်ားက အရပ္သားဆႏၵျပသူမ်ားကို အင္အားသံုးအေရးယူ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ရန္ တနည္းတဖံု ျဖစ္လာေစႏိုင္ပါသည္" ဟု ေခ်ာင္ဒရီက ေရးပါသည္။

သူက ေထာက္ျပရာတြင္ ၁၉၈၈ ျပည္လံုးကၽြတ္ အေရးေတာ္ပံုကာလက ဆႏၵျပသူေပါင္း ၃,၀၀၀ ေက်ာ္ သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရ ေသာ္လည္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေခ်မႈန္းမႈတြင္ ေသဆံုးသူ အေရအတြက္က လြန္စြာ ေလွ်ာ့နည္းခဲ့ပါသည္။ တရား၀င္ ကိန္းဂဏန္း ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ ၃၁ ဦးသာ ရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။

"အင္တာနက္ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္မႈေတြ ပိုရွိေနၿပီလို႔ ခံစားလာရေစတာကေတာ့ ၀မ္းေျမာက္ စရာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔ အင္အားသံုးဖို႔ကိစၥေတြမွာ ပိုလို႔ ထိန္းသိမ္းရတာေတြ ျဖစ္လာေစပါလိမ့္မယ္" ေခ်ာင္ဒရီက ေျပာပါသည္။