မင္းသက္ရွင္၊
ခုရက္အတြင္း ျမန္မာနိုင္ငံက စိတ္မသက္သာစရာ ကမာၻ႔အံ့ဖြယ္ တရားစီရင္မႈေတြအေၾကာင္း ဖတ္ေနရပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဥပေဒအေၾကာင္း ဘာတစ္လံုးမွ ပညာရပ္က်က် မသိပါဘူး။ Common Sense ေလာက္ပါပဲ။ ေရွ႕ေနေတြကို ဖမ္းဆီးတာက စျပီး အေတာ္ ဘဝင္မက် ျဖစ္မိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးကတည္းကေနလာတာ ဥပေဒတို႔ ဘာတို႔ဆိုတာ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မႈနဲ႔ တစ္ကြက္လွည့္လို႔ရတာ၊ ေငြနဲ႔ေပါက္ျပီး လုပ္လို႔ရတာဆိုတာေတာ့ စာေတြ႔မဟုတ္ဘဲ ငါေတြ႔ေတြ ၾကံဳဖူးလို႔ ႐ိုးေနပါျပီ။
က်ေနာ္လည္း ဘဝေတာ္ေတာ္စံုခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆန္ဂိုေဒါင္တစ္ခုလံုး ေရာင္းစားတဲ့လူက ဘာမွ မျဖစ္ဘဲ ကိုယ္က ၾကားထဲက ဆန္အိတ္ ေရတြက္ဖို႔ တာလီ အေပးမွာ တပတ္ရိုက္ခံရလို႔ ဆန္တစ္အိတ္ေလး စာရင္းလြဲလို႔ ျပည္သူပိုင္ပစၥည္းအလြဲ သံုးစားမႈနဲ႔ ေထာင္က်မလို ၾကံဳရပါေသးတယ္။
စစ္ကိုင္းတံတားမွာ ကုန္တင္ကားေတြ ျဖတ္ဖို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ တန္ခ်ိန္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညသန္းေခါင္မွာ ဂိတ္ကလူေတြကို ပိုက္ဆံေပးျပီး ျဖတ္တဲ့ကုန္ကားေတြဟာ တစ္ညလံုးမစဲဘူး။ တစ္ရက္ေတာ့ က်ဳပ္က ထံုးစံအတိုင္း ပိုက္ဆံသြားျပီး လာဘ္ထိုးတယ္။ သြားတာပဲ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနျပီ။ အဲဒီညက်မွ “ဟာ အဲလို မလုပ္နဲ႔ေလ၊ ဟိုမွာ စည္းကမ္းခ်က္ ေရးထားတာ ဖတ္ဦး”တဲ့။ (အဲဒီေန႔က ဂိတ္သမားေတြရဲ့ ေနာက္မွာ စစ္ေဆးေရး ဝင္ျပီး ထိုင္ေနတာ က်ဳပ္ကမသိဘူး)။ က်ဳပ္က စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ “ဒီလိုပဲ ခင္ဗ်ားတို႔ ပိုက္ဆံယူျပီး ေပးျဖတ္ေနတာ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနျပီ” ျပီး စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေျပာထည့္လိုက္တယ္။ တာဝန္က်တဲ့ ဂိတ္သမားက မ်က္လံုးမ်က္ဆန္ျပဴးျပီး အျပင္ထြက္လာတယ္။ က်ဳပ္ကို ပုခံုးဖက္ျပီး စည္းကမ္းခ်က္ ဆိုင္းဘုတ္ဆီ ဆြဲေခၚသြားတယ္။ စစ္ေဆးေရးေရွ႕မွာ က်ဳပ္က အမွန္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမွာ စိုးလို႔ဆိုတာ ဦးေလးေတြ သြားရွင္းမွ သိရတယ္။
ေနာက္ၾကံဳရတာ တစ္ခု ေျပာဦးမယ္။ သစ္ေတာလိုက္ လက္ညႇိဳးထိုးေရာင္းတဲ့ ခ႐ိုနီေတြ၊ စစ္တပ္နာမည္ခံျပီး သစ္ခိုးခုတ္တဲ့ ကုမၸဏီေတြက်ေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္၊ ဘာဓမ ညာဓမဘြဲ႔ေတြရျပီး ေတာထဲကေန မီးဆိုက္ဖို႔ ထင္းတစ္ထမ္းခ်ဳိင္လာတဲ့ အဖိုးၾကီးက သစ္ခိုးခုတ္မႈနဲ႔ ေထာင္က်တာ ေတြ႕ဖူးတယ္။ သူထမ္းလာတဲ့ သစ္ကလည္း အေတာ္မ်ားတာကိုး။ လက္တျပန္စာေလာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တရားမႈကို အလြန္ျမတ္ႏိုးေသာ တရားသူၾကီးက သစ္ခိုးမႈနဲ႔ ခ်တာပဲ။
ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန လူသတ္မႈ၊ ကားတိုက္မႈမွာ တရာခံျခင္း လူလဲတာေတြလည္း မ်က္ျမင္ၾကံဳတဲ့လူေတြကတဆင့္ ၾကားဖူးတယ္။ တရားခံအစစ္က သူေဌးသား၊ လူၾကီးသားသမီးဆိုေတာ့ တရားခံကို ေငြပံုေပးျပီး ဝယ္ၾကပါတယ္။ ခုလည္း ကိုယ္က ဥပေဒေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ နားမလည္ေသာ္လည္း တရားခြင္ အခ်ီအခ်ျဖစ္ပံု၊ ေရွ႕ေနေတြ အဖမ္းခံရတာေတြ ေစာင့္ဖတ္ေနပါတယ္။ တရားခံေတြကို လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔အညီ ႐ံုးမထုတ္တာေတြ၊ တရားစီရင္ခ်က္ခ်ပံု အဆီအေငၚမတည့္တာေတြ၊ ဖင္ေရာက္ေခါင္းေရာက္ သက္ေသထြက္ဆို ခ်က္ေတြ၊ စာအိတ္နဲ႔႔ ခ်ိတ္ပိတ္ျပီး တရားသူၾကီးေတြဆီ လာတယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔ခ်မွတ္မႈေတြ၊ ေျပာရရင္ သာမာန္လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ဘဝင္က်စရာ မရွိပါဘူး။ လက္လွမ္းမီသေလာက္ ဖတ္႐ႈၾကည့္ေတာ့လည္း (အာဏာရွင္ စနစ္လႊမ္းမိုးေသာ တ႐ုတ္အပါအဝင္ ႏိုင္ငံဆိုးေတြမွအပ) ဘယ္ ႏိုင္ငံမွာမွ မၾကားဖူးတဲ့ ဟာေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ႏွစ္ ၂၀၊ ၆၅ ႏွစ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ဥပေဒအထက္မွာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ႏိုင္သူေတြ ရွိေနေၾကာင္း ျမင္ေတြ႔ေနသမွ်ေတာ့ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ ဥပေဒစနစ္အေပၚ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ အားကိုးမဲ့ျခင္း ဆိုေသာ ခံစားမႈေတြသာ ျဖစ္ေပၚမိေၾကာင္း။
No comments:
Post a Comment