ေဂ်ာ္ေထာ
"ဦးလူမုန္းကို သမီးယူမယ္၊ မယားငယ္အျဖစ္ပဲ သတ္မွတ္ေပးပါ၊ ေရႊေငြမေပးနဲ႕၊ အဝတ္ အစားလည္းမဝယ္ေပးနဲ႕၊ သမီးမွာရွိတဲ့ အဝတ္နဲ႔ပဲအဆင္ေျပေအာင္ ဝတ္မယ္၊ ဦးလူမုန္း တစ္ေယာက္ပဲ ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ သမီးကိုလာေတြ႕ပါ၊ အဲဒီလိုေျပာၿပီး ရွိခိုးေတာင္းပန္တယ္၊ သူလက္မခံဘူး" ကြမ္းတျမံဳ႕ျမဳ႕ံဝါးေနရင္္း သူမေျပာျပသည္။
သူမကေတာ့ တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွ ထားဝယ္အမ်ဳိးသမီး ခင္ခင္ (နာမည္ရင္းမ ဟုတ္) ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ဳိင္တြင္အလုပ္လုပ္ရန္ ပြဲစားအကူအညီျဖင့္ လာရာမွ အခန္းတစ္ခန္း တြင္ အပိတ္ခံရၿပီး အလုပ္ရွာပြဲစားေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ၄င္းတို႕အေပါင္းအပါတစ္စု၏ အဓမၼမုဒိမ္းျပဳ က်င့္ျခင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံရျခင္းေၾကာင့္ သူမကို တရားဝင္ မယားငယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ ပြဲစားတစ္ဦးကို ေတာင္းပန္ခဲ့ပုံကို ျပန္လည္ေျပာျပျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာခ်ဳိင္ၿမိဳ႕ ထိုင္းယူနီယံကုမၸဏီမွ အလုပ္သမားမ်ားေနသည့္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းတြင္ (၅) ရက္အၾကာ အပိတ္ခံရသည့္ ကာလအတြင္း ငရဲက်ေနသည္ႏွင့္မျခားဟု ေျပာသည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထို (၅) ရက္အေတာအတြင္း တစ္ေန႕လၽွင္ အနည္းဆုံး တစ္ႀကိမ္ မုဒိမ္းက်င့္ ျခင္းကို ခံရသည္ဟု ဆိုသည္။ တစ္ေန႕လၽွင္ တစ္ေယာက္တည္းျဖင့္ ႏွစ္ႀကိမ္လာၿပီး မုဒိမ္းက်င့္ ျခင္း၊ တစ္ရက္တည္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္လာၿပီး အဓမၼျပဳတာကိုလည္း ခံခဲ့ရသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
"အခုမွ စိတ္နည္းနည္းခ်မ္းသာလာတယ္၊ ဟိုအခန္းထဲမွာ အပိတ္ခံရတဲ့အခ်ိန္ဆို ငရဲလိုပဲ" ဟု သူမကို ေတြ႕သည့္အခ်ိန္တြင္ ေလွာင္ပိတ္ခံထားရသည့္ေနရာမွ ထိုင္းလူမႈအဖြဲ႕အစည္းွတစ္ဖြဲ႕ ျဖစ္ေသာ ရတ္ (က္) ထိုင္းအဖြဲ႕က ကယ္ထုတ္လာၿပီး ၎တို႔႐ုံးတြင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားျခင္းျဖစ္ သည္။
ရက္ (က္) ထိုင္း၏နယ္ေျမတာဝန္ခံ ဦးေအာင္မင္းက မိန္းမတစ္ဦး၏ ဖုန္းဆက္သတင္းေပးမႈ ေၾကာင့္ စက္တင္ဘာလကုန္ မနက္ (၇) နာရီတြင္ ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕မွ ထိုင္းပုလိပ္တို႕က ပြဲစား (၄) ဦး ကိုဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ခင္ခင္ကို ကယ္ထုတ္လာသည္ဟု ေျပာသည္္။
ဦးေအာင္မင္းက မဟာခ်ဳိင္တြင္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတို႕ကို ပြဲစားကတမ်ဳိး၊ အလုပ္သမားခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကို မတရားျပဳသည့္ကိစၥကို မၾကာခဏ ၾကားေနရသည္။ သို႕ေသာ္ အမ်ားစုမွာ ဒီအတိုင္းသာ တိတ္ဆိတ္ေနၾကၿပီး၊ အနည္းက်ည္းမ်ွသာ ၄င္းတို႕အဖြဲ႕သို႕လာၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ လာေရာက္တိုင္ၾကားသည့္လူမ်ားသာ ၄င္းတို႕က ကူညီႏိုင္ သည္။ အမႈမ်ားစုမွာ ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္သည့္အမႈက မ်ားသည္ဟု ေျပာသည္။ သူမ၏ အမႈမွာ အလိုမတူထိန္းခ်ဳပ္္ထားမႈ၊ ေရာင္းစားမႈ၊ အုပ္စုအ လိုက္မုဒိမ္းက်င့္မႈတို႔ျဖစ္ သည္ဟု ေျပာပါသည္။
ရက္ (က္) ထိုင္းအဖြဲ႕အတြက္ အမႈလိုက္ေပးေနေသာ ေရွ႕ေနက ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေအာက္ တိုဘာ လအထိကို အဖြဲ႕ကိုလာတိုင္သည့္ မုဒိမ္းမႈ (၃၀) ခန္႕ရွိမည္ဟု ဆိုပါသည္။
ခင္ခင္အမႈလိုက္ေရွ႕ေနမွ ေဆးစစ္ထားသည့္အေျဖထြက္လာပါက ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ သူမဘယ္ ႏွစ္လအၾကာ ေနရမည္ကို ခန့္မွန္းႏိုင္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ ၄င္းအမႈကိုလည္း ႐ုံးတင္ထားဆဲ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာပါသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္မေနလိုေတာ့ဘဲ မိဘဆီကိုသာ ျပန္ခ်င္သည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုသည္။ သူမ အျဖစ္က မိဘႏွင့္မိသားစု၏ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းမႈကို မၾကည့္ရက္သည့္အတြက္ မိမိလုပ္ အားခ ဝင္ ေငြျဖင့္ ကူညီခ်င္သည့္အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဟာခ်ဳိင္တြင္ အလုပ္လုပ္ရာမွ ရက္သတၲပတ္ (၂) ပတ္အတြင္း ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကဳံရပါသည္၊၊ ထိုရက္သတၲ (၂) ပတ္အတြင္း (၂) ရက္လုံး အလိုမတူ အဓမၼျပဳျခင္းသာခံရၿပီး ထမင္းမစားရသည့္ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႕ အႏွိပ္ ခန္းဟုေခၚသည့္ ျပည့္တန္ဆာ႐ုံတြင္ ဘတ္ (၅၀၀၀) တစ္ခါ၊ ဘန္ေကာက္ ၿမဳိ႕တြင္ အိမ္ေဖာ္အျဖစ္ ဘတ္ (၄၀၀၀) တစ္ခါ ေရာင္းစားခံရသည္ဟု ကြမ္းဝါးေနရင္းမွ ေနာက္ထပ္ ကြမ္းတစ္ယာကို ပါးစပ္ထဲထည့္ငုံရင္း ခင္ခင္က ေျပာသည္။
ေအာက္တိုဘာ ၁၂ ရက္ေန႕ မနက္ (၄) နာရီတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ မဟာခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ ထိုင္းယူနီယံ ကုမၸဏီတြင္ အလုပ္လုပ္ၾကသည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားေနသည့္ တိုက္ခန္းသို႔ေရာက္ၿပီး မိနစ္ပိုင္းအၾကာတြင္ လူမုန္းဟုေခၚသည့္ ပြဲစား၏ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္းကို ခံရသည္ဟု ခင္ခင္က ဆိုပါသည္။
"မနက္ (၄) နာရီ အဲဒီအခန္းကိုေရာက္ေတာ့ သမီးတို႕ ေရေသာက္မုန္႔စားၾကတယ္၊ ဟို (ေကာ့ေသာင္းျမန္မာနယ္စပ္) ကေန (ေအာက္တိုဘာ ၁၁ ရက္) မနက္ (၆) နာရီကထြက္ လာတာ ဘာမွလည္း မစားရဘူး၊ သမီးက လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ေအာင္ဆိုၿပီး ေရခ်ဳိး လိုက္တယ္၊ အဲဒီမွာ ဦးလူမုန္းက ကေလးမအိပ္ဖို႕ ေစာင္လာယူတဲ့၊ သမီးသြားယူေတာ့ သူ သမီးကိုဆြဲခ်တယ္၊ ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး သမီးကို မုဒိမ္းက်င့္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆို သမီးသူငယ္ခ်င္းက မုန္႕စားၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး၊ မနက္မိုးလင္းေတာ့ နယ္စပ္ကေနေခၚလာတဲ့ ကင္းမႊန္ ဆိုတဲ့လူ ေရာက္လာတယ္၊ သမီးသူ႕ကို ေျပာျပတယ္၊ သူဂ႐ုမစိုက္ဘူး" ဟု ဆိုသည္။ အသက္ (၃၀) ဝန္းက်င္ရွိ လူမုန္းသည္ သူမတို႕ (၂) ဦးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။
ခင္ခင္၏ ေျပာျပခ်က္အရ သူမ၏သူငယ္ခ်င္း (၁၄) ႏွစ္အရြယ္မိန္းကေလးကိုလည္း ကင္း မႊန္၊ လူမုန္းတို႕က မုဒိမ္းက်င့္လိုက္ေသးသည္ဟု ဆိုပါသည္။
"ကင္းမႊန္ေရာက္တဲ့ေန႕မွာ လူမုန္းက စားစရာမုန္႕သြားဝယ္မယ္၊ သမီးကို လိုက္ခဲ့ဆိုၿပီး ေခၚ သြားတယ္၊ အဲဒီအနီးနားမွာပဲ၊ လမ္းေလ်ွာက္ရင္း လူမုန္းကဖုန္းေျပာေနတယ္၊ မုန္႕ဝယ္ၿပီး သမီးအရင္အိမ္ျပန္ႏွင့္မယ္လို႕ေျပာေတာ့ လူမုန္းက မေပးသြားဘူး၊ သမီးသူငယ္ခ်င္း အတြက္ စိတ္ပူတယ္၊ လူမုန္းသမီးကို အတင္းတားတယ္၊ သမီးမုန္႕ေတြပစ္ၿပီး အတင္းျပန္လာတယ္၊ အခန္းေရာက္ေတာ့ သမီးသူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္၊ ကင္းမႊန္က သူ႕ကို အဲဒီလို လုပ္တယ္ေပါ့"။ ထို႕ေနာက္ သူမတို႕ (၂) ဦးကို လူစုခြဲလိုက္သည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
၎ေနာက္ ေအာက္တိုဘာ (၁၃) ရက္ေန႕တြင္ ကိုေဇာ္ဟုေခၚသည့္ လူက ၂ ႀကိမ္၊ (၁၄) ရက္ ေန႕တြင္ လူမုန္းက ၁ ႀကိမ္၊ (၁၅) ရက္ေန႕တြင္ ထမင္းပို႕ေယာင္ေဆာင္သည့္ ကိုယ္ခႏၶာဝဝႏွင့္ အမ်ဳိးသားက မနက္ပိုင္းတြင္ (၁) ႀကိမ္၊ ကိုေဇာ္က (၁) ႀကိမ္၊ ယင္းညေနတြင္လည္း ကိုယ္ ခႏၶာဝဝႏွင့္လူမွ ေနာက္ထပ္ (၁) ႀကိမ္လာေရာက္ မုဒိမ္းက်င့္ရာတြင္ ေမ့ခ်င္သလိုလိုေတာင္ ျဖစ္သြားသည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာပါသည္။ ေနာက္တေန႕တြင္ လူမုန္းက အဓမၼက်င့္ဖို႕ ၾကံေနစဥ္ မွာပင္ လူတစ္ေယာက္က တံခါးလာေခါက္ၿပီး သူမကို အျပင္ထုတ္ေခၚသြားၿပီး မဟာခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ရွိ အႏွိပ္ခန္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ပို႕ပါသည္။ ၎ဆိုင္ရွင္က သူမေရွ႕တြင္ပင္ လူမုန္းကို ဘတ္ေငြ (၅၀၀၀) ေပးလိုက္သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
"နာမည္ကသာ အႏွိပ္ခန္း တကယ္ေတာ့ အဲဒါဖာဆိုင္ပဲ၊ သမီးကို အဲဒီမွာ (၂) ရက္ထား ၿပီးဟို အခန္းကို ျပန္ေခၚသြားတယ္၊ အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ စိုးပိုင္ဆိုတဲ့လူ (အသက္ ၄၀) ေက်ာ္ ေလာက္) က လာေစာ္ကားတယ္၊ အကူအညီေတာင္းရမယ့္လူကလည္းမရွိ၊ အခန္းနဲ႕ မတိမ္းမ ရိမ္းမွာ သူတို႕ေစာင့္ေနတယ္၊ ထြက္ေျပးလို႕လည္းမရ" ဟု ဆိုသည္။
အႏွိပ္ခန္းဟု ေခၚသည့္ ျပည့္တန္ဆာဆိုင္ကျပန္လာၿပီး (၃) ရက္အၾကာတြင္ ခင္ခင္ကို မဟာ ခ်ဳိင္ၿမဳိ႕ရွိ ဆြယ္ဆန္းဟုေခၚသည့္ ေနရာကိုေခၚသြားၿပီး ထားဝယ္လင္မယား ပြဲစားအိမ္ကို ပို႕ျပန္သည္။ ထိုေနရာတြင္ ျမန္မာျပည္ အထူးသျဖင့္ေကာ့ေသာင္းေဒသမွလာေသာ လူမ်ား အလုပ္မရခင္တြင္ ထိုလင္မယားအိမ္တြင္ တည္းေနၾကသည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။
"အဲဒီမွာ လူအမ်ားႀကီးနဲ႕ ေနတာထမင္းလည္းစားရတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္းေပ်ာ္တယ္၊ သမီး သူ႕ကို ေျပာျပတယ္၊ သမီးကို ကင္းမႊန္ဆီကေနဝယ္လိုက္ပါလား၊ သူမ်ားလိုပဲ သမီးကိုအလုပ္ ရွာေပး၊ ပိုက္ဆံေၾကတဲ့အထိ သမီးအလုပ္လုပ္ၿပီး ဆပ္မယ္လုိ႕ သမီးသူတို႕ကို ေတာင္းဆို တယ္၊ ကင္းမႊန္က သမီးကို နယ္စပ္ကေနေခၚလာတဲ့အတြက္ ကင္းမႊန္ကပဲ သမီးကို ပိုင္တယ္ သူတို႕က အဲလိုေျပာတယ္"။
ထိုလင္မယားအခန္းတြင္ (၃) ရက္ၾကာျပီးေနာက္ ကင္းမႊန္ျပန္ေရာက္လာၿပီး လူအမ်ားေရွ႕တြင္ သူမကို ဖာသည္မ၊ ျပႆနာမ ဟုဆဲဆိုသည္ဟု ခင္ခင္က ျပန္ေျပာသည္။
ထိုအခါ ခင္ခင္က "ဦးေခၚလို႕ ေရာက္လာတာ၊ မီးဖာသည္မျဖစ္တာ ဦးနစ္နာသြားလား၊ မီးေနရာ မွာ ဦးညီမသာျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္မလဲ" ဟု သူမ ျပန္ေမးေတာ့ ကင္းမႊန္ဘာမွ ျပန္မေျပာ ေခ်။
သူမကို (ယူနီယံဟု ေခၚသည့္ေနရာ) အရင္ထားခဲ့သည့္အခန္းကို ကင္းမႊန္ျပန္ေခၚ သြြားသည္။ ထိုအခန္းတြင္ (၃) ရက္ၾကာေနရျပန္သည္။ ထိုရက္အတြင္း စိုးပိုင္၊ လူမုန္းႏွင့္ ထြန္းကိုဆိုသည့္ လူတို႕က လာေရာက္ေစာ္ကားျပန္သည္။ ၎ေနာက္ သူမကို ဘန္ေကာက္တြင္ တစ္လ ၃၀၀၀ အိမ္ေဖာ္သြားလုပ္ရန္ ထြန္းကိုက ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ဆီကို မဟာခ်ဳိင္ျမဳိ႕၏ တက္(စ္) ကိုလိုတပ္(စ္) တြင္ လႊဲေျပာင္းလိုက္ၿပီး ဘတ္ေငြ (၄၀၀၀) ကို လက္ခံယူသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။
ဘန္ေကာက္တြင္ မနက္ (၅) နာရီ ထအလုပ္လုပ္ရၿပီး ည (၉) နာရီီထိုးမွ နားရသည္၊၊ အစား အစာကိုလည္း အိမ္ရွင္က စားေသာက္ၿပီး ပန္ကန္တြင္ က်န္ေနသည္မွ စားရသည္။ ထိုအိမ္ တြင္ (၂) ရက္သာၾကာသည္။ ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးက ခင္ခင္ကို သူမ လက္ထဲကိုထည့္လိုက္သည့္ ပုဂၢဳိလ္က လာျပန္ေခၚလိမ့္မည္ဟု ထိုင္းစကားျဖင့္ေျပာသည္ကို ရေနာင္းတြင္အလုပ္လုပ္ဖူး သည့္ ခင္ခင္က တစ္လုံးစႏွစ္လုံးစသာ နားလည္သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးက ခင္ခင္ကို မဟာခ်ဳိင္ကို ျပန္ေခၚသြားသည္မဟုတ္ပဲ ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕ရွိ လူစည္ကားသည့္တေနရာတြင္ ထားခဲ့သည္။ ညေနေစာင္းလာေသာ္လည္း သူမကို မည္သူကမ်ွ လာမေခၚေပ။ ဗိုက္ကလည္း စာ ပိုက္ဆံကလည္းမရွိ၊ ထိုင္းစကားလည္း မေျပာတတ္သည့္ ခင္ခင္က အဝတ္တစ္ထုပ္ ျဖင့္ငိုၿပီး လမ္းေပၚတြင္ ေလ်ွာက္သြား ေနခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ပုလိပ္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သျဖင့္သူမသည္ ဘတ္မရွိသည့္သူျဖစ္ၿပီး၊ သူမ ကိုဖမ္းရန္ ခင္ခင္က ငိုၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကမ္းေပးလိုက္သည္။
"မီးမွာသြားစရာ၊ လာစရာမရွိေတာ့ဘူးေလ၊ ပုလိပ္ဖမ္းလို႕ အခ်ဳပ္ခန္းေရာက္ရင္ ထမင္းစား ရတယ္၊ အိပ္ဖို႕ေနရာရွိတယ္" ဟု ေျပာသည္။
သို႕ေသာ္လည္း ပုလိပ္ကမဖမ္းဘဲ သူ႕ေဘးမွာရွိေနသည့္ ေရႊေတြအမ်ားႀကီးဝတ္ထားသည့္ အမ်ဳိးသမီးက ထမင္းစားၿပီးၿပီးလား၊ ဘယ္မွာအလုပ္လုပ္လဲ စသျဖင့္ေမးသည္။ ခင္ခင္က အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ဟု ငိုၿပီးသူမကို ေျပာသည္၊ ထိုအမ်ဳိးသမီးက ဘတ္ ၂၀၀ ေပးၿပီး ထမင္းဝယ္ စားဟု ေျပာသည္။ ခင္ခင္က ထိုင္းစကားတစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစျဖင့္ မဟာခ်ဳိင္ သြားမည္ဟု ေျပာ သည့္အတြက္ သူတို႕က တကၠစီ တစ္စီးကိုေခၚေပးသည္၊ ခင္ခင္က ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ သူမ သိ သည့္လူဟူ၍ လူမုန္းတို႕အုပ္စုသာရွိသည္ဟုေျပာသည္။ သူမတြင္ လူမုန္း ဖုန္းနံပါတ္ရွိသည္။ တကၠစီဒ႐ိုင္ဘာကို အကူအညီေတာင္းၿပီး လူမုန္းကိုဖုန္းျဖင့္ ကားေပၚတြင္ "နင္တို႕ ငါ့ကိုယ္ လည္းဖ်က္ဆီးတယ္၊ လမ္းမွာလည္းပစ္ထားတယ္၊ နင္တို႕ဆီကို ငါျပန္လာၿပီး" ဟု ကြမ္းတံ ေတြးေထြးစဥ္ ခင္ခင္က ေျပာသည္။
စာေရးသူမွာ မနက္ (၁၀) နာရီဝန္းက်င္မွ ခင္ခင္ႏွင့္မိတ္ဖြဲ႕ရင္း သူမေျပာသည္ကို ေရးမွတ္နား ေထာင္ေနရင္းမွ ေန႕လည္မြန္းတည့္ခ်ိန္ပင္ေရာက္ေနသည္ကို ယခုမွသတိထားမိသည္၊ ခင္ခင္ ဆံပင္ေဆးဆိုးေနသည့္ ႐ုံးခန္း၏ အျပင္ဘက္ဝရန္တာကေလးတြင္ထိုင္ၿပီး စကားေျပာေန သည့္အတြက္ တိုက္ခတ္လာေသာေလၾကမ္း၏ အနည္းငယ္ၫွီေသာ အနံ႕ကို ႐ႈ႐ႈိက္မိမွ ရတ္(က္) ထိုင္းရုံးသည္ ကမ္းနားတြင္ရွိသတိထားမိပါေတာ့သည္။ မနက္ပိုင္း႐ုံးကို ဆိုင္ကယ္ ျဖင့္အလာတြင္ ငါး၊ ပုစြန္ျခင္းတို႔ျဖင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ နက္ျပာေရာင္ဝတ္စုံ အကၤ်ီလက္ရွည္၊ ေဘာင္းဘီရွည္ျဖင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားတစ္စုကို မ်က္မွန္းတန္းမိေသာ္လည္း ပင္လယ္ကမ္းနားျဖစ္ေနမွန္း မသိလိုက္ေပ၊ ယခုမွပင္ စက္ေလွႀကီးတို႕၏ ထိပ္ပိုင္းကို လွမ္းျမင္ ေနရပါသည္၊ ခုတ္ေမာင္းေနေသာ စက္ေလွသံ သဲ့သဲ့ကိုလည္းၾကားလိုက္ရသည္။
ဘန္ေကာက္ကေန မဟာခ်ဳိင္ကို ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္သလဲဟု ေမးရာ ည (၁၂) နာရီ ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္၊၊ "အဲဒီအခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ (၂) ရက္လုံးလုံး၊ ထမင္းလာမေကြၽး ဘူး၊ မီးေလဗိုက္အရမ္းဆာေတာ့ ေရပိုက္ကေရကိုေသာက္တယ္၊ ဘုရားရွိခိုးတယ္"၊၊ ထိုကဲ့သုိ႕ သူမဒုကၡျဖစ္ေနစဥ္မွာ တေန႕မနက္တြင္ အခန္းတံခါးေခါက္သျဖင့္ တံခါးဖြင့္ရာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ ဦးက သူမကို လူမုန္းရွိလားဟု ေမးသည္၊၊ လူမုန္းမရွိသည့္အတြက္ အမ်ဳိးသမီးကျပန္လွည့္ သြားရာ ခင္ခင္က ေနာက္ကေနလိုက္ၾကည့္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးဝင္သြားသည့္အခန္းကို မွတ္ထား လိုက္သည္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုလိုက္ၾကည့္ရာ လူမုန္းက လူတစ္ေယာက္ႏွင့္စကားေျပာ ေနသည္ကို ေတြ႕သည္ဟု ခင္ခင္ကေျပာသည္။ ေနာက္တေန႕ လူမုန္းက သူမဆီကိုလာရာ ထမင္းဝယ္စားရန္ ဘတ္ေငြ (၄၀) ေပးခဲ့သည္။ လူမုန္းထြက္သြားၿပီးေနာက္ ခင္ခင္က အမ်ဳိးသ မီးအခန္းကို သြားၿပီးသူမအေၾကာင္းကို ေျပာျပရာ အမ်ဳိးသမီးက ရတ္(က္) ထိုင္း လူမႈအဖြဲ႕အ စည္းက ဦးေအာင္မင္းကို ဆက္သြယ္ၿပီး ခင္ခင္ကို ပြဲစားတို႕၏လက္မွ ကယ္ထုယ္လာ ခဲ့သည္။
ခင္ခင္ ထြက္မေျပးခင္တြင္ စိုးပိုင္ဆိုသည့္လူက ထိုအခန္းတြင္ ခင္ခင္ကို အခမဲ့ေနခြင့္ျပဳမည္။ သူတို႕ တစ္လဘတ္ (၆၀၀၀) ေပးမည္။ အခန္းတြင္ေနၿပီး လိင္အလုပ္သမျဖင့္ လုပ္စားရန္ သူမ ကို ေျပာသည္ဟု ခင္ခင္က ေျပာသည္။ ခင္ခင္က စိုးပိုင္မယားငယ္ သတ္မွတ္ပါက စိုးပိုင္တစ္ ဦးအေနျဖင့္ လာေတြ႕သည္ကို သူမလက္ခံမည္၊ စိုးပိုင္ေျပာသလိုမ်ဳိးမလုပ္ႏိုင္ဟု ဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment