စြာက်ယ္
ေနျပည္ေတာ္မွာ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။ ဟာ ဘာေတြ႐ႈပ္တာလဲ။ ေနျပည္ေတာ္မွာလူေတြ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။ ၾကပ္ေျပးလို႔ ေခၚတဲ့ေဒသက ရြာေတြကိုဖယ္ၿပီး လမ္းေတြေဖာက္၊ တိုက္ေတြေဆာက္၊ ရန္ကုန္က လူေတြေရာက္လာလို႔ လူေတြ႐ႈပ္ကုန္ၿပီလို႔ေျပာတာ၊ ဘယ္လိုလူေတြလဲ။ အမ်ား သိတဲ့ အတိုင္း ရန္ကုန္က ဝန္ထမ္းလူေတြေပါ့။ မလာခ်င့္ လာခ်င္၊ မေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္းခ်င္နဲ႔ ေရာက္လာၾကတာ၊ ေျပာင္းလာၾကတာ။
ညေန႐ံုးဆင္းခ်ိန္မွာ ႐ံုးဖယ္ရီကားေတြက ၾကပ္ေျပးၿမိဳ႕မေစ်းမွာ ေစ်းဝယ္ဖို႔ နာရီဝက္ ကားရပ္ ေစာင့္ေပးတယ္။ အဲဒီမွာ ဌာနဆိုင္ရာဝန္ထမ္းေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု၊ ဌာနအစံု ေတြ႕ရတယ္။ အစိမ္းႏု၊ အစိမ္းရင့္၊ အဝါႏုအဝါရင့္၊ အနီႏု အနီရင့္၊ အျပာႏု အျပာရင့္စတဲ့ စိမ္းဝါနီျပာေရာင္ စံုျဖာတဲ့ ယူနီေဖာင္း အေရာင္္အဆင္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕မေစ်းရဲ႕ သားငါးနဲ႔ ကုန္စိမ္းေစ်းတန္း၊ စားစရာေရာင္းတဲ့ မုန္႔ဆိုင္ေတြမွာ နာရီဝက္အတြင္း ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးၿပီး အခ်ိန္မီ အလုအယက္ဝယ္ျခမ္းရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ။
ေဟ့လူ… ဒီျမင္ကြင္းကို ဘယ္လိုျမင္သလဲေမးေတာ့ ရန္ကုန္က ဟုိ… ေျမာက္ဥကၠလာ၊ ေတာင္ဥကၠလာနဲ႔လွည္းတန္း၊ ကမာရြတ္၊ စမ္းေခ်ာင္းနဲ႔ၾကည့္ျမင္တိုင္အျပင္ ပုဇြန္ေတာင္၊ သာေကတနဲ႔ ဒဂံုေတာင္/ေျမာက္ပါ မက်န္ အဲ့ဒီၿမိဳ႕နယ္အစံုမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ဝန္ထမ္းေတြကို ရန္ကုန္ကေန ကန္ထုတ္လိုက္လို႔ ဒီကို စုၿပံဳၿပီး ေရာက္လာၾကတာ။ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ လုပ္ၾက၊ ကိုင္ၾက၊ ေစ်းဝယ္ၾကနဲ႔ သြားစရာ၊ စားစရာ၊ နားစရာက ဒီၿမိဳ႕မေစ်းပဲရိွတာ။ ဌာနေပါင္းစံုက အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ အမ်ိဳးသားေတြ၊ အသိမိတ္ေဆြေတြ၊ မျမင္ဖူးတဲ့သူေတြ၊ ျမင္ဖူးတဲ့သူေတြ၊ မသိေသးတဲ့လူေတြ၊ သိဖူးတဲ့လူေတြ၊ ေတြ႕ၾက၊ ျမင္ၾက၊ ေျပာၾက၊ ဆိုၾက၊ ႏႈတ္ဆက္ၾကနဲ႔ ရန္ကုန္က ဒုကၡသည္အစံု လာဆံုတဲ့ဒီေနရာ ၾကပ္ေျပးၿမိဳ႕မေစ်း၊ ဒီေနရာမွာ လူေတြ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။
အဲ… ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ကို ေရာက္လို႔မွ မၾကာေသးဘူး ထပ္႐ႈပ္ကုန္ျပန္ၿပီ။ ဘာေတြ ႐ႈပ္ဦးမွာလဲ၊ ဇာတ္လမ္းေတြ ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။ ႐ႈပ္လား၊ မ႐ႈပ္လား ေဟာ… ၾကည့္ပါဦး။ ေနျပည္ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီက ႐ံုးအမိန္႔ထုတ္ရပါၿပီ။ ဘာလို႔ ဒီအမိန္႔ထုတ္ရတာလဲ လို႔ေမးေတာ့ ဟို… ဟို… တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးထံ ဝန္ထမ္းအပ်ိဳေတြဆီက တိုင္စာေရာက္လို႔တဲ့။ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာ ဝန္ထမ္းမိသားစုအေဆာင္ေတြမွာ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳေတြ၊ ဝန္ထမ္းမိသားစုေတြ၊ လူလြတ္ေတြေရာၿပီး အခန္းေနရာခ်ထားေပးလို႔ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳေတြနဲ႔ လူလြတ္ေတြရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေပါ့။ လူလြတ္ဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာလဲ။ ဟာဗ်ာ… လူလြတ္ဆိုတာ ဇနီးမယားကို ရန္ကုန္မွာထားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသား။ ဒီမွာ တေယာက္တည္း လြတ္လပ္ေနတဲ့လူ၊ လြတ္ေနတဲ့လူ၊ လူလြတ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီလိုပဲ အမ်ိဳးသမီးေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ခင္ပြန္းေယာက်္ားကို ရန္ကုန္မွာ ထားခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီး လူလြတ္၊ ဘယ္လို႐ႈပ္ကုန္ၾကတာတုန္း။
ဘယ္လို႐ႈပ္ကုန္တာတုန္းလို႔ေမးရင္ေတာ့ မေျဖတတ္ဘူးဗ်ာ။ လူပ်ိဳအပ်ဳိ၊ အမ်ိဳးသားလူလြတ္၊ အမ်ိဳးသမီးလူလြတ္၊ အဲ…ေလးပြင့္ဆိုင္ေတာ့ လြတ္ခ်င္သလို လြတ္ေနၾကမွာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ… အခ်ိဳ႕က ထမင္းလခေပးစားရင္း အသြားအလာမ်ားၾကသတဲ့။ ဒီေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ဗိုလ္မႉးႀကီး သိန္းၫြန္႔ဆိုတဲ့ လူက ကိုယ္တိုင္လက္မွတ္ထိုးၿပီး (၁၄.၇.၂ဝဝ၈) ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ ဝဝ၈/ဝ၈/နပတ (မတဝ) နဲ႔ ထုတ္တဲ့ ႐ံုးအမိန္႔စာ အဲဒီအမိန္႔စာမွာ… အေၾကာင္းအရာက ေနျပည္ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီနယ္ေျမရိွ အစိုးရအိမ္၊ အိမ္ခန္းတြင္ေနထိုင္ခြင့္ရရိွသူမ်ား လိုက္နာရန္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ထပ္မံျဖည့္စြက္ျခင္းတဲ့။ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲရဲ႕လမ္းၫႊန္ခ်က္ အရဆိုၿပီး အခ်က္ (၄) ခ်က္ကို ထပ္မံျဖည့္စြက္ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။
အရပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ နံပါတ္ (၁) အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းမွာ အပ်ိဳလူပ်ဳိမ်ားအျပင္ လူလြတ္ေတြပါ မေနရေတာ့ဘူးတဲ့။ နံပါတ္ (၂) အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းမွာေနတဲ့ အမ်ိဳးသားဝန္ထမ္းေတြက မိသားစုမေခၚလို႔ရိွရင္ အိမ္ေထာင္သည္လိုင္းထဲမေနရဘူး၊ လူပ်ိဳလိုင္းလည္းမေနရဘူးတဲ့။ အျပင္မွာ မိမိအစီအစဥ္နဲ႔ ငွားရမ္းေနရမယ္တဲ့။
ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးေတြက်ေတာ့ မိသားစုမေခၚရင္ ဘယ္လိုေနရမယ္လို႔ေတာ့မပါဘူး။ နံပါတ္ (၃) အခ်က္က ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမွာ ႐ံုးခန္းဖြင့္တာတို႔၊ မူႀကိဳဖြင့္တာတို႔၊ က်ဴရွင္ဖြင့္တာတို႔ မလုပ္ရဘူးတဲ့။ အဲဒီ နံပါတ္ (၃) အခ်က္က အပိုထည့္လိုက္တဲ့သေဘာပါ။
အဓိက နံပါတ္ (၁) နဲ႔ နံပါတ္ (၂) အခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါက ေစာေစာကေျပာတဲ့ လူေတြ ႐ႈပ္ကုန္ၿပီဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ဟန္႔လိုက္တဲ့အဓိပၸာယ္ပဲ။ က်ေနာ္တို႔ လူပ်ိဳေတြကို အပ်ိဳေဆာင္ မသြားပါဘူးလို႔ ဒီေန႔႐ံုးခန္းမွာ ခံဝန္လက္မွတ္ထိုးရတယ္။ ကဲေနၾကတဲ့ လူလြတ္ေတြၾကေတာ့ မပါဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ဒီလို႐ံုးအမိန္႔စာ ထုတ္ရတာျဖစ္မွာေပါ့လို႔ ႐ံုးေတြမွာ ေျပာသံၾကားရျပန္တယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကိုၾကည့္ရင္ အပ်ိဳလူပ်ဳိေတြ၊ လူလြတ္ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ဒါမွမဟုတ္၊ အိမ္ေထာင္သည္ လိုင္းသားလိုင္းသူေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေနလို႔ ခြဲထုတ္တဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ။ အပ်ဳိလူပ်ဳိေတြကို မေျပာလိုေပမယ့္ ေစာေစာက ေျပာတဲ့လူလြတ္ေတြ၊ ေတာ္ေတာ္ကဲတဲ့ အမ်ိဳးသားဖိုးကဲေတြေနမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဇနီးမယားကို ရန္ကုန္မွာထား၊ ေနျပည္ေတာ္ၾကပ္ေျပးမွာ တေယာက္တည္း လြတ္လပ္ေနတဲ့လူ၊ လြတ္ေနတဲ့လူ၊ လူလြတ္ဆိုတဲ့ လူေတြကို ႀကိမ္းေမာင္းလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလူလြတ္လူကဲေတြက ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ေရာက္စက က်န္ခဲ့တဲ့ဇနီးမယားေတြဆီ၊ အလွ်ဳိအလွ်ဳိ ႐ံုးပိတ္ရက္မွာ လွစ္ကနဲလွစ္ကနဲျပန္ၾကတာ။ ေဟာ… ၾကာလာေတာ့ စရိတ္ကုန္၊ ဇလံုပြန္းလာၿပီေလ။ အဲဒီေတာ့ စရိတ္အကုန္မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ ေနျပည္ေတာ္မွာပဲ ဇလံုပြန္းၾကတာေနမွာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္… အဲဒါေၾကာင့္ '“ေနျပည္ေတာ္မွာ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ” လို႔ ေျပာတာကိုး။
အဲ… ေနာက္ဆံုးနံပါတ္ (၄) အခ်က္ကေတာ့ အမိန္႔ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို မလိုက္နာရင္ မင္းတို႔တေတြ တိုက္ခန္းကဖယ္ၾကတဲ့။ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ ဒူ… ဝူ… ဝူ… ဝူ။
No comments:
Post a Comment